Αριθμός απόφασης: 1178/2009
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα 14o Τριμελές
Αποτελούμενο από τους Γεωργία Πετράκη – Γιαννοπούλου, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Βασιλική Δημητροπούλου και Κλημεντία Πραγκαστή – Εισηγήτρια, Εφέτες Δ.Δ. και γραμματέα τη Χριστίνα Μυριδάκη, δικαστική υπάλληλο,
σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21 Ιανουαρίου 2009, για να δικάσει την από 1η Ιουνίου 2005 (αριθμός καταχ. Α.Β.Ε.Μ. 495/16-6-2005) έφεση,
τ ο υ Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και παραστάθηκε με τη δικαστική αντιπρόσωπο του Ν.Σ.Κ. Αργυρώ Κουσκουμβεκάκη σύμφωνα με την έγγραφη δήλωσή της (άρθρ. 133 παρ.2 του ΚΔΔ), που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου ότι επιθυμεί να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς να εμφανισθεί στο ακροατήριο κατά την εκφώνησή της
κ α τ ά του ΟΤΑ Δήμου Αγίας Παρασκευής Αττικής που εκπροσωπείται από το Δήμαρχό του και παραστάθηκε με τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Γεώργιο Λαζουρά, σύμφωνα με την έγγραφη δήλωσή του (άρθρ. 133 παρ. 2 του ΚΔΔ), που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου ότι επιθυμεί να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς να εμφανισθεί στο ακροατήριο κατά την εκφώνησή της.
Το Δικαστήριο,
μ ε λ έ τ η σ ε τη δικογραφία και
σ κ έ φ θ η κ ε σύμφωνα με το νόμο.
1.Επειδή, με την κρινόμενη έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, ζητείται παραδεκτώς η εξαφάνιση της 12083/2004 οριστικής απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή έγινε δεκτή η προσφυγή που είχε ασκήσει το εφεσίβλητο ΝΠΔΔ με την επωνυμία Δήμος Αγίας Παρασκευής κατά της 7/9-4-2001 (θέμα 9ο ) απόφασης της αρμόδιας για το Νομαρχιακό διαμέρισμα Αθηνών Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 2839/2000 του Ελληνικού Δημοσίου, με την οποία, μετά από άσκηση ειδικής διοικητικής προσφυγής, διαπιστώθηκε ότι είναι μη νόμιμη και άκυρη η 26/14-2-2001 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του παραπάνω Δήμου. Με την τελευταία αυτή απόφαση απορρίφθηκε η από 1-12-2000 αίτηση του Γεωργίου Ζωσιμά για χορήγηση προέγκρισης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος αμιγώς ηλεκτρονικών παιγνίων εντός της περιφερείας του εφεσίβλητου Δήμου.
2. Επειδή, το άρθρο 64 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας 1. Προσφυγή μπορεί να ασκήσει εκείνος :α) ο οποίος έχει άμεσο, προσωπικό και ενεστώς έννομο συμφέρον, ή β) στον οποίο αναγνωρίζεται τέτοιο δικαίωμα από ειδική διάταξη νόμου. 2. Προσφυγή μπορεί επίσης να ασκήσει : α) Ο Υπουργός Οικονομικών, καθώς και ο αρμόδιος οικονομικός επιθεωρητής, υπέρ του Δημοσίου, κατά των πράξεων των φορολογικών οργάνων του τελευταίου, οι οποίες εκδίδονται κατ` εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας. β) Κάθε άλλη αρχή, καθώς και ο Γενικός Επίτροπος της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, εφόσον ειδική διάταξη νόμου αναγνωρίζει σε αυτούς τέτοιο δικαίωμα. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι το έννομο συμφέρον συνίσταται στη χρησιμότητα που έχει για το διάδικο η νομική ρύθμιση, η οποία μπορεί να επέλθει με την εξαφάνιση της προσβαλλόμενης πράξεως ή την ακύρωση της παραλείψεως.
