ΣτΕ 1393/12, Δ΄τμ., ΑΝΑΚΛΗΣΗ οδηγεί σε κατάργηση της δίκης δεν είναι δυνατή η συνε΄χιση κατά την παρ.2 του αρθ.32 πδ 18/89

ΣΤΕ

ριθμός 1393/2012
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Ιανουαρίου 2012, με την εξής σύνθεση: Ε. Σαρπ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Δ. Κυριλλόπουλος, Κ. Κουσούλης, Σύμβουλοι, Ι. Μιχαλακόπουλος, Ουρ. Νικολαράκου, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Νικ. Αθανασίου.
Για να δικάσει την από 9 Ιουλίου 2010 αίτηση:
της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΦΑΣΜΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ – ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ – ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ – ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΤΙΡΙΩΝ» (ΦΑΣΜΑ Α.Ε.), που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής (Μεταμορφώσεως 17), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Νικόλαο Μουρδουκούτα (Α.Μ. 9967), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο,
κατά των : 1) Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο οποίος παρέστη με τον Αθανάσιο Τσιοκάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 2) Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ – ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ Ε.Ε.Σ.», το οποίο δεν παρέστη.
Με την αίτηση αυτή η αιτούσα εταιρεία επιδιώκει να ακυρωθούν : 1) η σιωπηρή απόρριψη της υπ’ αριθμ. πρωτ. 2759/9.2.2010 προσφυγής της από το καθ’ ου Νοσοκομείο, 2) η από 2.11.2009/Συνεδρίαση 22/θέμα 17 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ίδιου ως άνω Νοσοκομείου και 3) κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων που παρέστησαν δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Παρέδρου Ουρ. Νικολαράκου.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (1102167/2010 ειδικό έντυπο παραβόλου).
2. Επειδή, με την υπ’αριθμ. 2/2008 διακήρυξη της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας, υπογραφομένη από την Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.», προκηρύχθηκε δημόσιος ανοικτός διαγωνισμός, με κριτήριο κατακυρώσεως την πλέον συμφέρουσα προσφορά, για την ανάθεση των υπηρεσιών φύλαξης των χώρων του Νοσοκομείου, για ένα έτος, προϋπολογισθείσης δαπάνης 452.707 ευρώ με Φ.Π.Α. Στον διαγωνισμό αυτό, ο οποίος διεξήχθη στις 5.6.2009, υπέβαλαν προσφορά εννέα συνολικώς εταιρείες και ατομικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και η αιτούσα εταιρεία. Με την από 2.11.2009 πράξη του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ’ου Νοσοκομείου (συνεδρίαση 22η, θέμα 17ο) αποφασίσθηκε o αποκλεισμός της αιτούσης από την περαιτέρω διαδικασία του διαγωνισμού, με την αιτιολογία ότι είχε διαπράξει σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα κατά την εκτέλεση προηγουμένης συμβάσεως που είχε συνάψει με το Νοσοκομείο. Με την ίδια απόφαση εγκρίθηκε η βαθμολόγηση των τεχνικών προσφορών των λοιπών διαγωνιζομένων. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως η αιτούσα υπέβαλε, στις 9.2.2010, προσφυγή του άρθρου 3 παρ.2 του ν. 2522/1997. Εν συνεχεία δε, μετά την σιωπηρή απόρριψη της προσφυγής της, η αιτούσα άσκησε, στις 23.2.2010, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με την 619/2010 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών η ως άνω αίτηση έγινε δεκτή και διετάχθη κατάλληλο ασφαλιστικό μέτρο. Συγκεκριμένα, ορίσθηκε ότι η Διοίκηση δεν εκωλύετο να συνεχίσει τον διαγωνισμό με την συμμετοχή της αιτούσης, χωρίς, όμως, να είναι δυνατή η κατακύρωση σε αυτήν των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, σε περίπτωση αναδείξεώς της ως αναδόχου. Ήδη δε με την υπό κρίση αίτηση, η οποία ασκείται κατά το άρθρο 3 παρ.7 του ν. 2522/1997, ζητείται η ακύρωση της προμνησθείσης από 2.11.2009 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ’ου Νοσοκομείου καθώς και της σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής της αιτούσης κατά της αποφάσεως αυτής.
3. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προσβάλλονται πράξεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Ε.Ε.Σ.», το οποίο νομιμοποιείται παθητικώς ως καθ’ου η αίτηση διάδικος στην παρούσα δίκη. Η δε παράσταση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο πρέπει να λογισθεί ως προφορική άσκηση παρεμβάσεως υπέρ του κύρους των προσβαλλομένων πράξεων, κατά το άρθρο 21 παρ.2 περ.β εδ. δεύτερο του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8).
4. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, μετά την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως εξεδόθη αρχικώς η από 26.10.2010 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ’ου Νοσοκομείου (συνεδρίαση 9η, θέμα 8ο), με την οποία εγκρίθηκε εκ νέου η βαθμολόγηση των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων, συμπεριλαμβανομένης και της τεχνικής προσφοράς της αιτούσης εταιρείας. Με την πράξη αυτή το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου δεν περιορίσθηκε απλώς σε συμμόρφωση προς την 619/2010 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, για την οποία (συμμόρφωση) θα αρκούσε η αποχή από κάθε περαιτέρω ενέργεια σε σχέση με τον επίμαχο διαγωνισμό, αλλά επέλεξε να συνεχίσει την διαδικασία του διαγωνισμού με την συμμετοχή και της αιτούσης εταιρείας. Συνεπώς, η νεότερη αυτή πράξη ενείχε ανάκληση της προηγουμένης αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου περί αποκλεισμού της αιτούσης καθώς και της σιωπηρής απορρίψεως της προσφυγής της τελευταίας κατ’αυτής. Εν συνεχεία, εξ άλλου, εξεδόθη η υπ’αριθμ. 501/9.1.2012 απόφαση του Διοικητή του καθ’ου Νοσοκομείου, με την οποία ματαιώθηκαν τα αποτελέσματα του ενδίκου διαγωνισμού «λόγω λήξεως της ισχύος των προσφορών που είχαν κατατεθεί και προκήρυξης νέου διαγωνισμού». Υπό τα δεδομένα αυτά, εφ’όσον, ήδη προ της ματαιώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, είχαν ανακληθεί οι προσβαλλόμενες πράξεις περί αποκλεισμού της αιτούσης από την διαδικασία του διαγωνισμού, εξέλιπε το αντικείμενο της παρούσης δίκης, η οποία, συνεπώς, πρέπει να κηρυχθεί κατηργημένη, κατά το άρθρο 32 παρ.1 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8, πρβλ. ΣτΕ 2453/2005, 994/2006, 258/2009). Εξ άλλου, δυνατότητα να συνεχισθεί η δίκη, εφ’όσον ο διάδικος επικαλείται ιδιαίτερο έννομο συμφέρον, παρέχεται με την επόμενη παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου 32 μόνο στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στην παράγραφο αυτή, ενώ, αντιθέτως, στις περιπτώσεις ανακλήσεως της προσβαλλομένης πράξεως, κατά τις οποίες είναι εφαρμοστέα η διάταξη της παραγράφου 1, δεν προβλέπεται τέτοια δυνατότητα Συνεπώς, οι ισχυρισμοί που προβάλλει η αιτούσα με το από 25.1.2012 υπόμνημα που κατέθεσε μετά την συζήτηση της υποθέσεως, εντός της ταχθείσης από την Πρόεδρο προθεσμίας, περί συνδρομής ιδιαιτέρου εννόμου συμφέροντος που δικαιολογεί τη συνέχιση της δίκης, είναι, εν πάση περιπτώσει, απορριπτέοι (βλ. ΣτΕ 2091/2011, 684/2009, 1975/2007).
5. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η δίκη πρέπει να κηρυχθεί κατηργημένη. Επί καταργήσεως δε της δίκης για οποιονδήποτε λόγο αποδίδεται το παράβολο και δεν επιδικάζεται δικαστική δαπάνη (άρθρ.36 παρ.4 και 39 παρ.2 του π.δ. 18/1989).
Δ ι ά τ α ύ τ α
Κηρύσσει την δίκη κατηργημένη.
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 31 Ιανουαρίου 2012
 Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος  Ο Γραμματέας