Διοικητική Δικονομία
ΘΕΜΑΤΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2004
Α’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ
ΘΕΜΑ:
Η δημόσια υπάλληλος Δ ασκεί αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου με αίτημα αποζημιώσεως ύψους 50.000 ευρώ για βλάβες της υγείας της καθώς και για την ηθική βλάβη που υπέστη κατά το διάστημα που παρανόμως αναγκάστηκε να εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας σε χώρο που δεν ήταν απαλλαγμένος από καπνό τσιγάρων , με αποτέλεσμα να υποστεί βλάβη της υγείας της. Η Δ είχε τοποθετηθεί στη συγκεκριμένη θέση με πράξη μετακινήσεως από προηγούμενη θέση εργασίας σε άλλη διεύθυνση του Υπουργείου. Η εν λόγω πράξη μετακινήσεως 10/2002 είχε εκδοθεί την 01.06.2002 και αυθημερόν επιδοθεί στην υπάλληλο Δ.
Ερωτάται:
1)Μπορεί το δικαστήριο που θα δικάσει την αγωγή να θεωρήσει την τοποθέτηση παράνομη, αν το ένδικο βοήθημα της Δ κατά της πράξεως 10/2002 απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμο;
2)Αν η Δ ασκήσει κατά της πράξεως 10/2002 προσφυγή και αίτηση αναστολής ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου τι θα αποφασίσει επί του παραδεκτού των δύο αυτών ένδικων βοηθημάτων το δικαστήριο;
3)α)Ενώπιον ποίου δικαστηρίου και μέχρι πότε πρέπει η Δ να προσβάλει την πράξη 10/2002;
β)Υποθέσατε ότι η Δ ασκεί το δικονομικώς ορθό ένδικο βοήθημα κατά της πράξεως 10/2002. Αν το διακαστήριο δεν την καλέσει κατά την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης και η τελευταία δεν παραστεί θα προχωρήσει το δικαστήριο στη συζήτηση της υπόθεσης;
4) Αν η Δ ξεχάσει να ζητήσει με την αγωγή της τόκους και δικαστικά έξοδα με ποιον τρόπο θα πρέπει να επιδιώξει δικαστικώς την καταβολή τους;
5)α) Μπορεί η Δ μαζί με την άσκηση της αγωγής να ζητήσει ως προσωρινή προστασία να της εξασφαλιστεί χώρος εργασίας απαλλαγμένος από καπνούς τσιγάρων και με καλό εξαερισμό;
β) Μπορεί η Δ να σωρεύσει στο υπό α) αίτημά της και αίτημα προσωρινής επιδικάσεως του 1/3 της απαιτήσεώς της;
ΘΕΜΑΤΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2005
Α’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ
ΤΟΜΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΜΙΧΑΗΛ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ
ΛΕΚΤΟΡΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ
ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Με νόμο δόθηκε σε πολύτεκνους πατέρες χωρίς αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία το δικαίωμα να αποκτήσουν κατά το ήμισυ άδεια ταξί έναντι του συμβολικού τιμήματος των 1.500 ευρώ. Η παραχώρηση των αδειών ταξί, που δεν μπορούσε να ξεπεράσει συνολικά τον αριθμό των δύο χιλιάδων, συντελέστηκε από επαγγελματική ένωση που συστάθηκε με τον ίδιο νόμο με την επωνυμία «‘Ενωση Πολυτέκνων Αυτοκινητιστών Ταξί» (ΕΠΑΤ) και στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι των Υπουργείων Απασχόλησης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Μεταφορών και Επικοινωνιών αφενός και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ταξί και Αγοραίων αφετέρου. Οι πολύτεκνοι δικαιούχοι Θα μπορούσαν μάλιστα σύμφωνα με τον αναφερθέντα νόμο να μεταβιβάσουν μετά πενταετία την άδειά τους σε τέκνα πολυτέκνων με έγκριση της ΕΠΑΤ, η οποία εξακολούθησε να υφίσταται και μετά την αρχική παραχώρηση των αδειών για την προστασία των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της και τις ανάγκες της διοικητικής εποπτείας και του δημοσιονομικού ελέγχου. Με κοινή απόφαση των συναρμόδιων Υπουργών που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού για τη ρύθμιση όλων των ζητημάτων στικό με την οργάνωση και λειτουργία της ως άνω επαγγελματικής ενώσεως, ορίστηκε ακόμη ότι η ΕΠΑΤ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου του δημόσιου τομέα, ότι σι διαφορές που προκύπτουν από την όλη δράση της γεννούν διοικητικές διαφορές που εκδικάζονται από τα αρμόδια δικαστήρια, ότι κατά των πράξεων και παραλείψεων των οργάνων της επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του Προέδρου της, η οποία οδηγεί σε έλεγχο νομιμότητας και ουσίας, και ότι το αρμόδιο δικαστήριο παρέχει προσωρινή έννομη προστασία τόσο με τη μορφή αναστολής εκτέλεσης όσο και μεχη μορφή της προσωρινής επιδίκασης απαίτησης, αλλά μόνο εφόσον η διαφορά είναι χρηματική και υπερβαίνει το ποσό των 5.000 ευρώ.
