ΣτΕ 2103/2006, Ε τμ.,ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ, ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ, ΣΥΝΑΦΕΙΑ, ΣΥΝΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΩΝ (ΜΕΙΟΨ.) , ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΑΡΧΗ, ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ, Ανυπόστατη η απόφαση έ

ΣΤΕ

2103/2006 ΣΤΕ 
 
(ΔΔΙΚΗ 2008/73) Σχέδια πόλεων. Αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης του νομάρχη, με την οποία τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο και κατά της άδειας οικοδομής. Η αίτηση ακύρωσης κατά της τελευταίας πράξης υπάγεται στην καθ` ύλην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου, όμως η υπόθεση κρατείται και εκδικάζεται στο σύνολό της από το ΣτΕ λόγω συνάφειας των πράξεων. Απορρίπτεται ως απαράδεκτη η αίτηση ακύρωσης κατά της άδειας οικοδομής, διότι είχε προηγουμένως ασκηθεί αίτηση ακύρωσης ενώπιον του διοικητικού εφετείου. Ανυπόστατη η απόφαση έγκρισης ή αναθεώρησης σχεδίου πόλεως αν στο ΦΕΚ δεν συνδημοσιευτούν τα διαγράμματα που τη συνοδεύουν. Συμπροσβάλλεται παραδεκτά νεώτερη ταυτόσημη απόφαση που έχει δημοσιευθεί προσηκόντως. Εμπρόθεσμα ασκήθηκε η ένδικη αίτηση ακύρωσης αφού η απόφαση ήταν ανυπόστατη. Αντίθετη μειοψηφία. Η επίμαχη τροποποίηση του σχεδίου πόλεως είναι εντοπισμένη και νομίμως γίνεται με νομαρχιακή απόφαση και όχι π. διάταγμα. Αιτιολογία της πράξης τροποποίησης ρυμοτομικού σχεδίου. Αυτή δεν απαιτείται να περιέχεται στην πράξη. Πλημμελώς αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη ρύθμιση. Μερικά δεκτή η αίτηση ακύρωσης. Αντίθετη μειοψηφία.

  
Αριθμός 2103/2006

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Ε΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Νοεμβρίου 2005, με την εξής σύνθεση : Π.Ν. Φλώρος, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ν. Ρόζος, Αικ. Σακελλαροπούλου, Σύμβουλοι, Κ. Κουσούλης, Δ. Βασιλειάδης, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρ. Βαϊδάνη.

Για να δικάσει την από 10 Σεπτεμβρίου 2002 αίτηση :

των : 1) ……….. ……………… , κατοίκου Κηφισιάς Αττικής, οδός …. αριθμός . , ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως ως δικηγόρος (Α.Μ. 7166) και 2) …………. ,…… , η οποία παρέστη με τον ίδιο πιο πάνω δικηγόρο, που τον διόρισε στο ακροατήριο,

κατά των : 1) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών – Πειραιώς, η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Στυλιανό Τζαβάρα (Α.Μ. 4071), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, 2) Δήμου Κηφισιάς, ο οποίος παρέστη με την δικηγόρο Ειρήνη Μουστάκα (Α.Μ. 10219), που την διόρισε με απόσπασμα πρακτικού συνεδριάσεως της Δημαρχιακής του Επιτροπής και 3) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής, η οποία δεν παρέστη,

και κατά των παρεμβαινόντων : 1) …………… και 2) ……… , κατοίκων Κηφισιάς Αττικής, οδός … αριθμός .. , οι οποίοι παρέστησαν με τον δικηγόρο Γεώργιο Δημάκη (Α.Μ. 7291), που τον διόρισαν με πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν : 1) η υπ’ αριθμ. 29127/831/89/14-29.12.1989 απόφαση του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής (ΦΕΚ 762 Δ΄), με την οποία τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Κηφισιάς με την κατάργηση τμήματος της οδού … προς τη συμβολή της με την οδό ………… μεταξύ των οικοδομικών τετραγώνων (Ο.Τ.) 26 και 27, τη διεύρυνση του δημιουργουμένου κατά τον τρόπον αυτόν αδιεξόδου και τον χαρακτηρισμό της οδού …. ως πεζοδρόμου και 2) η υπ’ αριθμ. 238/18.7.2002 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Κηφισιάς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας, με την οποία επετράπη στον …………….. η ανέγερση τριώροφου κτηρίου επί τμήματος της κατά τα ανωτέρω καταργηθείσης οδού.