3. Επειδή, ο Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας (π.δ. 410/1995, ΦΕΚ 231 Α’) ορίζει τα εξής: Στο άρθρο 24 ορίζει ότι: «1. … Στην αρμοδιότητα των Δήμων και Κοινοτήτων ανήκουν ιδίως: … κγ) η χορήγηση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας ψυχαγωγικών παιδιών, που προβλέπονται από αστυνομικές διατάξεις και δεν υπάγονται στις διατάξεις του νόμου 2000/1991. …», στο άρθρο 25, που φέρει τον τίτλο «Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος», όπως η παράγραφος 2 αυτού προστέθηκε και η υπάρχουσα παρ.2 αναριθμήθηκε σε παρ.3 με το άρθρο 11 (παρ.9) του ν. 2503/1997 (ΦΕΚ 107 Α’) ορίζει ότι: «1. … 2. Η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων, οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από την Αιβ/8577/1983 υγειονομική διάταξη, καθώς και η άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας θεάτρων, κινηματογράφων και παρεμφερών επιχειρήσεων, που προβλέπονται από τους α.ν. 445/1937 και 446/1937 και των ψυχαγωγικών παιδιών που προβλέπονται από τις διατάξεις του ν. 2323/1995 χορηγείται από το δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας ύστερα από απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, που εκδίδεται μετά από προέλεγχο του σχετικού αιτήματος του ενδιαφερομένου. Για τον προέλεγχο, το συμβούλιο λαμβάνει υπόψη του οπωσδήποτε ζητήματα που αφορούν τις χρήσεις γης, τους όρους δόμησης, την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, την προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, των αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων, καθώς και τις εν γένει λειτουργίες της πόλης. Με απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Υγείας και Πρόνοιας καθορίζεται η διαδικασία που εφαρμόζεται για τη χορήγηση των ανωτέρω αδειών, τα δικαιολογητικά που υποβάλλονται στη δημοτική και κοινοτική αρχή για τη λήψη της απόφασης του οικείου συμβουλίου, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. 3. Οι διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 180/1979 (ΦΕΚ Α’ 46) … όπως τροποποιήθηκε-συμπληρώθηκε μεταγενέστερα, εξακολουθούν να ισχύουν. Όπου στο ανωτέρω προεδρικό διάταγμα, για θέματα χορήγησης … αδειών ή σφράγισης των καταστημάτων αναφέρεται «Αστυνομική Αρχή» … νοείται το οικείο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο το οποίο λαμβάνει τη σχετική απόφαση το αργότερο σε τριάντα ημέρες από τότε που πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις. …» και στο άρθρο 178 (άρθρο 47 του ν. 2218/1994) ότι κάθε δημότης και οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσφύγει στην επιτροπή του άρθρου 177 παρ.2 (η σύνθεση και η συγκρότηση της οποίας καθορίζεται ήδη βάσει των διατάξεων της παρ.1 του άρθρου 7 του ν. 2839/2000, ΦΕΚ 196 Α’) και να προσβάλει τις πράξεις των δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων και λοιπών συλλογικών οργάνων των Ο.Τ.Α. και των νομικών τους προσώπων δημοσίου δικαίου για παράβαση νόμου, μέσα σε 10 ημέρες αφότου οι πράξεις αυτές δημοσιεύθηκαν (παρ.2). Η δε εν λόγω Επιτροπή με αιτιολογημένη απόφαση της ακυρώνει για παράβαση νόμου πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ.2 μέσα σε αποκλειστική προθεσμία 20 ημερών από τη λήψη της πράξης μαζί με τα έγγραφα που προβλέπει η νομοθεσία για την έκδοση της (παρ.3). Εξάλλου, ο ν. 2515/1997 (ΦΕΚ 154 Α’) ορίζει στο άρθρο 8 ότι: «1. … 2. Τα ψυχαγωγικά τεχνικά παίγνια διενεργούνται ελεύθερα. … Για τα έτη 1998 και επόμενα, η άδεια χορηγείται από το δήμο ή την κοινότητα, στην περιφέρεια των οποίων εγκαθίστανται η λειτουργούν τα ψυχαγωγικά τεχνικά παίγνια και ισχύει μέχρι την τυχόν ανάκληση της. … 13. … Για τα έτη 1998 και επόμενα, οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία, τα δικαιολογητικά, καθώς επίσης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη χορήγηση και την ανάκληση των αδειών διενέργειας των ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων και για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών. 14. …». Κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω εξουσιοδοτικής διατάξεως εκδόθηκε η 1125278/1435/Τ και ΕΦ/3-12-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών (ΦΕΚ 1103 Β712-12-1997), η οποία ορίζει στο άρθρο 1 παρ. 2 περίπτωση δ ότι: « Εφόσον πρόκειται για αμιγές κατάστημα ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων, να ανήκει σε περιοχή που δεν απαγορεύεται η συγκεκριμένη χρήση γης.» και στο άρθρο 2 τα εξής: «1. Η άδεια διενέργειας ψυχαγωγικών-τεχνικών παιγνίων, χορηγείται από το δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας, μετά από απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, που εκδίδεται μετά από προέλεγχο του σχετικού αιτήματος του ενδιαφερομένου, το αργότερο εντός τριάντα (30) ημερών από την υποβολή του. 2. Για την έκδοση της ανωτέρω απόφασης, ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει στον οικείο δήμο ή κοινότητα αίτηση, στην οποία αναφέρεται η ακριβής διεύθυνση, το είδος του καταστήματος ή του χώρου γενικά, στο οποίο θα εγκατασταθούν τα παιγνιομηχανήματα ή και τα ειδικά διασκευασμένα τραπέζια και ο προβλεπόμενος επιθυμητός αριθμός αυτών. Για τον προέλεγχο, το οικείο δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο, λαμβάνει υπόψη του τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1 της παρούσας απόφασης. 3. Μετά την απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, ο δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας, εκδίδει την άδεια διενέργειας ψυχαγωγικών τεχνικών παιγνίων, εντός 10 ημερών από την υποβολή των κατά περίπτωση προβλεπόμενων δικαιολογητικών, του άρθρου 3 της παρούσας απόφασης. 4. …».
