Αριθμός 2023/2012
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Μαΐου 2012 με την εξής σύνθεση: Φ. Αρναούτογλου, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Β΄ Τμήματος, Ν. Μαρκουλάκης, Γ. Τσιμέκας, Β. Καλαντζή, Εμμ. Κουσιουρής, Σύμβουλοι, Κ. Λαζαράκη, Μ.-Α. Τσακάλη, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ι. Μητροτάσιος, Γραμματέας του Β΄ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 22 Σεπτεμβρίου 2011 αίτηση:
της Πανελλήνιας Ένωσης Φοροτεχνών Επιστημόνων (Π.Ε.Φ.Ε.), που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Σεπολίων αρ. 9, Πλ. Αμερικής), η οποία δεν παρέστη, αλλά ο δικηγόρος που υπογράφει την αίτηση νομιμοποιήθηκε με συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο,
κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Παναγιώτη Πανάγο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή η αιτούσα ΄Ενωση επιδιώκει να ακυρωθούν : 1) το υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1170/5.8.2011 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του Υπουργείου Οικονομικών και 2) το υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1182/26.8.2011 έγγραφο του ιδίου Γενικού Γραμματέα.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Γ. Τσιμέκα.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθμ. 3091177-79/2011 ειδικά έντυπα παραβόλου, σειράς Α΄).
2. Eπειδή, με την αίτηση αυτή, η οποία εισήχθη στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος με την από 12.10.2011 πράξη του Προέδρου του λόγω μείζονος σπουδαιότητας (άρθρο 14 παρ. 5 του π.δ. 18/1989, Α΄ 8), ζητείται η ακύρωση: α) του υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1170/5.8.2011 εγγράφου του Γενικού Γραμματέα Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του Υπουργείου Οικονομικών, με θέμα «Υπαγωγή στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ των υπηρεσιών εστίασης γενικά – Άρθρο 34 του ν. 3986/2011 (Α΄ 152)» και β) του υπ’ αριθμ. ΠΟΛ. 1182/26.8.2011 εγγράφου του ιδίου Γενικού Γραμματέα, με θέμα «Διευκρινίσεις για τον εφαρμοζόμενο συντελεστή ΦΠΑ στην εστίαση γενικά».
3. Επειδή, στο άρθρο 47 παρ.1 του π.δ. 18/1989 ορίζεται ότι «Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά, προσβάλλονται από αυτήν». Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως δεν αρκεί το κοινό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για τα γενικότερα θέματα της Χώρας και την σύννομη άσκηση της δημοσίας εξουσίας, αλλ’ απαιτείται η ύπαρξη ιδιαιτέρου δεσμού του αιτούντος προσώπου ή φορέα συλλογικής δραστηριότητας με την προσβαλλομένη πράξη. Όσον δε αφορά τα νομικά πρόσωπα, το έννομο συμφέρον τους για την προσβολή διοικητικής πράξεως κρίνεται, κατά περίπτωση, εν όψει κυρίως των επιδιωκομένων από αυτά συγκεκριμένων σκοπών και του περιεχομένου της πράξεως (ΣτΕ1212/2010, 2286/2001 Ολομ.).
4. Επειδή το αιτούν σωματείο, μέλη του οποίου είναι φυσικά πρόσωπα που ασκούν το επάγγελμα του φοροτέχνη-λογιστή ως ελεύθερου επαγγελματία (άρθρο 4 παρ. 1 του καταστατικού), επικαλείται προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός του για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, τους κατά το άρθρο 2 παρ. 3 του καταστατικού του σκοπούς, οι οποίοι, κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο της αιτήσεως, είναι «η προάσπιση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των φορολογουμένων πολιτών έναντι της φορολογικής αρχής και η προστασία των εν γένει οικονομικών τους συμφερόντων και η συμβολή … στην προαγωγή της επιστήμης του Φορολογικού Δικαίου». Όμως, και ανεξαρτήτως του κατά πόσο επιτρέπεται η καθίδρυση με πράξη ιδιωτικής βουλήσεως, όπως είναι το καταστατικό ενός σωματείου, δικαιώματος ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως κατά κάθε διοικητικής πράξεως με φορολογικό ενδιαφέρον, εν πάση περιπτώσει από το επικυρωμένο ακριβές αντίγραφο καταστατικού που έχει προσκομίσει το αιτούν σωματείο, δεν προκύπτει ότι μεταξύ των σκοπών του περιλαμβάνεται η ύπαρξη σκοπού συνισταμένου στη προάσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των φορολογουμένων, όπως αυτό υποστηρίζει, ενώ, εξάλλου, η «συμβολή των φοροτεχνών-λογιστών στη μελέτη και προβολή θεμάτων που αφορούν την προαγωγή της επιστήμης του Φορολογικού Δικαίου», που πράγματι προβλέπεται ως σκοπός του στο καταστατικό του (άρθρο 2 παρ. 3 αυτού), δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι έχει την έννοια ότι επιτρέπει την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων κατά οποιασδήποτε φορολογικής ρυθμίσεως, ασυνδέτως προς τα συμφέροντα των εν λόγω επαγγελματιών, όπως της συγκεκριμένης που αναφέρεται σε ΦΠΑ υπηρεσιών εστίασης, ώστε να του παράσχει στην προκειμένη υπόθεση νομιμοποίηση από απόψεως εννόμου συμφέροντος. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το αιτούν σωματείο στερείται εννόμου συμφέροντος προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, η οποία, συνεπώς, πρέπει για το λόγο αυτό, και ανεξαρτήτως της εκτελεστότητας των προσβαλλομένων πράξεων, να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
Δ Ι Α Τ Α Υ Τ Α
Απορρίπτει την αίτηση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει στην αιτούσα Πανελλήνια ΄Ενωση Φοροτεχνών Επιστημόνων την δικαστική δαπάνη του Δημοσίου που ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων εξήντα (460) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαΐου 2012
Ο Πρόεδρος του Β΄ Τμήματος Ο Γραμματέας του Β΄ Τμήματος