Στην δίκη παρέστη και ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, με τον Παρασκευά Χρυσοστομίδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Συμβούλου Ν. Ρόζου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πρώτο (1ο) των αιτούντων ως δικηγόρο και ως πληρεξούσιο της δευτέρας (2ας) αιτούσας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο των παρεμβαινόντων, τον πληρεξούσιο της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Αθηνών – Πειραιώς, την πληρεξουσία του Δήμου Κηφισιάς και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχει καταβληθή το νόμιμο παράβολο (ειδικά έντυπα γραμμάτια 177185, 177186 και 718372/2002).

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες, οι οποίοι φέρονται ότι είναι κάτοικοι επί της οδού ………………….. (Κηφισιά Αττικής), ζητούν την ακύρωση α) της 29127/831/89/14-29.12.1989 αποφάσεως του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής (ΦΕΚ 762 Δ΄), με την οποία τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Κηφισιάς με την κατάργηση τμήματος της οδού …….. προς τη συμβολή της με την οδό ……. μεταξύ των οικοδομικών τετραγώνων (Ο.Τ.) 26 και 27, τη διεύρυνση του δημιουργουμένου κατά τον τρόπον αυτόν αδιεξόδου και τον χαρακτηρισμό της οδού …………… ως πεζοδρόμου και β) της 238/18.7.2002 οικοδομικής αδείας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Κηφισιάς της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας, με την οποία επετράπη στον ……….. ………….. η ανέγερση τριώροφου κτηρίου επί τμήματος της κατά τα ανωτέρω καταργηθείσης οδού.

3. Επειδή, η κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως, καθ’ όσον στρέφεται κατά της ανωτέρω οικοδομικής αδείας, υπάγεται στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου (άρθρο 1 παρ. 1 περ. θ΄ του Ν. 702/1977, ΦΕΚ 268 Α΄, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. 2944/2001, ΦΕΚ 222 Α΄), λόγω όμως της συνάφειας της οικοδομικής αυτής αδείας προς την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη αλλά και για λόγους οικονομίας της δίκης, η υπόθεση πρέπει να κρατηθή στο σύνολό της και να εκδικασθή από το Τμήμα (άρθρ. 34 παρ. 1 εδάφιο τελευταίο Ν. 1968/2001, ΦΕΚ 150 Α΄).

4. Επειδή, με προφανές έννομο συμφέρον παρεμβαίνουν υπέρ τους κύρους των προσβαλλομένων πράξεων ο ανωτέρω ………… ……… και η σύζυγός του ….. , φερόμενοι ως συνιδιοκτήτες του επί της οδού …….. ακινήτου, στο οποίο ανεγείρεται οικοδομή δυνάμει της προσβαλλομένης οικοδομικής άδειας.

Παραδεκτώς δε ομοδικούν, προβάλλοντες προς απόρριψιν της κρινομένης αιτήσεως κοινούς ισχυρισμούς που στηρίζονται στην αυτή πραγματική και νομική βάση.

5. Επειδή, παραδεκτώς παρεμβαίνει υπέρ του κύρους των προσβαλλομένων πράξεων προφορικώς στο ακροατήριο ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (άρθρο 21 παρ. 2 περ. β΄ εδ. τελευταίο π.δ/τος 18/1989, ΦΕΚ 8 Α΄).