4. Επειδή, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι, προκειμένου να χορηγηθεί άδεια ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος ψυχαγωγικού χαρακτήρα με αμιγώς ηλεκτρονικά παιγνίδια ,από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο κοινότητας, απαιτείται η υποβολή αίτησης εκ μέρους του ενδιαφερομένου προς το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο , προκειμένου αυτό να ασκήσει προέλεγχο ενόψει των χρήσεων γης , που επιτρέπονται στην περιοχή και των διατάξεων περί προστασίας του περιβάλλοντος , σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ. 2 του Δ.Κ.Κ. και της 1125278/1435/Τ και ΕΦ/3-12-1997 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών (ΦΕΚ 1103 Β712-12-1997). Στη συνέχεια, ενόψει του πορίσματος του προελέγχου, το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο αποφασίζει τη χορήγηση ή μη της άδειας, η άδεια δε αυτή , σε θετική περίπτωση, χορηγείται από τον δήμαρχο ή τον πρόεδρο της κοινότητας. Από αυτά παρέπεται ότι οι πράξεις προέγκρισης και έγκρισης χορήγησης ή μη της άδειας, από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο αποτελούν εκτελεστές πράξεις , οι οποίες αποτελούν σύνθετη διοικητική ενέργεια ολοκληρούμενη με την απόφαση έγκρισης χορήγησης της άδειας.(πρβλ ΣτΕ 425/2001, ολομ. ΣτΕ 3619/1995)
5.Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο Γεώργιος Ζωσιμάς υπέβαλε στο Δήμο Αγίας Παρασκευής Αττικής την 13830/1-12-2000 αίτηση του, με την οποία ζήτησε να του χορηγηθεί η σχετική προέγκριση προκειμένου να λειτουργήσει κατάστημα ψυχαγωγικού χαρακτήρα με αμιγώς ηλεκτρονικά παιγνίδια είτε στον ισόγειο χώρο (κατάστημα) εκτάσεως 37 μ2, που βρίσκεται επί της οδού Αγίου Ιωάννου 43 και Τρωάδος στην περιφέρεια του ανωτέρω Δήμου, είτε στον ισόγειο χώρο (κατάστημα) επιφανείας 30 μ2, με πατάρι εμβαδού 23 μ2, ο οποίος βρίσκεται επί της οδού Αγίου Ιωάννου και Αρτέμιδος στην περιφέρεια του ίδιου Δήμου. Στη συνέχεια, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αγίας Παρασκευής, με την 26/14-2-2001 απόφαση του, κρίνοντας ότι ο νόμος του παρέχει διακριτική ευχέρεια όσον αφορά την χορήγηση ή μη αδειών για τα αναφερόμενα στο άρθρο 25 παρ.2 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα καταστήματα (άρθρο 11 παρ.9 του ν. 2503/1997), που πρέπει να ασκείται εντός των πλαισίων που καθορίζονται από την ανάγκη προστασίας του υπερέχοντος δημόσιου συμφέροντος και από τις γενικές αρχές της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης, της αναλογικότητας και της ισότητας, καθώς και ότι μπορεί κατά την εφαρμογή του νόμου να εξειδικεύσει, ενόψει του συγκεκριμένου αιτήματος του ενδιαφερομένου, τις αόριστες αξιολογικές έννοιες του «Φυσικού περιβάλλοντος», του «πολιτιστικού περιβάλλοντος» και των «λειτουργιών της πόλης», έννοιες οι οποίες λαμβάνονται υπόψη από τα οικεία δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια κατά τον προέλεγχο αιτημάτων σχετικών με την ίδρυση και λειτουργία των εν λόγω καταστημάτων, απέρριψε το αίτημα του προαναφερομένου με την αιτιολογία ότι «η λειτουργία ενός τέτοιου είδους καταστήματος μπορεί να αποβεί βλαβερή για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, τις λειτουργίες της πόλης και τους νέους». Κατά της πιο πάνω απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου ο ενδιαφερόμενος (Γεώργιος Ζωσιμάς) υπέβαλε την 356/8-3-2001 διοικητική προσφυγή νομιμότητας ενώπιον της αρμόδιας, κατ’ άρθρο 7 παρ.1 του ν. 2839/2000, Επιτροπής