Ο Α, ο οποίος δεν είναι πολύτεκνος, πέτυχε με πλαστό δικαιολογητικά και τη βοήθεια υπαλλήλου της ΕΠΑΤ, τον οποίο δωροδόκησε, να αποκτήσει κατά το ήμισυ άδεια ταξί, την οποία μετά έξι χρόνια μεταβίβασε στον Β, τέκνο πολύτεκνης οικογένειας, έναντι τιμήματος 15.000 ευρώ. Μετά από λίγους μήνες αποκαλύπτεται η πλαστότητα των δικαιολογητικών και η ΕΠΑΤ ανακαλεί αμέσως την άδεια ταξί. Ο Β ασκεί την προβλεπόμενη διοικητική προσφυγή ενώπιον του Προέδρου της και ζητά την ακύρωση της ανακλητικής αυτής απόφασης υποστηρίζοντας ότι αυτός δεν γνώριζε την πλαστότητα του Α, είχαν δε περάσει έξι χρόνια από την αρχική απόκτηση της άδειας, ότι στην απάτη συνέπραξε και όργανο της ΕΠΑΤ και ότι η τελευταία ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου δεν μπορεί εν πάση περιπτώσει να ανακαλεί διοικητικές πράξεις. Ο Πρόεδρος της ΕΠΑΤ δεν απαντά στην προσφυγή του Β και αυτός στρέφεται κατά της εν λόγω παραλείψεως με αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, από το οποίο ζητά την ακύρωση της ανάκλησης της άδειας και αποζημίωση από το Δημόσιο και τον δωροδοκηθέντα υπάλληλο για τη ζημία που υπέστη από την παράνομη αυτή πράξη. Παράλληλα υποβάλλει αίτηση αναστολής εκτέλεσης ζητώντας να του επιτραπεί προσωρινά η συνέχιση της χρήσεως της άδειας μέχρι την οριστική εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως. Πώς πρέπει κατά τη γνώμη σας να αντιμετωπίσει το δικαστήριο τα θέματα που ανακύπτουν στην υπόθεση αυτή;
Β’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ
1) Αίτηση αναιρέσεως στο ΣτΕ
-Γενικά οι λόγοι
-Η παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας
2) Παράβαση νόμου ως λόγος ακυρώσεως (όχι ειδική αναφορά σε παράβαση δεδικασμένου, πλάνη περί τα πράγματα, εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός, κακή χρήση διακριτικής ευχέρειας, αναιτιολόγητο)
3) Αγωγή στα διοικητικά δικαστήρια
-Ειδικές προϋποθέσεις παραδεκτού
-Ένδικα μέσα
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2006
Α’ κλιμακίου
1. Η συμμόρφωση της διοίκησης στις αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων. Η υποχρέωση θετικής συμμόρφωσης στις ακυρωτικές αποφάσεις.
2. Η αρχή της ισότητας των διαδίκων στη διοικητική δίκη.
3. Έκταση του ελέγχου και το περιεχόμενο της δικαστική απόφασης επί προσφυγής ουσίας στα τακτικά δικαστήρια
ΜΑΪΟΣ 2007
ΘΕΜΑΤΑ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ Λ-Ω ΛΑΖΑΡΑΤΟΣ ΔΕΛΛΗΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ
ΘΕΩΡΙΑ
1) Τι γνωρίζετε περί του τρόπου υπολογισμού προθεσμιών στην δοικητική δίκη;
2) Ποιά τα ένδικα βοηθήματα σε διαφορές από διοικητική σύμβαση; (προσωρινά και οριστικά)
3) Η ανακοίνωση της δίκης στις διαφορές ουσίας και ακυρώσεως.
Από τα 3 τα 2.
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
Στον κάτοικο Λαμίας Λ επεβλήθη με πράξη της αρμόδιας Πολεοδομίας πρόστιμο ύψους 6,000 € λόγω ανεγέρσεως αυθαίρετου κτίσματος σε αναδασωτέα έκταση. Η πράξη επιβολής προστίμου κοινοποιήθηκε στον Λ την 5.6.2006. Στη συνέχεια με απόφαση του Νομάρχη από 1.8.2006 (πράξη Κ) η οποία τοιχοκολλήθηκε στο κτίσμα 6.8.2006 χωρίς κλήτευση του Λ διατάχθηκε κατεδάφιση του κτίσματος κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 ν. 1892/90. Ο Λ επισκέφθηκε τον δικηγόρο του την 10.9.2006 ο οποίος του είπε:
α) ότι το πρόστιμο θα πρέπει να προσβληθεί στο πρωτοδικείο με προσφυγή διότι πρόκειτα για χρηματική διαφορά και άρα διαφορά ουσίας
β) ότι η απόφαση κατεδαφίσεως προσβάλλεται κι αυτή με προσφυγή στο πρωτοδικείο, αλλά η προθεσμία έχει ήδη απωλεσθεί αφού η προσφυγή αυτή ασκείται κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 β’ 1892/90 σε 5 μέρες από την κοινοποίηση της πράξεως στον προσφεύγοντα ή την τοιχοκόλληση της στο κτίσμα.
Ερωτάται:
1) Είναι ορθές οι συμβουλές του δικηγόρου
2) Εάν ο δικηγόρος έχει ακόμα προθεσμία σε ποιά δικαστήρια και μέχρι πότε πρέπει να ασκήσει κύρια και προσωρινά ένδικα βοηθήματα;
3) Αν ο δικηγόρος προσβάλλε τις δυο πράξεις την 15.9.2006 στα δικαστήρια που θεωρεί κατά το ιστορικό αρμόδια τι θα αποφασίσουν τα τελευταία επί του παραδεκτού εν γένει;
4) Σε σχέση με την πράξη Κ τι επιχειρήματα μπορεί να προβάλει ο Λ ως προς την συνταγματικότητα του άρθρου 114 παρ. 3 ν.1892/90 και ως προς τις ενδεχόμενες παραβάσεις ουσιώδους τύπου περί την διαδικασία;
5) Με τι ένδικο μέσο προσβάλλετια η πρωτόδικη απόφαση σχετικά με την κατεδάφιση;
Α’ κλιμάκιο
1.ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΥΡΩΣΗΣ. Η ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ.
2.ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΕΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΝΟΜΟ ΑΚΥΡΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΥΣΙΑΣ.
3.ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ(ΕΝΔΙΚΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ.ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΚΤΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ)
ΑΠΟ ΤΑ 3 ΤΑ 2.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2007
Α’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ – λυτρας
1.Η αρχη της ισοτητας των διαδικων .
2.Προσωρινη δικαστικη προστασια στις ακυρωτικες διαφορες.
3.Η υποχρεωση αποστολης του φακελου της υποθεσης απο την διοικηση στο ΣτΕ
Β’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ(Λαζαράτος-Δελλής)
ΘΕΩΡΙΑ
1)Συγκρίνετε τα συστήματα προσωρινής δικαστικής προστασίας σε δίκες ουσίας και ακυρώσεως
2)Μπορεί μια διοικητική διαφορά ουσίας να μετατραπεί σε ακυρωτική και αντιστρόφως?Κρίνετε από συνταγματική σκοπιά.
3)Ισχύει στη διοικητική δίκη και σε ποια έκταση το ανακριτικό σύστημα?
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Με πράξη της από 5/2/07 επιδοθείσα αυθημερόν η ΔΟΥ Αθηνών επιβάλλει στη δικηγορική εταιρία Δ πρόστιμο λόγω φορολογικών παραβάσεων ύψους 5.200 ευρώ.Το πρόστιμο βεβαιώνεται ταμειακώς την 8/6/2007.
Ερωτάται
1)Με τι ένδικα βοηθήματα ενώπιον ποιών δικαστηρίων και μέχρι πότε μπορεί να προσφύγει κατά των ανωτέρων πράξεων(προστίμου και ταμειακής βεβαιώσεως) η Δ?
2)Αν η Δ ασκήσει ανακοπή κατά του προστίμου στο αρμόδιο για την ανακοπή δικαστήριο τι θα αποφασίσει το τελευταίο επί του παραδεκτού του ενδίκου βοηθήματος??
3)Αν η Δ ασκήσει ανακοπή κατά της ταμειακής βεβαιώσεως του εσόδου μπορεί ως λόγο ανακοπής να προβάλει το γεγονός ότι δεν έχει υποπέσει στη φορολογική παράβαση που της αποδίδεται??
4)Αν η Δ ασκήσει προσφυγή κατά του προστίμου και ζητήσει την αναστολή του ενώ αυτό έχει βεβαιωθεί ταμειακώς έχει πιθανότητες ευδοκιμήσεως η αίτηση αναστολής??
Από τα θεωρητικά γράφουμε τα 2 εκ των 3 και το πρακτικό υποχρεωτικό.Επιτρέπεται η χρήση ασχολίαστης νομοθεσίας.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2007
Κλιμάκιο Β Λαζαράτος – Δελλής
ΘΕΩΡΙΑ
1 Τι γνωρίζετε για το ζήτημα της παραπομπής αναρμοδίως ασκηθέντος ενδίκου βοηθήματος ή μέσου (οριστικού ή προσωρινού) στην διοικητική δικονομία;
2 Η πρόσθετη παρέμβαση στην ακυρωτική δίκη κ στην δίκη ουσίας. Συγκρίνατε τους θεσμούς κ ελέγξτε ενδεχόμενα ζητήματα συνταγματικότητας.
3 Πως αντυιλαμβάνεστε τον όρο “διοικητικές διαφορές ουσίας” στο άρθρο 94 παρ. 3 του Συντάγματος
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Με πράξη της από 4-6-2007 το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο του ΥΠΕΧΩΔΕ στην πρωτεύουσα χαρακτηρίζει κατασκευή του Ι ιδιοκτήτη οικοπέδου ως αυθαίρετη.
1) Με ποιό ένδικο βοήθημα ενώπιον ποιού δικαστηρίου και ως πότε μπορεί να προστατευθεί ο Ι αν η έκθεση θυροκολλήθηκε στην κατοικία του, χωρίς να αναζητηθεί στο χώρο εργασίας του, την 6-6-2007 και του κατέστη γνωστή την 10-10-2007;
2) Είναι υποχρεωμένο το αρμόδιο δικαστήριο να γνωστοποιήσει τη δικάσιμο στο Ελληνικό Δημόσιο κ στον Ι και ως πότε;
3) Αν 10 ημέρες προ της δικασίμου η έκθεση ανακληθεί ως αναρμοδίως εκδοθείσα μπορεί ο Ι να ζητήσει την εκδίκαση της υποθέσεως επί της ουσίας της επειδή η πράξη πρόκειται να ξαναεκδοθεί από άλλο όργανο;
4) Αν ο Ι δεν προέβαλε με το δικόγραφό του ότι παραβιάστηκε ο τύπος του άρθρου 20 παρ. 2 του Σ μπορεί το δικαστήριο να ελέγξει αυτεπαγγέλτως τον λόγο αυτό ακυρώσεως; (απαντήστε στην ερώτηση 4 ανεξάρτητα από την 3).
2 από τα 3 θεωρητικά κ το πρακτικό υποχρεωτικά.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2007
A κλιμάκιο
1. Η εξουσία του δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της προσφυγής ουσίας.
2. Χωρεί αίτηση αναστολής κατά αρνητικών διοικητικών πράξεων?
3. (κάπως έτσι) Η φύση των διοικητικών διαφορών που δημιουργούνται κατά τη σύναψη και κατά την εκτέλεση των διοικητικών συμβάσεων.
Από τα 3, γράφουμε τα 2.
ΘΕΜΑΤΑ Β’ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ
1. Αίτηση αναστολής του ά. 52 του πδ.18/1989 και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του ν. 2522/97. Ομοιότητες και διαφορές
2. Η δικονομική σημασία της ενδικοφανούς προσφυγής
3. Δικαστική προστασία κατά κανονιστικών πράξεων
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
Η εταιρία Α έχει λάβει από τον Υπουργό Ανάπτυξης άδεια παραγωγής ηλ. ενέργειας με ημερομηνία 1.2.2006, για κατασκευή αιολικού πάρκου στο όρος Ελικών στη Βοιωτία. Στη συνέχεια, ζήτησε και έλαβε από τη νομαρχία Βοιωτίας οικοδομική άδεια για κατασκευή των εγκαταστάσεων του αιολικού πάρκου στις 20.05.2007.
1. Μπορούν οι πράξεις αυτές να προσβληθούν δικαστικά για λόγους που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής από
α) τον ανήλικο Α, βοσκό στην περιοχή
β) τον ορειβατικό σύλλογο Αθηνών
γ) τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και
δ) την εταιρία Β, η οποία έχει κατασκευάσει αιολικό πάρκο σε γειτονική περιοχή,
σε ποια δικαστήρια και με ποιο ένδικο βοήθημα; Θα είναι αυτό εμπρόθεσμο αν κατατεθεί σήμερα;
2. Η δίκη κατά των ανωτέρω πράξεων προσδιορίστηκε στις 20 Μαίου 2008. Μπορούν σ’ αυτή να συμμετάσχουν
α) η εταιρία Α
β) η τράπεζα Χ που είχε χρηματοδοτήσει το έργο
γ) η νομαρχία Βοιωτίας
δ) το σωματείο “έξω οι ανεμογεννήτριες από τη Βοιωτία”
με ποια ιδιότητα, εντός ποιας προθεσμίας και με ποιες προυποθέσεις;
3. Μπορεί να ζητηθεί προσωρινή προστασία κατά των ανωτέρω πράξεων από εκείνους που τις προσβάλλουν και με ποιο ένδικο βοήθημα; Με ποια κριτήρια θα αποφασίσει το αρμόδιο δικαστήριο; Θεωρείτε ότι το αίτημα αναστολής θα ευδοκιμήσει; Μπορεί το δικαστήριο να επιτρέψει την κατασκευή μόνο μισών από τις προβλεπόμενες ανεμογεννήτριες;
A κλιμάκιο1. Η εξουσία του δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της προσφυγής ουσίας.2. Χωρεί αίτηση αναστολής κατά αρνητικών διοικητικών πράξεων?3. (κάπως έτσι) Η φύση των διοικητικών διαφορών που δημιουργούνται κατά τη σύναψη και κατά την εκτέλεση των διοικητικών συμβάσεων.Από τα 3, γράφουμε τα 2.
Κλιμάκιο Β Λαζαράτος – ΔελλήςΘΕΩΡΙΑ1 Τι γνωρίζετε για το ζήτημα της παραπομπής αναρμοδίως ασκηθέντος ενδίκου βοηθήματος ή μέσου (οριστικού ή προσωρινού) στην διοικητική δικονομία;2 Η πρόσθετη παρέμβαση στην ακυρωτική δίκη κ στην δίκη ουσίας. Συγκρίνατε τους θεσμούς κ ελέγξτε ενδεχόμενα ζητήματα συνταγματικότητας.3 Πως αντυιλαμβάνεστε τον όρο “διοικητικές διαφορές ουσίας” στο άρθρο 94 παρ. 3 του ΣυντάγματοςΠΡΑΚΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑΜε πράξη της από 4-6-2007 το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο του ΥΠΕΧΩΔΕ στην πρωτεύουσα χαρακτηρίζει κατασκευή του Ι ιδιοκτήτη οικοπέδου ως αυθαίρετη.1) Με ποιό ένδικο βοήθημα ενώπιον ποιού δικαστηρίου και ως πότε μπορεί να προστατευθεί ο Ι αν η έκθεση θυροκολλήθηκε στην κατοικία του, χωρίς να αναζητηθεί στο χώρο εργασίας του, την 6-6-2007 και του κατέστη γνωστή την 10-10-2007;2) Είναι υποχρεωμένο το αρμόδιο δικαστήριο να γνωστοποιήσει τη δικάσιμο στο Ελληνικό Δημόσιο κ στον Ι και ως πότε;3) Αν 10 ημέρες προ της δικασίμου η έκθεση ανακληθεί ως αναρμοδίως εκδοθείσα μπορεί ο Ι να ζητήσει την εκδίκαση της υποθέσεως επί της ουσίας της επειδή η πράξη πρόκειται να ξαναεκδοθεί από άλλο όργανο;4) Αν ο Ι δεν προέβαλε με το δικόγραφό του ότι παραβιάστηκε ο τύπος του άρθρου 20 παρ. 2 του Σ μπορεί το δικαστήριο να ελέγξει αυτεπαγγέλτως τον λόγο αυτό ακυρώσεως; (απαντήστε στην ερώτηση 4 ανεξάρτητα από την 3). 2 από τα 3 θεωρητικά κ το πρακτικό υποχρεωτικά.
Α’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ – λυτρας 1.Η αρχη της ισοτητας των διαδικων . 2.Προσωρινη δικαστικη προστασια στις ακυρωτικες διαφορες. 3.Η υποχρεωση αποστολης του φακελου της υποθεσης απο την διοικηση στο ΣτΕ
ΘΕΜΑΤΑ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ Λ-Ω ΛΑΖΑΡΑΤΟΣ ΔΕΛΛΗΣ ΕΙΔΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΘΕΩΡΙΑ1) Τι γνωρίζετε περί του τρόπου υπολογισμού προθεσμιών στην δοικητική δίκη;2) Ποιά τα ένδικα βοηθήματα σε διαφορές από διοικητική σύμβαση; (προσωρινά και οριστικά)3) Η ανακοίνωση της δίκης στις διαφορές ουσίας και ακυρώσεως.Από τα 3 τα 2. ΠΡΑΚΤΙΚΟΣτον κάτοικο Λαμίας Λ επεβλήθη με πράξη της αρμόδιας Πολεοδομίας πρόστιμο ύψους 6,000 € λόγω ανεγέρσεως αυθαίρετου κτίσματος σε αναδασωτέα έκταση. Η πράξη επιβολής προστίμου κοινοποιήθηκε στον Λ την 5.6.2006. Στη συνέχεια με απόφαση του Νομάρχη από 1.8.2006 (πράξη Κ) η οποία τοιχοκολλήθηκε στο κτίσμα 6.8.2006 χωρίς κλήτευση του Λ διατάχθηκε κατεδάφιση του κτίσματος κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 ν. 1892/90. Ο Λ επισκέφθηκε τον δικηγόρο του την 10.9.2006 ο οποίος του είπε:α) ότι το πρόστιμο θα πρέπει να προσβληθεί στο πρωτοδικείο με προσφυγή διότι πρόκειτα για χρηματική διαφορά και άρα διαφορά ουσίαςβ) ότι η απόφαση κατεδαφίσεως προσβάλλεται κι αυτή με προσφυγή στο πρωτοδικείο, αλλά η προθεσμία έχει ήδη απωλεσθεί αφού η προσφυγή αυτή ασκείται κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 β’ 1892/90 σε 5 μέρες από την κοινοποίηση της πράξεως στον προσφεύγοντα ή την τοιχοκόλληση της στο κτίσμα. Ερωτάται: 1) Είναι ορθές οι συμβουλές του δικηγόρου2) Εάν ο δικηγόρος έχει ακόμα προθεσμία σε ποιά δικαστήρια και μέχρι πότε πρέπει να ασκήσει κύρια και προσωρινά ένδικα βοηθήματα;3) Αν ο δικηγόρος προσβάλλε τις δυο πράξεις την 15.9.2006 στα δικαστήρια που θεωρεί κατά το ιστορικό αρμόδια τι θα αποφασίσουν τα τελευταία επί του παραδεκτού εν γένει;4) Σε σχέση με την πράξη Κ τι επιχειρήματα μπορεί να προβάλει ο Λ ως προς την συνταγματικότητα του άρθρου 114 παρ. 3 ν.1892/90 και ως προς τις ενδεχόμενες παραβάσεις ουσιώδους τύπου περί την διαδικασία;5) Με τι ένδικο μέσο προσβάλλετια η πρωτόδικη απόφαση σχετικά με την κατεδάφιση;
ΘΕΜΑΤΑ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ Λ-Ω ΛΑΖΑΡΑΤΟΣ ΔΕΛΛΗΣ ΕΙΔΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΘΕΩΡΙΑ1) Τι γνωρίζετε περί του τρόπου υπολογισμού προθεσμιών στην δοικητική δίκη;2) Ποιά τα ένδικα βοηθήματα σε διαφορές από διοικητική σύμβαση; (προσωρινά και οριστικά)3) Η ανακοίνωση της δίκης στις διαφορές ουσίας και ακυρώσεως.Από τα 3 τα 2. ΠΡΑΚΤΙΚΟΣτον κάτοικο Λαμίας Λ επεβλήθη με πράξη της αρμόδιας Πολεοδομίας πρόστιμο ύψους 6,000 € λόγω ανεγέρσεως αυθαίρετου κτίσματος σε αναδασωτέα έκταση. Η πράξη επιβολής προστίμου κοινοποιήθηκε στον Λ την 5.6.2006. Στη συνέχεια με απόφαση του Νομάρχη από 1.8.2006 (πράξη Κ) η οποία τοιχοκολλήθηκε στο κτίσμα 6.8.2006 χωρίς κλήτευση του Λ διατάχθηκε κατεδάφιση του κτίσματος κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 ν. 1892/90. Ο Λ επισκέφθηκε τον δικηγόρο του την 10.9.2006 ο οποίος του είπε:α) ότι το πρόστιμο θα πρέπει να προσβληθεί στο πρωτοδικείο με προσφυγή διότι πρόκειτα για χρηματική διαφορά και άρα διαφορά ουσίαςβ) ότι η απόφαση κατεδαφίσεως προσβάλλεται κι αυτή με προσφυγή στο πρωτοδικείο, αλλά η προθεσμία έχει ήδη απωλεσθεί αφού η προσφυγή αυτή ασκείται κατ’ άρθρο 114 παρ. 3 β’ 1892/90 σε 5 μέρες από την κοινοποίηση της πράξεως στον προσφεύγοντα ή την τοιχοκόλληση της στο κτίσμα. Ερωτάται: 1) Είναι ορθές οι συμβουλές του δικηγόρου2) Εάν ο δικηγόρος έχει ακόμα προθεσμία σε ποιά δικαστήρια και μέχρι πότε πρέπει να ασκήσει κύρια και προσωρινά ένδικα βοηθήματα;3) Αν ο δικηγόρος προσβάλλε τις δυο πράξεις την 15.9.2006 στα δικαστήρια που θεωρεί κατά το ιστορικό αρμόδια τι θα αποφασίσουν τα τελευταία επί του παραδεκτού εν γένει;4) Σε σχέση με την πράξη Κ τι επιχειρήματα μπορεί να προβάλει ο Λ ως προς την συνταγματικότητα του άρθρου 114 παρ. 3 ν.1892/90 και ως προς τις ενδεχόμενες παραβάσεις ουσιώδους τύπου περί την διαδικασία;5) Με τι ένδικο μέσο προσβάλλετια η πρωτόδικη απόφαση σχετικά με την κατεδάφιση;
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008
ΘΕΜΑΤΑ Α’ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ- (ΛΑΖΑΡΑΤΟΣ-ΔΕΛΛΗΣ)
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.Ερμηνεύσατε το άρθρο 71 παρ.5 ΚΔΔικ.
2.Παραπομπή από διοικητικό δικαστήριο σε άλλο κατά τον ΚΔΔικ και το άρθρο 34ν.1968/1991: Ομοιότητες και διαφορές.
3.Ισχύει αμιγές ανακριτικό σύστημα στη διοικητική δίκη?
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΘΕΜΑ
Με πράξη του από 01/02/2008 το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων αρνείται να καταβάλει στο ανάδοχο Κ του έργου “Δημοτικό Βρεφοκομείο” το τίμημα για την πρώτη φάση του έργου, ύψους 120.000ευρώ. Η πράξη δεν περιέχει περαιτέρω διατυπώσεις.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
1)Μπορεί ο Κ να ασκήσει απευθείας αγωγή κατά του Δήμου, ενώπιον ποιου δικαστηρίου και ως πότε, δίχως να ασκήσει προηγουμένως κάποια διοικητική προσφυγή?(Να ληφθεί υπόψη και το άρθρο 12 ν.1418/1984)
2)Μπορεί να ασκηθεί και μέχρι πότε δεύτερη αγωγή μετά την τελεσίδικη απόρριψη της πρώτης την 01/03/2013 λόγω μη καταβολής δικαστικού ενσήμου?
3)Αν ο Κ δεν παραστεί στη δικάσιμο αλλά καταθέσει μόνο πληρεξούσιο, μπορεί να καταθέσει υπομνήματα και πόσα, λαμβανομένου υπόψη ότι δε έχει ζητήσει προθεσμία για την υποβολή τους?
4)Αν η αγωγή του Κ απορριφθεί στη συμβατική της βάση μπορεί να ασκηθεί εκ νέου επί τη βάσει του άρθρου 105 ΕισΝΑΚ?
Το πρακτικό θέμα είναι υποχρεωτικό.Από τα 3 θεωρητικά γράφουμε τα 2.
Β’ ΚΛΙΜΑΚΙΟ
Με την από 10.10.2007 διακήρυξη του Υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία μεταξύ άλλων, παραπέμπει στις διατάξεις του προϊσχύσαντος Κώδικα Προμηθειών Δημοσίου (Π.Δ. 394/1996), προκηρύχθηκε ανοικτός διαγωνισμός με κριτήριο κατακύρωσης τη χαμηλότερη τιμή για την προμήθεια εντομοκτόνου-ζιζανιοκτόνου-παρασιτοκτόνου φαρμάκου τύπου Ε για τις ανάγκες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, συνολικής προϋπολογιζόμενης δαπάνης 450.000 ευρώ (χωρίς Φ.Π.Α.). Στον εν λόγω διαγωνισμό, ο οποίος διενεργήθηκε στις 20.12.2007, υπέβαλαν χωρίς επιφυλάξεις προσφορά οι εταιρίες Α, Β και Γ. Με την απο 8.1.2008 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία κοινοποιήθηκε στους διαγωνιζομένους στις 9.1.2008, έγινε αποδεκτή η προσφορά της εταιρίας Α και απορρίφθηκαν οι προσφορές των εταιριών Β και Γ. Ως αιτιολογία της απόρριψης των εν λόγω προσφορών αναφέρθηκε ότι οι εταιρίες Β και Γ δεν είχαν προσφέρει φάρμακο τύπου Ε , κατά παράβαση του σχετικού όρου της διακήρυξης του διαγωνισμού. Κατά της υπουργικής αυτής απόφασης η εταιρία Β άσκησε την από 14.1.2008 προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν. 2522/1997, με την οποία προέβαλε ότι η απόρριψη της προσφοράς της ήταν παράνομη, διότι στηρίχτηκε σε παράνομο όρο της διακήρυξης. Ειδικότερα, η εταιρία Β προέβαλε ότι η απαίτηση προσφοράς φαρμάκου τύπου Ε ”φωτογράφιζε” αδικαιολόγητα το προϊόν της εταιρίας Α, κατά παράβαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων. Η παραπάνω προσφυγή απορρίφθηκε με την από 5.2.2008 νέα απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, η οποία κοινοποιήθηκε στην εταιρία Β την ίδια ημέρα και ανέφερε ως αιτιολογία ότι ”το φάρμακο τύπου Ε κάλυπτε συγκεκριμένες ειδικές ανάγκες του Υπουργείου Ανάπτυξης και Τροφίμων”. Κατά της τελευταίας αυτής απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης, αλλά και κατά της αρχικής απόφασης του ίδιου Υπουργού, με την οποία είχε απορριφθεί η προσφορά της, η εταιρία Β άσκησε στις 8.2.2008 ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση με την οποία ζητεί να ληφθούν τα κατάλληλα ασφαλιστικά μέτρα για την προστασία των εννόμων συμφερόντων της και ιδίως να ανασταλεί η εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων και να μην υπογραφεί η επίμαχη σύμβαση προμήθειας. Εντούτοις, την ίδια μέρα, ταυτόχρονα με την άσκηση της παραπάνω αίτησης, έλαβε χώρα η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρίας Α.
Ερωτάται:
1. Ποιους ισχυρισμούς μπορεί να προβάλλει ο Υπουργός Ανάπτυξης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας για να επιδιώξει την απόρριψη της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που άσκησε η εταιρία Β?
2. Οι εταιρίες Α και Γ μπορούν να συμμετάσχουν στη δίκη επί της εν λόγω αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τις 22.2.2008?
3. Εάν, κατά την εκτέλεση της επίμαχης σύμβασης, το Ελληνικό Δημόσιο κυρήξει την εταιρία Α έκπτωτη, λόγω πλημμελούς εκτέλεσης των συμβατικών της υποχρεώσεων, ενώπιον ποιων δικαστηρίων και με ποια ένδικα βοηθήματα η εν λόγω εταιρία μπορεί να προσβάλλει την πράξη έκπτωσής της ως παράνομη και να ζητήσει οριστική και προσωρινή έννομη προστασια?
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008
ΚΛΙΜΑΚΙΟ Λ-Ω
Με την από Μαρτίου 2002 αίτησή της η ανώνυμη εμπορική εταιρεία Α ζήτησε τη χορήγηση οικοδομικής άδειας για την ανέγερση νέας τετραόροφης οικοδομής με υπόγειο σε ακίνητο που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων με πλήρη απαλλαγή από την υποχρέωση εξασφάλισης των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης στο ακίνητο έναντι καταβολής χρηματικής εισφοράς(εξαγορά). Ως λόγο για την εξαγορά η εταιρεία προέβαλε ότι για τη δημιουργία τους θα έπρεπε, λόγω των μικρών διαστάσεων της οικοδομής, να γίνει επέκταση του υπογείου πέραν του περιγράμματος της οικοδομής και κάτω από τον οπίσθιο υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου και ότι μια τέτοια επέκταση θα ήταν απρόσφορη λόγω των εξαιρετικά χαλαρών εδαφών της περιοχής εξαιτίας της παρακείμενης λίμνης των Ιωαννίνων, που αποκλείουν την εκσκαφή του υπογείου σε μεγάλη έκταση και βάθος ή θα οδηγούσαν σε δυσανάλογα μεγάλες δαπάνες αντιστηρίξεων, κατ’επίκληση του άρθρου 6 παρ.1 του Π.Δ.350/1996, κατά το οποίο επιτρέπεται η εξαγορά μέρους ή του συνόλου των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων στις περιπτώσεις που δεν είναι δυνατή για νομικούς ή τεχνικούς λόγους η δημιουργία των αναγκαίων χώρων στο γήπεδο που ανεγείρεται το κτίριο.
Αντίθετα, η διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Ιωαννίτων με τεχνική έκθεσή της, που συνοδεύει το από Ιουλίου 2002 φύλλο ελέγχου της, έκρινε ότι οι λόγοι που προέβαλε η εταιρεία δεν εμπίπτουν στους νομικούς ή τεχνικούς λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 6 παρ.1 του Π.Δ.350/1996 προκειμένου να επιτραπεί η εξαγορά, αφού δεν καθιστούσαν αδύνατη από νομικής ή τεχνικής άποψης τη δημιουργία των απαιτούμενων χώρων στάθμευσης στο ακίνητο, αλλά απέρρεαν από λόγους εκμετάλλευσης της ιδιοκτησίας. Με την άποψη αυτή συντάχθηκαν επίσης τόσο η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας Ηπείρου όσο και τη Γενική Διεύθυνση Πολεοδομίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, στις οποίες προσέφυγε η εταιρεία Α με διαδοχικές “ενστάστεις επανεξέτασης”, και υπέδειξαν μάλιστα στην εταιρεία ως εναλλάκτική λύση, από τεχνική άποψη, την εξασφάλιση των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης στο ισόγειο του κτιρίου. Κατόπιν αυτού, η Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Ιωαννίνων ενημέρωσε με το από Μαίου 2003 έγγραφο της την εταιρεία Α ότι έπρεπε να φροντίσει για την έγκαιρη τακτοποίηση-συμπλήρωσητου φακέλου, ώστε να εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι χώροι στάθμευσης εντός της ιδιοκτησίας, δεδομένου ότι στο μεταξύ με το άρθρο 14 παρ.4 του Ν.3044/2002 προβλέφθηκε ότι, από την έναρξη ισχύος του (27.8.2002), η εκπλήρωση της υποχρέωσης εξασφάλισης θέσεων στάθμευσης στα ανεγειρόμενα κτίρια με καταβολή χρηματικής εισφοράς διατηρείται μόνο κατ’εξαίρεση στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η υλοποίηση των θέσεων στάθμευσης στα συγκεκριμένα ακίνητα απαγορεύεται ή υπάρχει αντικειμενική αδυναμία δημιουργίας τους. Ωστόσο, η εταιρεία Α υπεβαλε την υπό Σεπτεμβρίου 2003 “αίτηση επίλυσης αμφισβήτησης” ενώπιον του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κατά το άρθρο 27 παρ.2 του Ν.1577/1985(ΓΟΚ/85), σύμφωνα με το οποίο για κάθε αμφισβήτηση που ανακύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων της πολεοδομικής νομοθεσίας αποφασίζει οριστικά ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ύστερα από γνώμη του Κεντρικού ΣΧΟΠ, και η απόφασή του εφαρμόζεται υποχρεωτικά από τις κατά τόπους αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες.
Μετά από θετική γνωμοδότηση του ΚΣΧΟΠ ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ με την υπό Δεκεμβρίου 2003 απόφαση του έκρινε ότι “εφόσον η αίτηση της οικοδομικής άδειας υποβλήθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του Ν.3044/2002, έχει εφαρμογή το άρθρο 6 παρ.1 του Π.Δ.350/1996 και είναι δυνατή η εξαγορά του συνόλου των θέσεων στάθμευσης, λόγω αδυναμίας δημιουργίας τους από τεχικής άποψης”. Σε υποχρεωτική συμμόρφωση με την απόφαση αυτή η Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Ιωαννιτών εξέδωσε τελικά την υπό Ιουνίου 2004 οικοδομική άδεια και επέτρεψε την ανέγερση του κτιρίου με πλήρη απαλλαγή από την υποχρέωση
εξασφάλισης των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης στο ακίνητο.
Μόλις έμποροι και κάτοικοι της περιοχής αντιληφθηκαν από την πρόοδο των οικοδομικών εργασιών ότι η ανεγειρόμενη οικοδομή κατασκευάζεται χωρίς τη δημιουργία των υποχρεωτικών βάσεων στάθμευσης άσκησαν την από Φεβρουαρίου 2005 αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία ζήτησαν την ακύρωση της οικοδομικής άδειας. Στη δίκη παρενέβη η εταιρεία Α, η οποία ζήτησε την απόρριψη της αίτησης ακυρώσεως αφενός μεν ως απαράδεκτης λόγω αναρμοδότητας του δικαστηρίου, έλλειψη έννομου συμφέροντος και εκπρόθεσμη άσκησή της(αποπεράτωση του φέροντος οργανισμού του κτιρίου), αφετέρου δε ως αβάσιμης λόγω συνδρομής των τεχνικών λόγων που καθιστούν αδύνατη τη δημιουργία των απαιτούμενων χώρων στάθμευσης στο ακίνητο. Οι αιτούντες αντέτειναν με υπόμνημά τους, μεταξύ άλλων, ότι ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ προέβη μόνο σε έλεγχο νομιμότητας και δεν εξέτασε τη συνδρομή των τεχνικών λόγων που προβλέπει το άρθρο 6 παρ.1 του Π.Δ.350/1996, εάν δε είχε προβεί σε τέτοια ανεπίτρεπτη ουσιαστική τεχνική κρίση, η απόφασή του θα ήταν παράνομη και μη δεσμευτική για τις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες.
Τί θα αποφασίσει το δικαστήριο ως προς το παραδεκτό και βάσιμο την υπό κρίση αίτησης ακυρώσεως;
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2009
ΘΕΜΑΤΑ Α’ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ:
Θεωρία:
1. Έννοια της ειδικής διοικητικής προσφυγής, δικονομικές συνέπειες ασκήσεως της και υποχρέωση ενημερώσεως ως προς αυτή.
2. Ανάκληση αποφάσεως προσωρινής δικαστικής προστασίας.
3. Ερμηνεύσατε το άρθρο 76 παρ. 1 ΚΔΔ.
Πρακτικό Θέμα:
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ηρακλέιου ανακαλεί με απόφαση του από 20.6.2008 την λειτουργία κέντρου διασκεδάσεως στην παραλιακή οδό, ιδιοκτησίας της εταιρίας ΑΙΟΛΟΣ ΕΠΕ, επειδή διαπιστώθηκε 3 φορές παράβαση της άδειας λειτουργίας μουσικών οργάνων. Η απόφαση τοιχοκολλάται στο δημοτικό κατάστημα την 22.6.2008 και επιδίδεται νομίμως στην εταιρία την 25.6.2008.
Ερωτάται:
1. Με τι ένδικο βοήθημα, ενώπιον ποίου δικαστηρίου και μέχρι πότε μπορεί να ζητήσει προστασία?
2. Αν κατά την διάσκεψη του δικαστηρίου διαπιστωθεί ότι δεν έχει προσκομισθεί καταστατικό μπορεί το δικαστήριο να καλέσει τον δικηγόρο της να το προσκομίσει?
3. Εαν προσβάλει την ανακλητική πράξη στο Στε με αίτηση ακύρωσης τι θα αποφασίσει επί του παραδεκτού?
4. Ποιο από τα πιο κάτω μπορει να προβάλει για να πετύχει αναστολή της ανακλητικής πράξης:
α) ότι η πράξη δεν της επιδόθηκε νόμιμα
β) ότι η πράξη δεν αναφέρει τις διατάξεις επί τη βάσει των οποίων εκδόθηκε.
γ) ότι δια της πράξεως θα απολέσει την επαγγελματική της φήμη
5. Αν ασκήσει την αίτηση αναστολής
α) στο Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο
β) στο Στε
τι θα αποφασίσουν τα 2 δικαστήρια επί του παραδεκτού?
Β ΚΛΙΜΑΚΙΟ
Θέμα 1ο Στις 4/7/2008 κοινοποιηθηκε στην εταιρια Ε,ιδιοκτητρια τηλεοπτ.σταθμου,η απο 10/6/2008 αποφαση του ΕΣΡ.Με την αποφαση επιβληθηκε προστιμο στην Ε 30000Ε διοτι σε εκπομπη του σταθμου δεν εξασφαλιστηκε η προστασια της παιδικης ηλικιας. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1)Σε ποιο δικαστηριο,με ποιο ενδικο βοηθημα και εντος ποιας προθεσμιας(να προσδιοριστει η ακριβης ημερομηνια ληξης προθεσμιας)μπορει η Ε να ζητησει οριστικη δικαστικη προστασια?Εαν η Ε προσβαλλει αποφαση ΕΣΡ με προσφυγη ενωπιον τριμελους πρωτοδικειου Αθηνων,ποια θα ειναι η αποφαση του εν λογω δικαστηριου2)Σε ποιο δικαστηριο,με ποια διαδικασια,εντος ποιας προθεσμιας και προβαλλοντας ποιους ειδικοτερους ισχυρισμους μπορει η Ε να ζητησει προσωρινη δικαστικη προστασια κατα της αποφασης του ΕΣΡ?
