144/2009 ΔΕΦ ΑΘ
Ασφάλιση κοινωνική. Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ. Μετά τη θέση σε ισχύ
του ν.3655/2008, νομίμως παραστάθηκε και συνεχίζει τη δίκη, ως εκκαλών το
ΤΑΥΤΕΚΩ. Είναι συνταγματικώς επιτρεπτή εισαγωγή με νόμο ανώτατου ορίου στο
παρεχόμενο από τον φορέα εφάπαξ βοήθημα εφόσον αυτο δεν έχει αμιγώς
ανταποδοτικό χαρακτήρα. Πότε η παροχή αυτή έχει αμιγώς ανταποδοτικό
χαρακτήρα. Το χορηγούμενο από τον Κλάδο Πρόνοιας της Δ.Ε.Η. εφάπαξ βοήθημα
έχει αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα και η διάταξη της περίπτωσης ζ΄ της παρ. 2
του άρθρου 46 του ν. 2084/1992 που θεσπίζει ανώτατο όριο της παροχής
αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 1 και 22 παρ. 5 του Συντάγματος. Η σχετική
διάκριση δεν δικαιολογείται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου
συμφέροντος. Η αγωγή του εφεσίβλητου για να αναγνωριστεί η υποχρέωση του
Ταμείου να καταβάλει σ΄ αυτόν τη διαφορά μεταξύ του εφάπαξ βοηθήματος που
έπρεπε να του καταβληθεί και αυτού που πράγματι του καταβλήθηκε, είναι
ορισμένη. Η αγωγή αποζημιώσεως αποτελεί ανεξάρτητο ένδικο βοήθημα εφόσον σε
κάθε συγκεκριμένη περίπτωση δεν υφίσταται θεσμοθετημένο κάποιο ειδικό όργανο,
αρμόδιο να αποφανθεί για την ικανοποίηση της αξιώσεως. Αν η πράξη, με την
οποία καθορίζεται μειωμένο εφάπαξ βοήθημα είναι παράνομη γιατί αντίκειται σε
υπερκείμενους κανόνες δικαίου, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επιδιώξει την
αποκατάσταση της ζημίας του με την ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου
άσκηση αγωγής αποζημιώσεως. Δεν προκύπτει “ανάθεση” της ικανοποιήσεως της
συγκεκριμένης αξιώσεως σε κάποιο ειδικώς θεσμοθετημένο όργανο του ΟΑΠ-Δ.Ε.Η.,
αρμόδιο να αποφανθεί σχετικώς. Ορθά έγινε δεκτή η ένδικη αγωγή. Απορρίπτεται
η έφεση.