του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Αθηνών, με την οποία ζήτησε να ακυρωθεί η ανωτέρω πράξη (απόφαση) ως μη νόμιμη. Ακολούθως, η εν λόγω Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση της (7/9-4-2001 Θέμα 9ο), με την οποία έκρινε ότι η πιο πάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του διάδικου Δήμου είναι μη νόμιμη και άκυρη, με την αιτιολογία ότι κατά τις συνδυαζόμενες διατάξεις των άρθρων 25 (παρ.2) του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα και του άρθρου 8 του ν. 2515/1997, η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας των αναφερόμενων στις διατάξεις αυτές καταστημάτων και επιχειρήσεων χορηγείται από το δήμαρχο ή πρόεδρο της κοινότητας κατά περίπτωση, ύστερα από σχετική απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου, που εκδίδεται μετά από προέλεγχο του αιτήματος του ενδιαφερόμενου, ενώ, ειδικότερα, η διαδικασία για τη χορήγηση της εν λόγω αδείας καθορίζεται με τις διατάξεις της 1125278/1435/ΙΤ και ΕΦ/3-12-1997 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών, δεν προβλέπεται δε η έκδοση για το εν λόγω αίτημα προέγκρισης ως αυτοτελής εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά απλώς το δημοτικό συμβούλιο μπορεί να χορηγήσει ή μη την άδεια μετά από έλεγχο των προβλεπόμενων δικαιολογητικών. Κατά της αποφάσεως αυτής άσκησε προσφυγή ο Δήμος Αγίας Παρασκευής , με την οποία ισχυρίστηκε ότι με αυτή παραβιάσθηκαν οι ισχύουσες διατάξεις, καθόσον τηρήθηκε η διαδικασία του προελέγχου για το προαναφερόμενο αίτημα από το Δημοτικό Συμβούλιο του και επομένως η παραπάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου λήφθηκε νόμιμα. Εξάλλου, το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο, με το πρωτοδίκως κατατεθέν υπόμνημά του, υποστήριξε αφενός ότι ο παραπάνω Δήμος δεν είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή, ενόψει του ότι η ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του Δημοτικού του Συμβουλίου για τον ανωτέρω λόγο συνεπάγεται ουσιαστικά την απόρριψη του αιτήματος του Γεωργίου Ζωσιμά, αφετέρου ότι η μνημονευόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αυτού δεν αποτελεί εκτελεστή πράξη. Το πρωτόδικο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του αφού έκρινε ότι έχει έννομο συμφέρον ο Δήμος Αγίας Παρασκευής, να ασκήσει προσφυγή δέχθηκε αυτή και ακύρωσε την 7/9-4-2001 Θέμα 9ο απόφαση της αρμόδιας για το Νομαρχιακό διαμέρισμα Αθηνών Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 2839/2000 του Ελληνικού Δημοσίου, με την αιτιολογία ότι δεν είναι νόμιμη .
6.Επειδή, το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο με την κρινόμενη έφεση ισχυρίζεται ότι έσφαλε η εκκαλουμένη δεχθείσα ότι ο εφεσίβλητος Δήμος είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή κατά της 7/9-4-2001 Θέμα 9ο απόφασης της αρμόδιας για το Νομαρχιακό διαμέρισμα Αθηνών Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 2839/2000. Περαιτέρω, προβάλλει ότι η ανωτέρω Επιτροπή του άρθρου 7 του ν. 2839/2000 ορθώς ακύρωσε την 26/14-2-2001 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγίας Παρασκευής με την αιτιολογία ότι η ανωτέρω αίτηση του Γεωργίου Ζωσιμά έπρεπε να απορριφθεί καθόσον η διαδικασία της προέγκρισης δεν έχει τεθεί σε ισχύ. Εξάλλου η ως άνω Επιτροπή δεν είχε αρμοδιότητα να ελέγξει τη σκοπιμότητα της χορήγησης ή μη της σχετικής άδειας λειτουργίας καταστήματος ηλεκτρονικών παιγνίων παρά μόνο τη νομιμότητα της ενώπιόν της προσβαλλόμενης πράξεως.