Θέμα 2ο Με το ν. 1790/1988 (ΦΕΚ Α’ 134) μεταβιβάσθηκαν όλες οι αρμοδιότητες του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.) ως προς την ασφάλιση της γεωργικής παραγωγής στον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛ.Γ.Α.). Με βάση σχετική έκθεση γεωπόνων του Ελ.Γ.Α. προσδιορίστηκε με την υπ’ αριθ. 100/9.1.2009 πράξη της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του Νομού Αργολίδος το ύψος της προς αποκατάσταση ζημίας γεωργού Γ σε εσπεριδοειδή ιδιοκτησίας του εκ θεομηνίας στο ποσό των 4.000 ευρώ. Ερωτήσεις:
1.α) Σε ποιο δικαστήριο, με ποιο ένδικο βοήθημα, κατά ποιων πράξεων και μέχρι πότε μπορεί ο Γ να ζητήσει έννομη προστασία; β) Έχει σημασία το γεγονός ότι ο ΕΛ.Γ.Α. αποτελεί οργανισμό κοινής ωφέλειας, ο οποίος είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και ανήκει εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο;
2.α) Μπορεί το αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο να προσδιορίσει το ύψος της ζημίας του Γ στο ποσό των 5.000 ευρώ; β) Η δυνατότητα αυτή εξαρτάται από το είδος του ασκηθέντος ένδικου βοηθήματος;
3.Ποιές έννομες συνέπειες έχει η ανάκληση της υπ’ αριθ. 100/9.1.2009 πράξης πριν από τη δικάσιμο και η αντικατάστασή της με πράξη που προσδιορίζει το ύψος της προς αποκατάσταση ζημίας του Γ στο ποσό των 3.000 ευρώ;
-Να απαντηθεί το ένα από τα δύο ζητήματα
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2009
ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Με την από 2.2.2009 διακήρυξη ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.) προκήρυξε διεθνή ανοικτό διαγωνισμό για την ανάθεση της σύμβασης έργου κατασκευής τμήματος της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, με κριτήριο την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, προϋπολογισμού 100.000.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Στον εν λόγω διαγωνισμό έλαβαν ανεπιφυλάκτως μέρος τρεις κατασκευαστικές εταιρίες: η ελληνική ”Ε”, η γαλλική ”Γ” και η πορτογαλική ”Π” . Με την από 29.6.2009 απόφασή του ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., αφού εξέτασε το Φάκελο Α (”Δικαιολογητικά Συμμετοχής”) των υποβληθεισών προσφορών, απέκλεισε τις εταιρίες ”Ε” και ”Γ”, επικαλούμενος πλημμέλειες της προσφοράς τους, και ειδικότερα, παραβιάσεις των σχετικών όρων της διακήρυξης.
Ερωτήματα
1. α) Σε ποιο δικαστήριο, με ποιο ένδικο βοήθημα και εντός ποιας προθεσμίας μπορούν οι εταιρίες ”Ε” και ”Γ” να ζητήσουν (οριστική) δικαστική προστασία κατά της από 29.06.2009 απόφασης αποκλεισμού τους; β) Οι εταιρίες αυτές μπορούν να προβάλλουν ότι οι όροι της διακήρυξης, κατ’ επίκληση των οποίων κρίθηκε πλημμελής η προσφορά τους, είναι ανίσχυροι; γ) Οι εν λόγω εταιρίες μπορούν να ομοδικήσουν;
2. α) Στις 4.8.2009 ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αποφάσισε, χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία, να ματαιώσει τον επίμαχο διαγωνισμό, πριν το άνοιγμα της οικονομικής προσφοράς της εταιρίας ”Π”, και να προκηρύξει τη διενέργεια νέου διαγωνισμού, με όμοιους όρους και ημερομηνία υποβολής προσφορών την 20.10.2009. Να προσδιορίσετε πως επηρεάζει η εν λόγω απόφαση του Υπουργού τις δίκες που τυχόν εκκρεμούν μετά από την άσκηση των ενδίκων βοηθημάτων που οι εταιρείες ”Ε” και ”Γ” μπορούσαν να ασκήσουν κατά της προγενέστερης από 29.6.2009 απόφασης του ίδιου Υπουργού (βλ. προηγούμενο ερώτημα). β) Σε ποιο δικαστήριο, με ποια διαδικασία, με ποιο συγκεκριμένο αίτημα και εντός ποιας προθεσμίας μπορεί η εταιρία ”Π” να ζητήσει προσωρινή δικαστική προστασία κατά της ως άνω απόφασης ματαίωσης του διαγωνισμου;
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Πρώτο κλιμάκιο
Στις 1/5/10 η Ανώνυμη Εταιρεία Α πλήρωσε, από
σφάλμα της αρμόδιας ΔΟΥ 100.000€ παραπάνω από το νομίμως οφειλόμενο φόρο
εισοδήματος. Επίσης, την ίδια ημερομηνία της κοινοποιήθηκε ατομική ειδοποίηση
για ταμειακή βεβαίωση παλαιότερης οφειλής της προς το Ελληνικό Δημόσιο, ύψους
50.000€.
1. Μπορεί η Α να ασκήσει αγωγή αποζημίωσης για
αχρεωστήτως καταβληθέντα φόρο; Εάν όχι, πως μπορεί να διεκδικήσει την επιστροφή
των συγκεκριμένων χρημάτων (ένδικο βοήθημα, τυχός προσβαλλόμενη πράξη, αρμόδιο
δικαστήριο) και εντός ποιας προθεσμίας;
2. Με ποιο ένδικο βοήθημα, ενώπιον ποιου
δικαστηρίου και εντός ποιας προθεσμίας μπορεί η Α να αμφισβητήσει τη νομιμότητα
της ατομικής ειδοποίησης ή/και της ταμειακής βεβαίωσης; Μπορεί η Α, στο πλαίσιο
της δίκης αυτής, να προβάλει και λόγους οι οποίοι αφορούν τη νομιμότητα της
οφειλής για την οποία έγινε η ταμειακή βεβαίωση;
3. Μπορεί η Α να ζητήσει, πριν την περάτωση των
κυρίως δικών των ερωτημάτων 1 και 2, στο πλαίσιο διαδικασίας προσωρινής
δικαστικής προστασίας:
α. Να της καταβληθεί το σύνολο ή μέρος του
αχρεωστήτως καταβληθέντα φόρου;
β. Να της επιτραπεί να μην καταβάλει το σύνολο ή
μέρος του βεβαιωθέντος ποσού των 50.000€;
Αν ναι, με ποια διαδικασία, ενώπιον ποιου
δικαστηρίου και με ποιες προϋποθέσεις;