6. Επειδή, κατά της προσβαλλόμενης οικοδομικής άδειας ο αιτών, πριν ασκήσει την κρινόμενη αίτησή του (αρ. πρωτ. Συμβουλίου της Επικρατείας 4976/12.9.2002), είχε ήδη ασκήσει αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (αριθμ. πρωτ. 310/23.8.2002), απορριφθείσα κατ’ ουσία με την 3453/31.12.2003 απόφασή του, κατά της οποίας μέχρι την 2.2.2005 δεν είχε ασκηθή έφεση (βλ. την 5845/2.2.2005 βεβαίωση της Γραμματέα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Συνεπώς η κρινόμενη αίτηση, καθ’ όσον στρέφεται κατά της προαναφερόμενης οικοδομικής άδειας, είναι απορριπτέα ως δεύτερη αίτηση ακυρώσεως κατά της αυτής πράξεως.

7. Επειδή, με την αίτηση ακυρώσεως, η οποία στρέφεται κατά πράξεως εγκρίσεως ή αναθεωρήσεως σχεδίου πόλεως που είναι ανυπόστατη για το λόγο ότι δεν συνδημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, έστω και σε φωτοσμίκρυνση, τα διαγράμματα τα οποία τη συνοδεύουν, θεωρείται ότι συμπροσβάλλεται και η νεώτερη ταυτόσημη απόφαση η οποία, μετά την άσκηση της αιτήσεως αυτής, έχει δημοσιευτεί προσηκόντως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Σ.τ.Ε. 666/1994, 5810/1996, 3781/1999 κ.ά.).

8. Επειδή, εν προκειμένω η κρινόμενη αίτηση στρέφεται κατά της αναφερομένης στη δεύτερη σκέψη νομαρχιακής αποφάσεως η οποία όμως είναι ανυπόστατη γιατί δεν έχουν δημοσιευτεί μαζί με αυτήν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τα διαγράμματα στα οποία παραπέμπει (ΣτΕ Ολομ. 488/1991 κ.ά.). Μετά όμως την άσκηση της αίτησης, δημοσιεύτηκε μαζί με τα διαγράμματα που τη συνοδεύουν η ταυτόσημη και με τον αυτόν αριθμό απόφαση του αυτού νομάρχη (ΦΕΚ 974 Δ΄/8.11.2002). Συνεπώς πρέπει να θεωρηθεί η τελευταία αυτή απόφαση ως συμπροσβαλλομένη και οι προβαλλόμενοι με την υπό κρίση αίτηση κατά της ανυποστάτου αποφάσεως λόγοι, θεωρούμενοι ότι στρέφονται κατά της νεωτέρας αποφάσεως, πρέπει να εξεταστούν κατ’ ουσίαν. Νομιμοποιείται δε παθητικώς ήδη η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αθηνών – Πειραιώς (άρθρ. 6 π.δ/τος 30/1996, ΦΕΚ 21 Α΄).

9. Επειδή, εφ’ όσον η προαναφερόμενη νομαρχιακή απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση, δεν κινήθηκε η προθεσμία προσβολής της με αίτηση ακυρώσεως (ΣτΕ 1464, 3327/1991, 232/1995 κ.ά.). Εμπροθέσμως, συνεπώς, ασκείται η κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω παραδεκτώς συμπροσβαλλομένης νομαρχιακής αποφάσεως, η οποία δημοσιεύτηκε μετά την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως. Κατά τη γνώμη όμως του Παρέδρου Κ. Κουσούλη, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθή ως εκπρόθεσμη, εφ’ όσον προκύπτει γνώση της ανυπόστατης νομαρχιακής αποφάσεως από τον αιτούντα λόγω των εκδοθεισών, συνεπεία της ρυθμίσεως που αυτή επέφερε, οικοδομικών αδειών.

10. Επειδή, οι συνέπειες της προσβαλλομένης νομαρχιακής αποφάσεως δεν εξαντλούνται στην, συνεπεία αυτής, έκδοση της προαναφερόμενης οικοδομικής αδείας, η κατά της οποίας ασκηθείσα αίτηση ακυρώσεως του αιτούντος απορρίφθηκε. Είναι συνεπώς απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των παρεμβαινόντων ότι η κρινόμενη αίτηση είναι αλυσιτελής λόγω της εκδόσεως της οικοδομικής αυτής αδείας. Περαιτέρω δε ο αιτών με έννομο συμφέρον ασκεί την κρινόμενη αίτηση ως κάτοικος της οδού …….. και μάλιστα σε ακίνητο κοντά στο τμήμα αυτής, το οποίο καταργείται με την προσβαλλόμενη απόφαση.

11. Επειδή, με την προσβαλλόμενη απόφαση επέρχεται εντοπισμένη πολεοδομική ρύθμιση συνισταμένη, κατά τα αναφερόμενα στην πρώτη σκέψη, στην κατάργηση τμήματος οδού μεταξύ δύο οικοδομικών τετραγώνων. Συνεπώς ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι η ρύθμιση αυτή κατ’ άρθρο 43 παρ. 2 εδ. δεύτερο του Συντάγματος, μόνο με προεδρικό διάταγμα ήταν επιτρεπτό να επιχειρηθή, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος (ΣτΕ Ολομ. 3661/ 2005).

12. Επειδή, κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1 και 70 παρ. 1 του από 17-7/16-8-1923 ν.δ/τος «περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών του Κράτους και οικοδομής αυτών» (ΦΕΚ 228 Α΄ = άρθρα 152 παρ. 1 και 6 αντιστοίχως του Κ.Β.Π.Ν., π.δ. 14-27.7.1999, ΦΕΚ 580 Δ΄), του άρθρου 19 παρ. 3 και του άρθρου 21 παρ. 2 του από 3/22-4-1929 π.δ/τος (ΦΕΚ 153 Α΄ = άρθρα 153 παρ. 7 περ. γ και 154 παρ. 5 αντιστοίχως του Κ.Β.Π.Ν.), το οποίο άρθρο διετηρήθη σε ισχύ με το άρθρο 31 παρ. 3 του ν. 1577/1985 (ΦΕΚ 210 Α΄), η τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου πρέπει να αποβλέπει στην εξυπηρέτηση των αναγκών της πόλεως από άποψη υγιεινής, ασφαλείας, οικονομίας και αισθητικής και στην αρτιότερη πολεοδομική διαρρύθμισή της και να αιτιολογείται επαρκώς, ιδίως όταν πρόκειται για εντετοπισμένη τροποποίηση, ώστε να είναι εφικτός ο ακυρωτικός έλεγχος της ορθής ασκήσεως της διακριτικής εξουσίας της Διοικήσεως. Η αιτιολογία αυτή, εξ άλλου, δεν απαιτείται να περιέχεται στην πράξη, με την οποία εγκρίνεται η τροποποίηση, αλλά μπορεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου, όπως είναι οι σχετικές γνωμοδοτήσεις του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ή του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος και η εισήγηση της αρμοδίας υπηρεσίας προς το τελευταίο αυτό συμβούλιο (βλ. ΣτΕ 3255, 782/1989, 3691/1987, 3162/1986 κ.ά.). Εξ άλλου, κατά την έννοια των αυτών διατάξεων, είναι μεν δυνατόν η διαμόρφωση του σχεδίου να συνάπτεται και προς παράγοντες αναγομένους στην υφισταμένη πραγματική κατάσταση και το μέγεθος των ρυμοτομικών βαρών, εις την περίπτωση όμως αυτή πρέπει η τοιαύτη ρύθμιση να τελεί εντός των πλαισίων της εξυπηρετήσεως των ως άνω πολεοδομικών αναγκών, διότι η θεραπεία αυτών προέχει, κατά τον νόμο έναντι της προστασίας των ιδιωτικών συμφερόντων, των εις την θεραπεία των τελευταίων τούτων αναφερομένων λόγων λαμβανομένων υπ’ όψιν μόνον επιβοηθητικώς και μη δυναμένων, αυτοτελώς και ασυνδέτως προς τους υπό των πολεοδομικών διατάξεων επιδιωκομένους σκοπούς, ν’ αποτελέσουν νόμιμον έρεισμα ρυμοτομικής τροποποιήσεως (ΣτΕ 1990/1983, 2173/1986, 687/1994 κ.ά.).

13. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής : Από το ρυμοτομικό σχέδιο Κηφισιάς προβλέπεται η οδός …… που διέρχεται μεταξύ διαφόρων Ο.Τ. και καταλήγει στον επί της οδού …… ναό του Αγίου Δημητρίου. Στο τμήμα της το οποίο διέρχεται μεταξύ των Ο.Τ. 26 και 27, ήτοι από την οδό .. μέχρι την οδό …… , έχει διανοιγή από την οδό ….. μέχρι τα δύο τρίτα περίπου του προβλεπομένου μήκους της, καταλήγουσα σε αδιέξοδο. Από το αυτό ρυμοτομικό σχέδιο προβλεπόταν επίσης ότι καθέτως προς την οδό ……. και, επομένως, διασταυρούμενη με αυτήν, διέρχεται, μεταξύ άλλων, και διά των δύο αυτών Ο.Τ. (26 και 27), τα οποία και διχοτομεί, σχηματιζομένων έτσι δύο επί πλέον Ο.Τ., η οδός …… , η οποία κατά μεν το εντός του Ο.Τ. 26 τμήμα της καταργήθηκε με το από 29.8/7.9.1955 β.δ. (ΦΕΚ 244 Α΄), κατά δε το εντός του Ο.Τ. 27 τμήμα της με το από 4-28.5.1977 π.δ. (ΦΕΚ 170 Δ΄). Τα Ο.Τ. αυτά, επομένως, σχηματίζουν, συνεπεία της καταργήσεως της οδού …… και της μη πλήρους διανοίξεως της οδού ………. , ένα ενιαίο Ο.Τ. εκτάσεως 25 περίπου στρεμμάτων με αδιέξοδο κατάληξη εκτός αυτού της οδού … . Διαδικασία τροποποιήσεως του σχεδίου με αντικείμενο την κατάργηση της οδού ……. κατά το μη διανοιγέν τμήμα της, η οποία κινήθηκε με πρωτοβουλία του Δήμου Κηφισιάς (βλ. αποφάσεις 159/1977 και 210/1978 του Δημοτικού του Συμβουλίου), δεν κατέληξε στην έκδοση της οικείας διοικητικής πράξεως ύστερα από την ομόφωνη αρνητική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων (Συν. 15/Πράξη 225/ 13.3.1979), που δέχθηκε την ενώπιον αυτού εισήγηση. Κατά την εισήγηση αυτή, «δεν πρέπει να εγκριθεί η κατάργηση της οδού …. μέχρι βάθους 50 μέτρων από την οδό Κυριαζή αφ’ ενός μεν διότι μειώνονται οι ελεύθεροι χώροι χωρίς να ικανοποιούνται ανάγκες κοινής ωφελείας αλλά μόνο ιδιωτικού συμφέροντος, αφ’ ετέρου δε διότι λόγω προγενεστέρας καταργήσεως της οδού …… με τα από 28.9.1955 και 28.5.1977 Δ/γματα, όπως φαίνεται στο συνημμένο τοπογραφικό σχέδιο του Δήμου υπό κλίμακα 1 : 500, τα 4 οικοδομικά τετράγωνα 23, 24, 26 και 27 που είχαν εγκριθεί με το αρχικό Δ/γμα του 1894 θα ενωθούν σε ένα πολύ μεγάλο το οποίο θα δημιουργήσει προβλήματα κυκλοφοριακά στην περιοχή». Ύστερα από την 187/1987 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κηφισιάς, με την οποία αυτό αφ’ ενός μεν διαπίστωσε ότι δεν έχει μεταβληθή η υφιστάμενη κατάσταση, αφ’ ετέρου δε ενέμεινε στη μη γενομένη δεκτή πρότασή του να τροποποιηθή κατά τα ανωτέρω το σχέδιο, το θέμα εισήχθη στο Συμβούλιο Χ.Ο.Π. Ανατολικής Αττικής. Το Συμβούλιο αυτό, στη Συν. 29/πράξη 39/1.6.1989 γνωμοδότησή του, επίκληση της οποίας γίνεται στην παρ. 6 του προοιμίου της προσβαλλομένης αποφάσεως, τάχθηκε ομοφώνως υπέρ της τροποποιήσεως του ρυμοτομικού σχεδίου με την κατάργηση του μη διανοιγέντος τμήματος της οδού ….. , τη διεύρυνση του αδιεξόδου κατά εμβαδόν ανάλογο του καταργουμένου τμήματος της οδού και το χαρακτηρισμό της οδού ….. ως πεζοδρόμου, δεχθέν την ενώπιον αυτού εισήγηση. Στην εισήγηση αυτή, αφού παρατίθεται η εισήγηση που έγινε δεκτή με την ανωτέρω Συν. 15/πράξη 225/13.3.1979 αρνητική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δημοσίων Eργων, προτείνεται η προσβαλλόμενη ρύθμιση με την εξής αιτιολογία : «α) … δεν θα υφίσταται πρόβλημα κυκλοφοριακό κατά την έξοδο της καταργουμένης οδού προς την μικρού επίσης πλάτους οδό Κυριαζή, η οποία παρουσιάζει αυξημένη κίνηση και είναι περιορισμένου πλάτους, β) η έξοδος της οδού .. στην οδό ………… σε μικρή απόσταση από την οδό Αλωνίων θα δημιουργήσει πρόσθετα κυκλοφοριακά προβλήματα, γ) αποφεύγεται η ρυμοτόμηση οικιών προϋφισταμένων του σχεδίου, όπως προφορικά μας γνώρισε ο Δήμος και το θέμα χρονίζει επί 100 σχεδόν χρόνια, δ) ο Δήμος με την 187/87 απόφασή του συνηγορεί για την κατάργηση της οδού και ε) το αρμόδιο γραφείο ΕΠΑ συνηγορεί για την κατάργηση του τμήματος της οδού ……. μεταξύ των Ο.Τ. 26 – 27 κατά το μέρος αυτής που τέμνει τα κτίσματα και με την προϋπόθεση διεύρυνσης του αδιεξόδου και απόδοσης στην κοινή χρήση τμήματος ιδιοκτησίας εμβαδού ανάλογο της καταργουμένης οδού».

14. Επειδή, υπό τα δεδομένα αυτά, η προσβαλλόμενη ρύθμιση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη. Και τούτο διότι α) γίνεται αορίστως επίκληση κυκλοφοριακών προβλημάτων που θα προκύψουν από την έξοδο της καταργουμένης οδού προς την οδό ……………… , χωρίς να ερευνάται αν και πως είναι δυνατόν αυτά να αντιμετωπισθούν, αλλά ούτε και ποία είναι τα οφέλη από τη διάνοιξη της οδού, η οποία μάλιστα, όπως προαναφέρθηκε, καταλήγει σε εκκλησία, σε κτήριο, δηλαδή, βασικής κοινωνικής λειτουργίας και β) δεν ερευνώνται οι πολεοδομικές επιπτώσεις, από την κατάργηση της οδού, σε αυτό τούτο το ενιαίο και μεγάλο Ο.Τ. 26 – 27 και στη λειτουργία του στην ευρύτερη περιοχή, εν όψει μάλιστα της ήδη έχουσας επέλθη μειώσεως κοινοχρήστων χώρων με την κατάργηση της οδού …… . Για το λόγο επομένως αυτό, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να γίνη εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθή η πρώτη προσβαλλόμενη νομαρχιακή απόφαση και να απορριφθούν οι παρεμβάσεις. Κατά τη γνώμη όμως της Συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου και του Παρέδρου Κ. Κουσούλη, η αιτιολογία της προσβαλλομένης νομαρχιακής αποφάσεως δεν είναι πλημμελής, διότι στηρίζεται σε νόμιμα πολεοδομικά κριτήρια, συνιστάμενα στην κυκλοφοριακή επιβάρυνση της ήδη βεβαρυμένης κυκλοφοριακώς και μικρού πλάτους, οδού …… , η οποία θα επέλθη από την διοχέτευση σε αυτήν της κυκλοφορίας που θα προκύψη από τη διάνοιξη της επίδικης οδού, ενώ εξ άλλου νομίμως ελήφθησαν υπόψιν συμπληρωματικώς και ιδιωτικά συμφέροντα, συνιστάμενα στη μη κατεδάφιση υφισταμένων οικιών.

Δ ι ά τ α ύ τ α

Δέχεται εν μέρει την αίτηση.