7.Επειδή, με αυτά τα δεδομένα και σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρθηκαν ανωτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του α) ότι η 26/14-2-2001 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αγίας Παρασκευής, απέρριψε την αίτηση του ενδιαφερόμενου Γεωργίου Ζωσιμά για προέλεγχο λειτουργίας καταστήματος « αμιγώς ηλεκτρονικών παιγνίων», με την αιτιολογία ότι η λειτουργία ενός τέτοιου καταστήματος μπορεί να αποβεί βλαβερή για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον , τις λειτουργίες της πόλης και τους νέους β) ότι η 7/9-4-2001 Θέμα 9ο απόφαση της αρμόδιας για το Νομαρχιακό διαμέρισμα Αθηνών Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 2839/2000. που εκδόθηκε μετά από προσφυγή του Γεωργίου Ζωσιμά, ακύρωσε την ανωτέρω 26/14-2-2001 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, με την αιτιολογία ότι η διαδικασία για τη χορήγηση της εν λόγω αδείας καθορίζεται με τις διατάξεις της 1125278/1435/ΙΤ και ΕΦ/3-12-1997 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών, δεν προβλέπεται δε η έκδοση για το εν λόγω αίτημα προέγκρισης ως αυτοτελής εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά απλώς το δημοτικό συμβούλιο μπορεί να χορηγήσει ή μη την άδεια μετά από έλεγχο των προβλεπόμενων δικαιολογητικών. γ) ότι σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη (4η) σκέψη της παρούσας η απόφαση αυτή προέγκρισης μαζί με την απόφαση περί έγκρισης χορήγησης ή μη της άδειας, από το δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο αποτελούν εκτελεστές πράξεις , οι οποίες αποτελούν σύνθετη διοικητική ενέργεια, ολοκληρούμενη με την απόφαση έγκρισης χορήγησης της άδειας . Με βάση αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι ο Δήμος Αγίας Παρασκευής αφενός είχε έννομο συμφέρον να ασκήσει προσφυγή κατά της 7/9-4-2001 Θέμα 9ο απόφασης της αρμόδιας για το Νομαρχιακό διαμέρισμα Αθηνών Επιτροπής του άρθρου 7 του ν. 2839/2000, καθόσον με αυτή κρίθηκε η νομιμότητα της απόφασης του δημοτικού του συμβουλίου δηλαδή πράξη οργάνου του και αφετέρου ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου είναι αιτιολογημένη καθόσον αναγράφονται οι περιβαλλοντικοί λόγοι και λόγοι δημοσίου συμφέροντος, που δικαιολογούν την απόρριψη του αιτήματος του Γεωργίου Ζωσιμά για τον ανωτέρω προέλεγχο και δεν απαιτείτο εν προκειμένω η περαιτέρω προσκόμιση δικαιολογητικών σχετικών με το ανωτέρω αίτημα και η διενέργεια ελέγχου βάσει αυτών, καθόσον προβλέπεται στο νόμο (άρθρο 11 παρ.9 του ν. 2503/1997) ότι οι παραπάνω λόγοι δημόσιου συμφέροντος πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται υπόψη κατά την κρίση των αρμόδιων δημοτικών και κοινοτικών οργάνων επί των σχετικών με τη χορήγηση της εν λόγω προέγκρισης και έγκρισης αιτημάτων, οι δε αντίθετοι ισχυρισμοί του εκκαλούντος απορρίπτονται ως αβάσιμοι. Ενόψει αυτών σύννομα απορρίφθηκε το εν λόγω αίτημα, με την προαναφερόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του εφεσίβλητου Κατόπιν αυτών, η προσβαλλόμενη απόφαση της παραπάνω Επιτροπής ελέγχεται ως μη νόμιμη και είναι ακυρωτέα, όπως ορθώς έκρινε και το πρωτόδικο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του, έστω και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία.
8. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση να ορισθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου και εκτιμωμένων των περιστάσεων κατ’ άρθρο 275 παρ. 1 ΚΔΔ να μην επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου Δήμου.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την έφεση
Ορίζει την κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου
Απαλλάσσει το εκκαλούν από τα δικαστικά έξοδα.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις 8 Απριλίου 2009 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του, κατά τη δημόσια συνεδρίαση της 14 Απριλίου 2009.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΕΤΡΑΚΗ – ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΗΜΕΝΤΙΑ ΠΡΑΓΚΑΣΤΗ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΥΡΙΔΑΚΗ