ΣτΕ 1056/12 μετά την ΟΛΟΜ. 3919/10, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, Νόμιμη αδειοδότηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας, οικίσκου στέγασης και συναφών δομικών έργων

ΣΤΕ

ΣτΕ 1056/2012

[Νόμιμη αδειοδότηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας, οικίσκου στέγασης και συναφών δομικών έργων]

 

Πρόεδρος:  Κ. Μενουδάκος

Εισηγητής: Αικ. Σακελλαροπούλου

Δικηγόροι: Κ. Διάκος, Β. Κονδύλης, Δ. Συκαρά

 

Οι διαφορές που γεννώνται από την προσβολή των ατο­μικών διοικητικών πράξεων της Ε.Ε.Τ.Τ., με αντικείμενο τη χο­ρήγηση, τροποποίηση ή ανάκληση άδειας εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας, δεν είναι δεκτικές ουσιαστικού δικαστικού ελέγχου.  Η ρυθμιστική αρχή χορηγεί την άδεια βάσει εκτιμήσεων που συνδέονται με τον έλεγχο τηλεπικοινωνιακής σκοπιμότητας, η εκτίμηση της οποίας ανήκει στο πεδίο δράσης της ενεργού Διοίκησης, μη δυνάμενη να ανατεθεί στα όργανα της δικαστικής εξουσίας. Η άσκηση της αρμοδιότητας αυτής συναρτάται ευθέως με ειδικές επιστημονικές γνώσεις και τεχνικές κρίσεις, η εξέταση της ορθότητας των οποίων, στο πλαίσιο άσκησης πλήρους δι­καιοδοσίας, δεν διευρύνει τη λυσιτέλεια και αποτελεσματικότητα του δικα­στικού ελέγχου και ως εκ τούτου για τις υποθέσεις αυτές, η αίτηση ακυρώ­σεως αποτελεί αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα.

Δεδομένου ότι η Οδηγία 85/337/ΕΟΚ, όπως ενσωματώθηκε, δεν περιελάμβανε ρητά την επίμαχη δραστηριότητα, ότι υπήρξαν αντίθετες αποφάσεις του Δ΄ και του Ε΄ Τμήματος του Δικαστηρίου και τελικώς το ζήτημα επιλύθηκε με απόφαση της Ολομελείας, ότι η ως άνω παρ. 19 του άρθρου 31 του ν. 3431/2006 αφορά σταθμούς, για τους οποίους εί­χαν χορηγηθεί οι λοιπές εγκρίσεις κατά την ισχύουσα νομοθεσία και συνε­πώς δεν εστερούντο παντελώς οποιασδήποτε περιβαλλοντικής εκτίμησης, οι ρυθμίσεις του νόμου αυτού δεν έρχονται σε αντίθεση με την ως άνω Οδηγία 85/337/ΕΟΚ.

Εφόσον ότι για τον επίμαχο σταθμό εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι, ύστερα από συνε­κτί­μηση και των επιπτώσεων σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, κατά την οι­κεία διαδικασία που θεσπίζεται από τη νομοθεσία σε εφαρμογή της συνταγμα­τικής αρχής της προφύλαξης, οι περί του αντιθέτου λόγοι ακυ­ρώσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.

 

Βασικές σκέψεις

 

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, η οποία εισάγεται στην επταμελή σύνθεση λόγω σπουδαιότητας, ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθ. Κ-164Α, 316/90/21.5.2004 απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), με την οποία τροποποιήθηκε η χορηγηθείσα με την υπ’ αριθμ. Κ164/51173/Β/362/4.5.1998 απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Τεχνικής και Ελέγχου Επικοινωνιών του Υπουργείου Με­ταφορών και Επικοινωνιών, στην εταιρεία «…», άδεια εγκα­τάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας, σε ακίνητο επί των οδών … και … στο Χολαργό Αττικής και παρασχέθηκε σύμφωνη γνώμη για την κατασκευή οικίσκου στέγασης μηχανημάτων των σταθμών ραδιοεπικοινωνίας και των συναφών δομικών έργων.

3. Επειδή, το νομοθετικό πλαίσιο των κεραιών κινητής τηλεφωνίας ρυθμίστηκε αρχικά με το ν. 2075/1992 (Α΄ 129) στο άρθρο 24α του οποίου (που προστέθηκε με το άρθρο 41 παρ. 2 του ν. 2145/1993 (Α΄ 88) και δια­τηρήθηκε σε ισχύ με τα άρθρα πέμπτο παρ. 3 περ. Β και έκτο του ν. 2246/1994, Α΄ 172), ορίστηκαν τα εξής: «1. Εκτός από τις εγκαταστάσεις του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για την εγκατάσταση κεραίας σταθμού στην ξηρά, εξαιρουμένης της λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών προ­γραμ­μάτων που προορίζονται για απευθείας λήψη από το ευρύ κοινό, απαιτεί­ται άδεια η οποία χορηγείται από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινω­νιών. 2. (Όπως το πρώτο εδάφιο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 2181/1994, Α΄ 10). Επιτρέπεται η εγκατάσταση δομικών ή μηχανι­κών κατασκευών πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, ανα­μεταδότες, και άλλες συναφείς εγκαταστάσεις σε δάση … εφόσον δεν προκαλείται κίνδυνος πυρκαγιάς …, ύστερα από άδεια του οικείου νο­μάρ­χη. Η εν λόγω άδεια χορηγείται σε … τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις που έχουν ως αντικείμενο την ίδρυση, εγκατάσταση και λειτουργία δικτύων ρα­διοεπικοινωνιών … 5α. Επιτρέπεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Υπουρ­γείου Μεταφορών και Επικοινωνιών η κατασκευή οικίσκου στέγασης μηχανημάτων σταθμών ραδιοεπικοινωνίας … για την τοποθέτηση κεραιών εκπομπής ή και λήψης ραδιοηλεκτρικών σημάτων … δ. (Όπως τροπο­ποιήθηκε με το άρθρο 34 του ν. 2166/1993, Α΄ 137). Για την έγκριση το­ποθέτησης των παραπάνω εγκαταστάσεων σε εντός ή εκτός σχεδίου πε­ριοχές ειδικής προστασίας… και κατ’ εξαίρεση των ισχυουσών σε αυτές διατάξεων και περιορισμών απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των κατά περί­πτωση αρμοδίων υπηρεσιών ή και της Ε.Π.Α.Ε. … ε. Για την κατά τα ανω­τέρω τοποθέτηση των εν λόγω εγκαταστάσεων δεν απαιτείται η έκδοση οι­κοδομικής αδείας, αλλά έγκριση που χορηγείται από την αρμόδια πολεο­δομική υπηρεσία … ζ. Στις δημιουργούμενες ως άνω εγκαταστάσεις λαμ­βάνονται μέτρα προφύλαξης του κοινού που καθορίζονται με κοινές απο­φάσεις των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Μεταφορών και Επικοι­νωνιών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως … 7. Με κοινές αποφάσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημο­σίων Έργων και του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, που δημο­σιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μπορούν να τροποποιούνται οι διατάξεις της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου και να καθορίζονται οι εφαρμοζόμενοι τεχνικοί κανονισμοί και οι λεπτομέρειες της διαδικασίας έκδοσης των εγκρίσεων». Κατ’ επίκληση της ανωτέρω εξουσιοδοτικής δια­τάξεως του εδαφίου ζ΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 24α  εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 53571/3839/1.9.2000 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Υγείας και Πρόνοιας, Μεταφορών και Επικοινωνιών (Β΄ 1105), με τίτλο «Μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά». Με την απόφαση αυτή προβλέφθηκε, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 6 παρ. 1 ότι  « … Ο κάτοχος της κεραίας υποβάλλει μελέτη (ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβο­λιών της κεραίας) στην Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.) και παραλαμβάνει βεβαίωση υποβολής της μελέτης. Η βεβαίωση αυτή υποβάλλεται στην αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση της άδειας εγκατά­στα­σης κεραίας. Στη συνέχεια η Ε.Ε.Α.Ε. ύστερα από εξέταση της μελέτης, το συντομότερο δυνατόν, αποστέλλει τη σύμφωνη γνώμη της στην αρμό­δια υπηρεσία προκειμένου να χορηγηθεί η άδεια εγκατάστασης της κε­ραίας. Πάντως εάν παρέλθει χρονικό διάστημα ενός (1) μήνα από την ημερομηνία παραλαβής της σχετικής μελέτης από την Ε.Ε.Α.Ε. και δεν έχει ειδοποιηθεί η αρμόδια υπηρεσία από την Ε.Ε.Α.Ε. για την ύπαρξη τυ­χόν σφάλματος στη μελέτη, χορηγείται η άδεια με την επιφύλαξη των δια­τάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 7». Στη συνέχεια με το ν. 2801/2000 ρυθμίστηκε εκ νέου το καθεστώς των κεραιών κινητής τηλεφω­νίας. Στο άρθρο 1 του νόμου αυτού υπό τον τίτλο «Κεραίες», ορίστηκαν τα ακό­λουθα: «1. Ορισμοί … 2. Δημιουργία κατασκευών κεραιών στην Ξηρά. Α. Για την κατασκευή κεραίας σταθμού στην ξηρά, που χρησιμοποιείται για την εκπομπή ή / και λήψη ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας ή χρησιμοποιείται ως μέρος ενός συστήματος κεφαλής δικτύου καλωδιακής τηλεόρασης απαιτείται άδεια, η οποία χορηγείται από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών (ήδη, από 1.1.2001, από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοι­νωνιών και Ταχυδρομείων, σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 14 εδ. κ και 16 του ν. 2867/2000, Α΄ 273). Από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται: … Β. Πριν από νέα κατασκευή κεραίας ή τροποποίηση υφιστάμενης κατασκευής ο κάτοχος του σταθμού πρέπει να μεριμνήσει για την έκδοση της άδειας ή την τροποποίησή της. … Γ. … Δ. Με αποφάσεις του Υπουργού Μεταφο­ρών και Επικοινωνιών καθορίζεται η μορφή και το περιεχόμενο της αίτη­σης που υποβάλλεται για κάθε περίπτωση νέας ή υφιστάμενης κατα­σκευής, τα στοιχεία και οι όροι που περιλαμβάνονται υποχρεωτικά στην άδεια, η ακολουθούμενη διαδικασία για την έκδοσή της, τα υποβαλλόμενα δικαιολογητικά και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Μέχρι την έκδοση των αποφάσεων αυτών, εφαρμόζο­νται οι διατάξεις του άρθρου 24Α  του ν. 2075/1992 (Α΄ 124). Ε. Για την εγκα­τάσταση σταθμών των εταιρειών που παρέχουν τηλεπικοινωνιακές υπη­ρεσίες στο κοινό, επιτρέπεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών η κατασκευή οικίσκου στέγασης μηχανημάτων των σταθμών ραδιοεπικοινωνίας … και δομικών κατα­σκευών (μεταλλικών πυλώνων, ιστών, δικτυωμάτων κ.λπ.) … Η. Για την το­πο­θέτηση, σύμφωνα με την παράγραφο αυτήν, των σχετικών εγκατα­στάσεων, δεν απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας, αλλά έγκριση που χορηγείται από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία ύστερα από έλεγχο των δικαιολογητικών που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περι­βάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων. Με την ίδια απόφαση μπο­ρούν να καθορίζονται οι λεπτομέρειες της διαδικασίας έκδοσης των πο­λεο­δομικών εγκρίσεων και να προσδιορίζονται οι περιπτώσεις για τις οποίες η έγκριση από τον οικείο Νομάρχη των περιβαλλοντικών όρων εγκατάστα­σης κατασκευών κεραιών αποτελεί προϋπόθεση της πολεοδομι­κής έγκρι­σης. Μέχρι την έκδοση των αποφάσεων αυτών εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 24Α του ν. 2075/1992». Κατ’ επίκληση του ανωτέρω εδαφίου Δ΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 εκδόθηκε ο υπ’ αριθμ. 236/79/23.11.2001 «Κανονισμός αδειών κατασκευών στην ξηρά» (Β΄ 1649/ 2001) από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρο­μείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), στην οποία είχε παραχωρηθεί, δυνάμει της παρ. 14 του άρθρου 3 του ν. 2867/2000 (Α΄ 273), η αρμοδιότητα έκδοσης των κανονι­στικών και ατομικών πράξεων που αφορούσαν την έκδοση αδειών κατα­σκευής κε­ραιών κινητής τηλεφωνίας κατ’ άρθρο 1 του ν. 2801/2000. Στο άρθρο 7 του ανωτέρω κανονισμού, με τίτλο «Τροποποίηση Άδειας» ορί­στηκαν τα εξής: «1. Αλλαγή της θέσης της Κατασκευής Κεραίας δεν μπορεί να γίνει με τροποποίηση της Άδειας αλλά απαιτεί την έκδοση νέας Άδειας Κατα­σκευής Κεραίας, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στο άρθρο 3 του παρόντος. 2. Πριν από τροποποίηση υφιστάμενης Κατα­σκευής Κε­ραίας, απαιτείται τροποποίηση της Άδειας για την οποία μεριμνά ο κάτο­χος της Άδειας. Ιδιαίτερα, τροποποίηση της Άδειας υφιστάμενης Κα­τα­σκευής Κεραίας, απαιτείται στις ακόλουθες περιπτώσεις: α. Τρο­πο­ποίηση του δομικού μέρους της υφιστάμενης Κατασκευής Κεραίας, συμπε­ριλαμ­βανομένου του ύψους της Κατασκευής. β. Χρήση της υπάρχουσας Κατα­σκευής Κεραίας για διεξαγωγή επιπρόσθετων Υπηρεσιών Ραδιοεπι­κοινω­νίας  πλέον των προβλεπομένων στην Άδεια Κατασκευής Κεραίας. 3. Για την τροποποίηση της Άδειας, ο Κάτοχος της Άδειας θα πρέπει να υποβά­λει στην Ε.Ε.Τ.Τ. αίτηση, η οποία περιλαμβάνει βεβαίωση κατάθε­σης νέας μελέτης στην Ε.Ε.Α.Ε. ή γνωμάτευση επί αυτής και εφόσον ισχύει η περί­πτωση  του εδαφίου α΄ της παραγρ. 2 του παρόντος άρθρου, νέα πολεο­δομικά σχέδια της Κατασκευής, σύμφωνα με το Παράρτημα Ι και τη σύμ­φωνη γνώμη της ΥΠΑ, εφόσον υπάρχει αύξηση του ύψους της Κα­τα­σκευής. 4. Δεν απαιτείται τροποποίηση της Άδειας Κατασκευής Κεραίας για τις περιπτώσεις προσθήκης κεραιών, υπό την προϋπόθεση ότι πλη­ρούνται αθροιστικά οι παρακάτω προϋποθέσεις: α. τοποθετούνται σε νό­μιμα υφιστάμενη Κατασκευή Κεραίας, β. οι συγκεκριμένες κεραίες προορί­ζονται για διεξαγωγή Υπηρεσιών Ραδιοεπικοινωνίας που προβλέπονται στην Άδεια Κατασκευής Κεραίας, γ. δεν προκαλείται οποιαδήποτε τροπο­ποίηση στη δομική κατασκευή της Κατασκευής Κεραίας, συμπεριλαμβανο­μένου του ύψους της Κατασκευής, δ. υπάρχει βεβαίωση υποβολής νέας μελέτης στην Ε.Ε.Α.Ε. ή γνωμάτευση της Ε.Ε.Α.Ε., σύμφωνα με τα οριζό­μενα στην Κ.Υ.Α. 53571/3839/2000 (ΦΕΚ 1105/Β/2000) ή σε άλλη διάταξη Νόμου ή Υπουργικής Απόφασης ή Πράξη της Διοίκησης με την οποία η εν λόγω Κ.Υ.Α. τροποποιείται ή αντικαθίσταται, ε. έχει γίνει Εκχώρηση των ραδιοσυχνοτήτων ή Απονομή των χρησιμοποιούμενων ραδιοσυχνοτήτων για αποκλειστική χρήση ή οι ραδιοσυχνότητες που πρόκειται να χρησιμο­ποιηθούν δεν χρειάζονται Εκχώρηση ή Απονομή, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Στις περιπτώσεις αυτές, ο κάτοχος της Κατασκευής Κεραίας υποχρεούται, πριν από την τοποθέτηση των κεραιών, να καταθέσει στην Ε.Ε.Τ.Τ.: Δήλωση με τα στοιχεία της κεραίας, όπως στο Παράρτημα ΙΙ, Βε­βαίωση υποβολής νέας μελέτης στην Ε.Ε.Α.Ε. ή γνωμάτευση επί της μελέ­της αυτής, Αποδεικτικό νόμιμης χρήσης της ραδιοσυχνότητας». Ακολού­θως με την υπ’ αριθ. Η.Π. 15393/2332/5.8.2002 κ.υ.α. (Β΄ 1022), που εκ­δόθηκε κατ’ επίκληση των διατάξεων του ν. 3010/2002 (Α΄ 91), και σε συμμόρφωση προς τις οδηγίες 96/61/ΕΚ και 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, συμπληρώθηκε δε με την κ.υ.α. ΕΥΠΕ/οικ. 126880/2.3.2007 (Β΄ 435), κατατάχθηκαν ως ειδικά έργα στα έργα της δεύ­τερης κατηγορίας, για τα οποία απαιτείται εκτίμηση περιβαλλοντικών επι­πτώσεων και έγκριση περιβαλλοντικών όρων, οι σταθμοί βάσης και οι αναμεταδότες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίοι δεν είχαν περιληφθεί στους πίνακες της προγενέστερης σχετικής κ.υ.α. υπ’ αριθ. 69269/5387/24.10.1990 (Β΄ 678). Κατόπιν τούτου με τον υπ’ αριθ. 355/18/15.9.2005 Κανονι­σμό της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Β΄ 1471), με τον οποίο συμπληρώθηκε το παράρτημα και αντικαταστάθηκε η προαναφερόμενη παράγραφος 3 του άρθρου 7 του Κα­νονισμού υπ’ αριθ. 236/79/23.11.2001, προστέθηκε η έγκριση περιβαλλο­ντικών όρων στα απαι­τούμενα για τη χορήγηση και για την τροποποίηση αδείας κατασκευής κεραίας υπαγόμενης στις διατάξεις του ν. 2801/2000. Στη συνέχεια, εκδό­θηκε ο ν. 3431/2006 ο οποίος ρύθμισε εξ υπαρχής τα ζητήματα χορήγη­σης αδειών εγκατάστασης κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Ειδικότερα, στο άρθρο 1 παρ. 1 ορίζεται ότι: «Οι διατάξεις του παρόντος νόμου καθορίζουν το πλαίσιο παροχής δικτύων ηλεκτρονικών επικοινω­νιών, υπηρεσιών ηλε­κτρο­νικών επικοινωνιών, συναφών ευκολιών και συ­ναφών υπηρεσιών εντός της Ελληνικής Επικράτειας, ενσωματώνοντας συγχρόνως και τις οδηγίες 2002/19/ΕΚ, 2002/20/ΕΚ, 2002/21/ΕΚ, 2202/22/ΕΚ και 2002/77/ΕΚ», στο άρθρο 6 ότι «1. … ο έλεγχος, η ρύθμιση και η εποπτεία της αγο­ράς των  ηλεκτρονικών επικοινωνιών ασκούνται από την Εθνική Επιτροπή Τη­λεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), η οποία αποτελεί την Εθνι­κή Ρυθμιστική Αρχή (NRA) σε θέματα παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλε­κτρονικών επικοινωνιών, συναφών ευκολιών και συναφών υπηρεσιών και είχε συσταθεί με το ν. 2246/1994 … 2. Η Ε.Ε.Τ.Τ. είναι ανεξάρτητη διοι­κητική αρχή με έδρα την Αθήνα και απολαμ­βάνει διοικητικής και οικο­νομικής αυτοτέλειας. … 3. …». Στο άρθρο 12 προβλέπονται οι αρμοδιότη­τες της Ε.Ε.Τ.Τ., από τις οποίες οι περισσότε­ρες συνίστανται σε έκδοση εκτελεστών ατομικών πράξεων και αποφάσεων κανονιστικού περιεχομέ­νου και στις οποίες περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τα οριζό­μενα στην περίπτωση λβ΄ του άρθρου αυτού, τόσο κατά την αρχική διατύ­πωσή της, όσο και μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 24 παρ. 2 του ν. 3534/2007 (Α΄ 40), η χορήγηση των αδειών κατα­σκευής κεραιών σταθ­μών στην ξηρά σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και η έκδοση κάθε αναγκαίας κανονιστικής πράξεως για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής, αναφερόμενης ιδίως στη διαδικασία χορη­γήσεως της άδειας κατασκευής, στους όρους συνεγκαταστάσεως ή από κοινού χρή­σεως ευ­κολιών, στις προϋποθέσεις ταυτοποιήσεως της κάθε κατασκευής κεραίας και στις διαδικασίες τροποποιήσεως ή ανακλήσεως των αδειών. Περαι­τέρω, στο άρθρο 31 του νόμου αυτού ορίστηκαν τα ακό­λουθα: «1. Οι δια­τάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στις κατα­σκευές κεραιών για τις οποίες απαιτείται άδεια σύμφωνα με το στοιχείο Α΄ της παρ. 2 του άρ­θρου 1 του ν. 2801/2000 (ΦΕΚ 46 Α΄). 2. Η Ελληνική Επιτροπή  Ατομι­κής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.), είτε διά των οργάνων της ή με συνεργεία που έχουν ειδικά προς τούτο εξουσιοδοτηθεί από αυτήν, υπο­χρεούται να ελέγχει την τήρηση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρο­μαγνητική ακτινοβολία από κάθε κεραία: α) αυτεπαγγέλτως και κατά τρόπο δειγματο­ληπτικό, ετησίως σε ποσοστό 20% τουλάχιστον των αδειοδοτημέ­νων από την Ε.Ε.Τ.Τ. κεραιών, που λειτουργούν εντός σχε­δίου πόλεως, β) κατόπιν αίτησης εκ μέρους της Ε.Ε.Τ.Τ. ή οποιουδήποτε φυσικού ή νομι­κού προ­σώπου, που έχει έννομο συμφέρον, εντός είκοσι εργάσιμων ημε­ρών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος. Στην περί­πτωση αυτή η Ε.Ε.Α.Ε. υποχρεούται να γνωστοποιεί αμέσως τα αποτελέ­σματα του ελέγχου στον αιτούντα και στον κάτοχο της κατασκευής κε­ραίας… 3. … Τα απο­τελέ­σματα των ελέγχων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβο­λίας δημο­σιεύονται άμεσα στην ιστοσελίδα της Ε.Ε.Α.Ε. και συγκεντρωτικά ανά έτος. 4. Σε περί­πτωση διαπίστωσης υπέρβασης των επιτρεπόμενων ορίων εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, εφαρμόζονται οι κυρώ­σεις, που προβλέ­πει η υπ’ αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 (ΦΕΚ 1105 Β΄) κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροτα­ξίας και Δημόσιων Έργων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μεταφο­ρών και Επικοινωνιών. Με κοινή απόφαση των Υπουργών αυτών μπορεί να τροποποιείται η άνω απόφαση. … 5. … 9. Από τη δημοσίευση του πα­ρόντος νόμου απαγορεύε­ται η εγκατάσταση κατασκευής κεραίας, για την οποία δεν έχει υποβληθεί και εγκριθεί από την Ε.Ε.Α.Ε. μελέτη, που απο­δεικνύει ότι δεν υπάρχουν χώροι γύρω από την κεραία ελεύθερα προσπε­λάσιμοι από το γενικό πλη­θυσμό, στους οποίους τα όρια έκθεσης υπερ­βαίνουν το 70% των τιμών, που καθορίζονται στα άρθρα 2 – 4 της υπ’ αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 κοινής υπουργικής απόφασης ή στην εκά­στοτε ισχύουσα αντίστοιχη κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δη­μόσιων Έργων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μεταφορών και Επι­κοινωνιών. 10. Σε περίπτωση εγκατά­στα­σης κατασκευής κεραίας σε από­σταση μέχρι 300  μέτρων από την πε­ρίμετρο κτιριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, γηροκομείων και νοσοκομείων, τα όρια έκθεσης του κοινού απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 60% των τιμών, που καθορίζονται στα άρθρα 2 – 4 της υπ’ αριθμ. 53571/3839/6.9.2000 κοινής υπουργικής απόφασης ή στην εκά­στοτε ισχύουσα αντίστοιχη κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δη­μόσιων Έργων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Μεταφορών και Επικοινωνιών. … 12. Πολεοδομικές πα­ρα­βάσεις σε ακίνητα, επί των οποίων ήδη υφίσταται κατασκευή κεραίας, δεν θίγουν τη νομιμότητα της άδειας της κατασκευής κεραίας, εφόσον οι παραβάσεις δεν αφορούν την κεραία ή τον οικίσκο αυτής ή την ασφάλεια του κτιρίου, και υπό την προϋπό­θεση, ότι το κτίριο ή το δώμα, επί του οποίου τοποθετείται η κε­ραία, δεν στερείται πολεοδομικής άδειας. 13. Για την τοποθέτηση εγκατα­στάσεων κεραιών και συναφών κατασκευών δεν απαι­τείται η έκδοση οικο­δομικής άδειας, αλλά έγκριση, που χορηγείται από την αρμόδια Πολεοδο­μική Υπηρεσία, ύστερα από έλεγχο των δικαιο­λογητικών, που καθορίζο­νται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημό­σιων Έργων, σύμφωνα με την παρ. 2Η του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 και κοινοποιείται στην Ε.Ε.Τ.Τ. Μέχρι την έκδοση της απόφασης αυτής εφαρ­μόζονται οι διατάξεις του άρθρου 24Α του ν. 2075/1992 (ΦΕΚ 129 Α΄). … 15. Στις δημιουργούμενες ως άνω εγκατα­στάσεις λαμβάνονται μέτρα προ­φύλαξης του κοινού, που καθορίζονται εκάστοτε με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Μεταφορών και Επικοινωνιών. Κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος, και μέχρι της καθ’ οιονδήποτε τρόπο τροποποιήσεως ή ανακλήσεώς της, εφαρμόζεται η υπ’ αριθ. 53571/3839/6.9.2000 κοινή απόφαση «Μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά», η οποία ισχύει ως έχει με την επιφύλαξη των διατάξεων, όπως τροποποιείται με το άρθρο αυτό. 16. Οι Πολεοδομικές Υπηρεσίες, στις οποίες κατατίθεται τα δικαιολογητικά για την έγκριση της τοποθέτησης των εγκατεστημένων κε­ραιών, υπο­χρεούνται, εντός δύο μηνών από της υπο­βολής τους, να απο­φανθούν αι­τιο­λογημένα επί της νομιμότητας και καταλ­ληλότητας αυτών. Σε περί­πτωση άπρακτης παρόδου του ανωτέρω δια­στήματος θεωρείται ότι έχει χορηγηθεί η πολεοδομική έγκριση. Σε περί­πτωση αρνητικής απάντη­σης, ανάκλησης της απάντησης ή άρνησης απο­δοχής των δικαιολογητι­κών, ο κύριος της εγκατάστασης δικαιούται να προσφύγει στον Γενικό Γραμ­ματέα Περιφέρειας, ο οποίος κρίνει επί της ουσιαστικής και τυπικής νομιμότητας των πράξεων της αρμόδιας Πολεο­δομικής Υπηρεσίας και εκδίδει ή απορ­ρίπτει οριστικά την αιτούμενη έγκριση εντός τριάντα ημερών από την κα­τάθεση πλήρους φακέλου. … 17. Η περιβαλλοντική αδειοδό­τηση προηγεί­ται της χορήγησης άδειας εγκατά­στασης κατασκευών κε­ραιών από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Η Πε­ριβαλλοντική Μελέτη κατατίθεται από τον Κάτοχο του Σταθμού ή τον εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό του, που μπορεί να είναι και νομικό πρό­σωπο, στην οικεία Γενική Γραμματεία Περιφέρειας, σύμ­φωνα με το ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α΄), η οποία, εντός προθεσμίας δέκα ημερών από της καταθέσεώς της, την αποστέλλει για γνωμοδότηση στην Ε.Ε.Α.Ε. Η οικεία Γενική Γραμματεία Περιφέρειας αποφαίνεται περί της υποβληθείσης Μελέτης, μετά τη σύμ­φωνη γνώμη της Ε.Ε.Α.Ε. και η σχε­τική απόφαση κοινοποιείται και στον αιτούντα. 18. Με απόφαση του Υπουργού Περι­βάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, η οποία πρέπει να εκδοθεί εντός έξι μηνών από της δημοσίευσης του παρόντος, καθορίζεται το πε­ριεχόμενο και εξειδικεύεται η ως άνω διαδικασία των Με­λετών Περι­βαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) για τις εγκαταστάσεις κε­ραιών σταθμών στην ξηρά. Μέχρι την έκδοση της απόφασης αυτής, οι αρ­μόδιες αρχές υποχρεούνται να εκδίδουν τις σχετι­κές εγκρίσεις σύμφωνα με τις διατάξεις για το περιεχόμενο των Μ.Π.Ε., ακολουθώντας τη διαδικασία της προηγούμενης παραγράφου. 19. Για τους προϋφιστάμενους της ισχύος του παρόντος σταθμούς, οι οποίοι στερού­νται Έγκρισης Περιβαλ­λοντικών Όρων, απαιτείται η υποβολή Περιβαλλο­ντικής Μελέτης ή Έκθε­σης, κατά περίπτωση, στην Αρχή, που είναι η αρ­μόδια για την έκδοση της σχετικής έγκρισης, εντός δώδεκα μηνών από την έκδοση της απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δη­μόσιων Έργων της πα­ρα­γράφου 18, εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά της παραγράφου 17. Η ως άνω προθεσμία δύναται να παραταθεί με κοινή απόφαση των Υπουργών Πε­ριβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έρ­γων και Μεταφορών και Επι­κοινωνιών. Για τους σταθμούς αυτούς, διατη­ρούνται σε ισχύ οι χορη­γηθεί­σες πολεοδομικές εγκρίσεις. 20. Για τους προϋφιστάμενους της ισχύος του πα­ρόντος σταθμούς, οι οποίοι είναι εφο­διασμένοι με Έγκριση Περι­βαλλοντικών Όρων, απαιτείται η υποβολή στην Ε.Ε.Α.Ε. μελέτης ηλε­κτρο­μαγνητικών ακτινοβολιών της κεραίας, σύμφωνα με τα όρια ασφαλούς έκθεσης του κοινού, κατά τις παραγράφους 9 και 10 και η αδειοδότηση από την Ε.Ε.Τ.Τ., εντός δώδεκα μηνών από την έναρξη ισχύος του παρό­ντος. Η ως άνω προθεσμία δύναται να παραταθεί με απόφαση του Υπουρ­γού Μεταφορών και Επικοινωνιών. Για τους σταθ­μούς αυτούς δια­τηρού­νται σε ισχύ οι χορηγηθείσες περιβαλλοντικές και πολεοδομικές εγκρίσεις. 21. Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση κατασκευής κεραίας κινητής τηλεφω­νίας σε κτιριακές εγκαταστάσεις βρεφονηπιακών σταθμών, σχο­λείων, γηρο­κομείων και νοσοκομείων. Υφιστάμενες κατα­σκευές κεραιών επί των ανω­τέρω κτιρίων απομακρύνονται εντός διαστή­ματος έξι μηνών από τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου. …». Περαι­τέρω, οι προθεσμίες που προβλέπονται στις ανωτέρω παραγράφους 19 και 20, ύστερα από δια­δοχικές παρατάσεις, τελικώς παρατάθηκαν, αντι­στοίχως, μέχρι 31.3.2012 με την ΥΑ 11744/393/13.5.2011 (Β΄ 879) και μέ­χρι 31.12.2011 με την ΥΑ 285/11/2011 (Β΄ 8). Με την προβλεπόμενη δε στην παρ. 18 του πιο πάνω άρθρου κοινή υπουργική απόφαση ρυθμί­σθηκε το ζήτημα της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης των κε­ραιών κινητής τηλεφω­νίας (ΥΑ 126884/2007, Β΄ 435). Τέλος, στο άρθρο 67 του ίδιου νόμου ορί­ζεται ότι: «1. Οι αποφάσεις της Ε.Ε.Τ.Τ. υπόκεινται σε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, μέσα σε απο­κλειστική προθεσμία τριά­ντα ημερών από τη δημοσίευσή τους, προκειμέ­νου περί κανονιστικών αποφάσεων ή την κοινοποίησή τους σε κάθε άλλη περίπτωση. 2. … 3. … 4. Κατά των αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που εκδίδο­νται σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, μπορεί να ασκη­θεί αίτηση αναίρεσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με τις ισχύουσες δια­τάξεις. Η αίτηση αναίρεσης εκδικάζεται εντός τριμήνου από την ημερομη­νία κατάθεσή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας και εκ­δίδεται απόφαση εντός τεσσάρων μηνών από τη συζήτησή της», στο άρ­θρο 70 παρ. 2 ότι «Από της ενάρξεως ισχύος του παρόντος καταργούνται: α) Ο ν. 2867/2000… πλην των… καθώς και των διατάξεων που αφορούν στον το­μέα παροχής ταχυδρομικών υπηρεσιών…» και στο άρθρο 74 ότι «Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφη­μερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν άλλως ορίζεται …».

4. Επειδή, με την 3919/2010 απόφαση της Ολομελείας του Δικα­στηρίου, κρίθηκε ότι, και μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του έτους 2001, η θέση του Συμβουλίου της Επικρατείας ως δικαστηρίου που δικά­ζει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 94 και 95 του Συντάγματος, την αίτηση ακυρώσεως κατά των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών, είναι καίρια στο σύστημα του Κράτους Δικαίου που καθιερώνει το Σύ­νταγμα, το δε εύρος της γενικής ακυρωτικής δικαιοδοσίας του δικαστη­ρίου αυτού δεν καταλείπεται στην απόλυτη διάθεση του κοινού νομοθέτη και, συνεπώς, ο περιορισμός της δια της μεταφοράς κατηγοριών υποθέ­σεων προς εκδίκαση στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, υπόκειται σε δικα­στικό έλεγχο από την άποψη της τηρήσεως των συνταγματικών ορίων. Περαι­τέρω με την ίδια απόφαση κρίθηκε, καθ’ ερμηνεία των ως άνω συνταγμα­τικών διατάξεων, ότι ο νόμος μπορεί να αναθέτει στα τακτικά διοι­κητικά δι­καστήρια, όταν η διαφορά γεννάται από εκτελεστή διοικητική πράξη, μόνον ειδική αρμοδιότητα, για συγκεκριμένες κατηγορίες υποθέ­σεων, η φύση και η σπουδαιότητα των οποίων δεν επιβάλλει, κατά την εκτίμηση του νομο­θέτη, την εκδίκασή τους από το Συμβούλιο της Επικρα­τείας. Η κατά τα ανω­τέρω ανατιθέμενη στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια αρμοδιότητα μπο­ρεί να οργανωθεί από το νόμο είτε ως ακυρωτική, όταν το αίτημα ενώπιον του δικαστηρίου δεν μπορεί, σύμφωνα με το νόμο να έχει ως πε­ριεχόμενο την τροποποίηση, αλλά μόνο την εν όλω ή εν μέρει ακύρωση εκτελεστής διοικητικής πράξεως, είτε ως αρμοδιότητα που εκτεί­νεται σε άσκηση πλή­ρους δικαιοδοσίας, όταν το αίτημα ενώπιον του δικα­στηρίου μπορεί, σύμ­φωνα με τον νόμο, να είναι, εκτός από την ακύρωση, και η με­ταρρύθμιση εκτελεστής διοικητικής πράξεως και το δικαστήριο έχει, κατ’ αρχήν, την εξουσία να διαμορφώσει το ουσιαστικό περιεχόμενο της πρά­ξεως ή του δικαιώματος, της υποχρεώσεως ή της καταστάσεως που απορρέει από αυ­τή, μετά από διάγνωση των πραγματικών περιστατι­κών της υποθέσεως. Τέ­λος, με την ίδια απόφαση της Ολομελείας του Δι­καστη­ρίου κρίθηκε, ότι από τις προαναφερόμενες διατάξεις, ερμηνευόμε­νες σε συνδυασμό με τα άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος, με τα οποία, αντι­στοίχως κατοχυρώνε­ται η αρχή της διακρίσεως των λειτουργιών και προ­βλέπεται ο θεσμός της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, προκύπτει ότι δεν επιτρέπεται να οργα­νώ­νεται η αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δι­καστηρίων ως εκτεινό­μενη σε άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας για την εκ­δί­καση των κατηγοριών υπο­θέσεων, στις οποίες η άσκηση της δικαιοδο­σίας αυτής συνεπάγεται την υπεισέλευση της δικαστικής λειτουργίας στην εκτε­λεστική επί θεμάτων, για τα οποία είναι αυτή αποκλειστικώς αρμόδια, είτε λόγω ρητής συνταγματι­κής προβλέψεως, όπως στην περίπτωση της προ­σβολής κανονιστικών διοι­κητικών πράξεων, των οποίων η μεταρ­ρύθμιση θα συνιστούσε θέσπι­ση νέας κανονιστικής διοικητικής πράξεως, για την οποία αρμόδια είναι μό­νο τα προβλεπόμενα από το άρθρο 43 του Συντάγ­ματος όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, είτε, προκειμένου περί ατομικών διοικητικών πρά­ξεων, λόγω των απαιτούμενων για την έκδοσή τους προ­ϋποθέσεων, του χαρακτήρα της έρευνας, βάσει της οποίας μπο­ρεί να δια­πιστωθεί η συν­δρομή των προϋποθέσεων αυτών και των συνε­πειών με­ταρρυθμίσεως της πράξεως, ενόψει των οποίων η άσκηση της πλήρους δικαιοδοσίας, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, θα παραβίαζε τα όρια της ανατιθέμενης απο­κλειστικώς στα όργανα της Διοικητικής κρατικής εξου­σίας, βάσει της αρχής της διακρίσεως των λειτουργιών. Εξ άλλου, με την πιο πάνω απόφαση της Ολομελείας κρίθηκε περαιτέρω, ότι με τις προανα­φερόμενες διατάξεις του άρθρου 67 του ν. 3431/2006, προβλέπε­ται η με­τατροπή των διαφορών που ανακύπτουν από οποιαδήποτε από­φαση, κα­νονιστική ή ατομική, της Ε.Ε.Τ.Τ. σε διαφορές πλήρους δικαιοδο­σίας και ότι, προκειμένου περί δια­φορών που ανακύπτουν από ατομικές διοικητικές πράξεις, η συνταγμα­τι­κότητα ή μη της ρυθμίσεως αυτής, δη­λαδή η κρίση του ζητήματος αν η άσκηση πλήρους δικαιοδοσίας θα πα­ραβίαζε τα όρια της ανατιθέμενης αποκλειστικώς στα όργανα της Διοίκη­σης κρατικής εξου­σίας, βάσει της αρ­χής της διακρίσεως των λειτουργιών, είναι εξεταστέα βάσει των ανωτέρω κρι­τηρίων για κάθε κατηγορία υποθέ­σεων.

5. Επειδή, οι διαφορές που γεννώνται από την προσβολή των ατο­μικών διοικητικών πράξεων της Ε.Ε.Τ.Τ., που έχουν ως αντικείμενο τη χο­ρήγηση, τροποποίηση ή ανάκληση άδειας εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας, δεν είναι δεκτικές ουσιαστικού δικαστικού ελέγχου, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί με την απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, δεδομένου ότι η ρυθμιστική αρχή χορηγεί την άδεια βάσει εκτιμήσεων που συνδέονται με τον έλεγχο τηλεπικοινωνιακής σκοπιμότητας, η εκτίμηση της οποίας ανήκει στο πεδίο δράσης της ενεργού Διοίκησης, μη δυνάμενη να ανατεθεί στα όργανα της δικαστικής εξουσίας, δεδομένου και ότι η άσκηση της αρμοδιότητας αυτής συναρτάται ευθέως με ειδικές επιστημονικές γνώσεις και τεχνικές κρίσεις, η εξέταση της ορθότητας των οποίων, στο πλαίσιο άσκησης πλήρους δι­καιοδοσίας, δεν διευρύνει τη λυσιτέλεια και αποτελεσματικότητα του δικα­στικού ελέγχου και ως εκ τούτου για τις υποθέσεις αυτές, η αίτηση ακυρώ­σεως αποτελεί αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα. Συνεπώς, η επίμαχη διά­ταξη του άρθρου 67 του ν. 3431/2006, είναι αντισυνταγματική, κατά το μέ­ρος που μετατρέπει τις διαφορές αυτές σε διαφορές πλήρους δικαιοδο­σίας. Περαιτέρω, όμως οι διαφορές αυτές, ο οποίες, ως ακυρωτικές, ανή­κουν καταρχήν στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενόψει του τεκμηρίου ακυρωτικής αρμοδιότητας του δικαστηρίου αυτού, όπως έχει ήδη εκτεθεί, επιτρεπτώς, ενόψει της φύσεως και της σπουδαιότητάς τους, υπάγονται με τις πιο πάνω διατάξεις στην ακυρωτική αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου. Ενόψει δε τούτων, στις διαφορές αυτές ισχύει η γε­νική 60θήμερη προθεσμία ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως.

6. Επειδή, περαιτέρω, η κρινόμενη υπόθεση, η οποία, κατά τα ήδη εκτεθέντα, ανήκει στην ακυρωτική αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου υποκείμενη σε έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει να κρατηθεί και να δικασθεί από το Δικαστήριο αυτό, βάσει του άρθρου 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991 (Α΄ 150), για λόγους οικονομίας της δίκης.

7. Επειδή, στη δίκη παρεμβαίνει, με προφανές έννομο συμφέρον, η δικαιούχος της προσβαλλόμενης άδειας εγκατάστασης «…».

9. Επειδή, οι αιτούντες, ως προς τους οποίους νομιμοποιήθηκε ο δικηγόρος που υπογράφει την κρινόμενη αίτηση, φερόμενοι ως κάτοικοι γει­τονικών ακινήτων, ασκούν με έννομο συμφέρον την κρινόμενη αίτηση ισχυριζόμενοι ότι από την εγκατάσταση και λειτουργία της κεραίας στην επίμαχη θέση, θα προκύψουν σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία των κατοί­κων της περιοχής.

10. Επειδή, η κατά το άρθρο 46 παρ. 1 του π.δ/τος 18/1989 (Α΄ 8), προθεσμία για την άσκηση αίτησης ακυρώσεως κατά ατομικής διοικητικής πράξης μη δημοσιευτέας, η οποία δεν έχει κοινοποιηθεί στον ενδιαφερό­μενο, αρχίζει από τότε που αυτός έλαβε πλήρη γνώση της έκδοσης της πράξης και του περιεχομένου της. Το δε συγκεκριμένο χρονικό σημείο της πλήρους γνώσης μπορεί να τεκμαίρεται κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων κάθε υπόθεσης.

11. Επειδή, η άδεια εγκατάστασης κεραίας κινητής τηλεφωνίας εκ­δίδεται χωρίς δημοσιότητα, μόνη δε η τοποθέτηση της προβλεπόμενης στη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 2801/2000 πινακίδας, με τον αριθμό της άδειας, ακόμη και όταν προκύπτει ότι τηρήθηκε η υποχρέωση αυτή, δεν συνιστά στοιχείο πρόσφορο για τη γνώση της αδείας από τους περιοίκους, διότι κατά νόμο τοποθετείται στη βάση της κεραίας, που απο­τελεί σημείο μη προσιτό στο ευρύ κοινό, τουλάχιστον στις περιπτώσεις εγκατάστασης της κεραίας σε δώμα οικοδομής. Στην προκειμένη περί­πτωση, η προσβαλλόμενη πράξη της Ε.Ε.Τ.Τ. εκδόθηκε στις 21.5.2004 και η αίτηση ακυρώσεως ασκήθηκε στις 4.10.2006, οι δε αιτούντες προβάλ­λουν ότι ο τρόπος τοποθέτησης της επίμαχης κεραίας στο δώμα του κτι­ρίου του ΟΤΕ δεν την καθιστά αντιληπτή, καθώς και ότι το πρώτον έλαβαν γνώση, ύστερα από σχετική αίτησή τους, με το υπ’ αριθ. 24678/Φ.505/ 12.7.2006 έγγραφο της Ε.Ε.Τ.Τ. προς τον πληρεξούσιο δι­κηγόρο τους. Με τα δεδομένα αυτά, δεν μπορεί από μόνη την παρέλευση του ανωτέρω χρονικού διαστήματος των δύο ετών και πέντε περίπου μη­νών από την έκ­δοση της προσβαλλόμενης πράξεως έως την κατάθεση της αιτήσεως ακυ­ρώσεως να συναχθεί τεκμήριο γνώσεως της πράξεως αυτής εκ μέρους των αιτούντων σε χρόνο που να καθιστά την κρινόμενη αίτηση εκπρόθε­σμη.

12. Επειδή, εξάλλου, υπό το καθεστώς του ν. 2075/1992, είχε κρι­θεί με τις αποφάσεις 2546/1999 και 1394/2001 του Δ΄ Τμήματος του Δικα­στηρίου ότι για την εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας δεν απαιτεί­ται η κατά το ν. 1650/1986 τήρηση της διαδικασίας εκτιμήσεως των περι­βαλλοντικών επιπτώσεων, ενώ με αποφάσεις του Ε΄ Τμήματος (ΣτΕ 3375/2000, 3056/2003) έγινε δεκτό το αντίθετο. Τελικώς, με την απόφαση 1264/2005 της Ολομελείας του Δικαστηρίου, κρίθηκε ότι από το συνδυα­σμό των διατάξεων του ν. 1650/1986 και της κ.υ.α. 69269/1990 προκύπτει ότι η εγκα­τάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας υπάγεται στα έργα της Β΄ κα­τη­γορίας, για την οποία θεσπίζεται υποχρέωση προηγουμένης εκτιμή­σεως των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία ισχύει παραλλήλως με την υπο­χρέωση εφαρμογής μέτρων προφύλαξης του κοινού.

13. Επειδή, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 31 του ν. 3431/2006, συνάγεται ότι η ρύθμιση της παρ. 19, με την οποία παρέχε­ται η δυνατότητα εκ των υστέρων περιβαλλοντικής αδειοδοτήσεως για τους υφιστάμενους κατά την έναρξη ισχύος του σταθμούς, καταλαμβάνει όσους είχαν αδειοδοτηθεί χωρίς να έχει προηγηθεί έγκριση περιβαλλοντι­κών όρων, έως την έκδοση, κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 3010/2002, της κ.υ.α. 15393/2002, με την οποία για πρώτη φορά ορίσθηκε ρητώς ότι η επίμαχη δραστηριότητα υπόκειται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, με την προϋπόθεση όμως ότι διέθεταν τις απαιτούμενες από το ισχύον κατά το χρόνο εκδόσεως των σχετικών πράξεων καθεστώς, λοιπές εγκρίσεις, όπως η έγκριση του Υπουργού Μεταφορών ή της Ε.Ε.Τ.Τ., η έγκριση της Ε.Ε.Α.Ε., που προβλέφθηκε, κατά τα ήδη εκτεθέντα, με την κ.υ.α. για τα μέτρα προφύλαξης του κοινού του 2000 και η έγκριση για την εκτέλεση δομικών εργασιών, δεδομένου ότι δεν προκύπτει ότι με την ανωτέρω ρύθ­μιση αποσκοπείται η νομιμοποίηση σταθμών, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί παρανόμως και για τους οποίους δεν είχαν εγκριθεί περιβαλλοντικοί όροι έως την έναρξη ισχύος των ως άνω διατάξεων, αλλά μόνο η δυνατότητα να καλυφθεί η έλλειψη αυτή για τους σταθμούς εκείνους που είχαν εγκα­τασταθεί υπό το προγενέστερο νομοθετικό καθεστώς, κατά το οποίο δεν απαιτείτο η προϋπόθεση αυτή. Περαιτέρω, η ρύθμιση της παρ. 20, με την οποία αποσκοπείται η προσαρμογή των εγκατεστημένων σταθμών στα όρια ασφαλούς έκθεσης του κοινού που θεσπίζει ο ως άνω νόμος, κατα­λαμβάνει όσους διέθεταν περιβαλλοντικές εγκρίσεις και προβλέπει τη δυ­νατότητα υποβολής στην Ε.Ε.Α.Ε. μελέτης ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβο­λιών, προκειμένου να διαπιστωθεί η προσαρμογή προς τα όρια αυτά, χω­ρίς να απαιτείται η εκ νέου τήρηση της διαδικασίας κατά τα λοιπά. Κατά την έννοια, πάντως, των ανωτέρω διατάξεων, θεωρούνται νομίμως υφι­στάμενοι οι σταθμοί, για τους οποίους είχαν ήδη εγκριθεί περιβαλλοντικοί όροι, έστω και μετά την έκδοση της άδειας εγκατάστασης, δεν απαιτείται δε για τους σταθμούς αυτούς να κινηθεί εκ νέου η ήδη τηρηθείσα διαδικα­σία, περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Ενόψει δε του πλήθους των εγκατε­στημένων κεραιών κρίνονται ανεκτές και οι διαδοχικές παρατάσεις για εύ­λογο, πάντως, χρόνο. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, δηλαδή το γεγονός ότι η Οδηγία 85/337/ΕΟΚ, όπως ενσωματώθηκε, δεν περιελάμβανε ρητά την επίμαχη δραστηριότητα, ότι υπήρξαν αντίθετες αποφάσεις του Δ΄ και του Ε΄ Τμήματος του Δικαστηρίου και τελικώς το ζήτημα επιλύθηκε με τη μνη­μονευθείσα απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου, ότι η ως άνω παρ. 19 του άρθρου 31 του ν. 3431/2006 αφορά σταθμούς, για τους οποίους εί­χαν χορηγηθεί οι λοιπές εγκρίσεις κατά την ισχύουσα νομοθεσία και συνε­πώς δεν εστερούντο παντελώς οποιασδήποτε περιβαλλοντικής εκτίμησης, η ρύθμιση της παραγράφου αυτής δεν έρχεται σε αντίθεση με την Οδηγία 85/337/ΕΟΚ. Περαιτέρω, και η ρύθμιση της παρ. 20 του ίδιου άρθρου, με την οποία καλύπτεται η εκ των υστέρων έκδοση περιβαλλοντικών όρων με μόνη την υποβολή μελέτης ακτινοβολιών χωρίς να απαιτείται η εκ νέου τή­ρηση της διαδικασίας επιτρεπτώς τίθεται κατά τα ήδη εκτεθέντα και δεν έρχεται σε αντίθεση με την Οδηγία 85/337/ΕΚ, όπως αβασίμως προβάλλε­ται (βλ. ΔΕΚ C-215/2006, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας).

14. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, επί της από 20.11.1997 αιτήσεως της … (αρ. πρωτ. Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών 80206/ 21.11.1997) εκδόθηκε η 51173/Β/362/4.5.1998 απόφαση του Προϊστα­μέ­νου της Διεύθυνσης Τεχνικής και Ελέγχου Επικοινωνιών του Υπουρ­γείου Με­ταφορών και Επικοινωνιών περί άδειας εγκατάστασης κε­ραιών κι­νητής τη­λεφωνίας της εταιρείας αυτής στο κτήριο του ΟΤΕ στην οδό … και … στο Χολαργό. Ακολούθως με την 8682/1860/3.7.1998 απόφαση της Διευθύνσεως Πολεοδομίας Αγίας Πα­ρα­σκευής εγκρίθη­καν δομικές κατασκευές για την εγκατάσταση της παρα­πάνω κεραίας. Εν συνεχεία εκδόθηκαν οι Μ.ι./411/1610/20.11.2002 και Μ.ι./411/58/13.1.2004 γνωματεύσεις της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.) επί μελετών ραδιοεκπομπών κεραίας και λήψης μέ­τρων προ­φύ­λαξης του κοινού, η δε Cosmote υπέβαλε προς την Ε.Ε.Τ.Τ. την από 17.12.2003 αίτηση για άδεια κατασκευής κεραίας σταθμού ξηράς στην ίδια θέση, την οποία αντικατέστησε με την από 17.2.2004 αίτηση (αρ. πρωτ. Ε.Ε.Τ.Τ. 3785/19.2.2004). Επί της αιτήσεως αυτής εκδόθηκε η προσβαλ­λομένη 316/90/21.5.2004 απόφαση του Προέδρου της Ε.Ε.Τ.Τ. περί τρο­ποποίησης της χορηγηθείσας με την υπ’ αρ. 51173/Β/362/4.5.1998 από­φαση του Υπουργείου Μεταφορών άδειας κα­τασκευής κεραίας σταθμού ξη­ράς και, στη συνέχεια, με την οικ. 1/2005/31.12.2004 απόφαση του Νο­μάρχη Αθηνών εγκρίθηκαν περι­βαλλοντικοί όροι για την εγκατά­σταση της εν λόγω κεραίας.

15. Επειδή, από τα εκτεθέντα προκύπτει ότι η αρχική άδεια της παρεμβαίνουσας εκδόθηκε στις 4.5.1998, υπό το καθεστώς του ν. 2075/1992 και τροποποιήθηκε στις 21.5.2004, με την ήδη προσβαλλόμενη πρά­ξη, ύστερα από την έκδοση και σχετικών γνωματεύσεων της Ε.Ε.Α.Ε. επί μελετών ραδιοεκπομπών κεραίας και λήψης μέτρων προφύλαξης του κοι­νού, υπό το καθεστώς του ν. 2801/2000, σε συνδυασμό με το άρθρο 7 του μνημονευθέντος Κανονισμού αδειών κατασκευών στην ξηρά του έτους 2001. Μεταγενεστέρως, ενόψει των ρυθμίσεων της κ.υ.α. 15393/2002 εκ­δόθηκε και νομαρχιακή απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, κατά την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως, η άδεια εγκατάστασης κεραίας της παρεμβαίνουσας μετά την τροποποίησή της ήταν νόμιμη, βάσει των ρυθμίσεων του ν. 3431/2006, σύμφωνα με όσα εκτέ­θηκαν ήδη. Συνεπώς, οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι με την κρι­νόμενη αίτηση λόγοι ακυρώσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, ειδικό­τερα δε ο λόγος περί ελλείψεως εγκρίσεως δομικών κατασκευών, είναι απορριπτέος ως ερειδόμενος σε εσφαλμένη εκδοχή.

16. Επειδή, περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρ­θρου 31 παρ. 9 και 10 του ν. 3431/2006 συνάγεται ότι δεν ορίζεται ελάχι­στη επιτρεπτή απόσταση των σταθμών κινητής τηλεφωνίας από χώρους ελευθέρως προσπελάσιμους από το κοινό ή από κτίρια ευπαθών ομάδων πληθυσμού προβλέπεται δε στις περιπτώσεις αυτές τήρηση ορίων έκθε­σης στην ακτινοβολία μειωμένων σε σχέση με τα γενικώς οριζόμενα (ΣτΕ 4425/2010). Το στοιχείο, πάντως, της απόστασης από τους εν λόγω χώ­ρους και κτίρια συνεκτιμάται κατά την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του σταθμού και τη διερεύνηση των πρό­σφο­ρων τρόπων αντιμετώπισής τους στο πλαίσιο της διαδικασίας έγκρι­σης περιβαλλοντικών όρων. Κατά συνέπεια, και δεδομένου ότι για τον επίμαχο σταθμό εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι, ύστερα από συνε­κτί­μηση και των επιπτώσεων σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, κατά την οι­κεία διαδικασία που θεσπίζεται από τη νομοθεσία σε εφαρμογή της συνταγμα­τικής αρχής της προφύλαξης, οι περί του αντιθέτου λόγοι ακυ­ρώσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Τέλος, απορριπτέοι είναι κατά τα ήδη εκτεθέντα, και οι λόγοι περί αναιτιολογήτου της γνωματεύσεως της ΕΕΑΕ και περί παραβάσεως του άρθρου 21 του Συντάγματος.

17. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορ­ριφθεί στο σύνολό της και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.