ΣτΕ 35/11, Δ’ τμ.,ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ, ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, Μη αντιτάξιμη στο διοικούμενο η μη κοινοποιηθείσα πράξη ΕΦΌΣΟΝ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Η ΔΙΟΊΚΗΣΗ ΕΞΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ – Απώλεια ελληνικής ιθαγένειας

ΣΤΕ

ΣτΕ 35/2011 Τμ. Δ’

[…] 2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της Φ…/1992 αποφάσεως του Υφυπουργού Εσωτερικών, καθ’ ο μέρος δι’ αυτής η αιτούσα, κατόπιν συμφώνου γνώμης του Συμβουλίου Ιθαγενείας (συνεδρίαση …/25.2.1992), κηρύχθηκε απολέσασα την ελληνική ιθαγένεια, κατά το άρθρο 19 του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας.

3. Επειδή, η κρινομένη αίτηση κατατέθηκε στην Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 23.8.2004, δηλαδή 12 έτη μετά την έκδοση της προσβαλλομένης πράξεως, της οποίας δεν προκύπτει κοινοποίηση στην αιτούσα. Δεν δύναται, όμως, παρά την πάροδο τόσον μακρού χρόνου, να συναχθεί εξ αυτού τεκμήριο πλήρους γνώσεως της προσβαλλομένης πράξεως εκ μέρους της αιτούσης, εφ’ όσον, μετά την έκδοση της πράξεως αυτής, αφ’ ενός μεν η αιτούσα, όπως προκύπτει από το εκλογικό της βιβλιάριο, εψήφισε κατά τις βουλευτικές εκλογές της 9.4.2000, αφ’ ετέρου δε εξακολουθούσαν να εκδίδονται στο όνομα της αιτούσης (η οποία, όπως προβάλλεται με την κρινομένη αίτηση και δεν αμφισβητείται από την Διοίκηση, είχε προσωρινά εγκατασταθεί στην Γερμανία) διαβατήρια από το Ελληνικό Προξενείο του Dortmund και τη Νομαρχία Ροδόπης (βλ. τα προσκομιζόμενα, από 13.8.1996 και 8.8.2001 διαβατήρια πενταετούς ισχύος, αντιστοίχως).

4. Επειδή, η προσβαλλομένη πράξη εκδόθηκε κατ’ επίκλησιν του άρθρου 19 του τότε ισχύοντος Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας (ΚΕΙ), ο οποίος είχε κυρωθεί με το ΝΔ 3370/1955 (ΦΕΚ Α΄ 258), το άρθρο δε αυτό – το οποίο, μετά την έκδοση της προσβαλλομένης, καταργήθηκε με το άρθρο 9 παρ. 14 του Ν 2623/1998 (ΦΕΚ Α΄ 139) – όριζε τα εξής : «Αλλογενής εγκαταλιπών το ελληνικόν έδαφος άνευ προθέσεως παλιννοστήσεως δύναται να κηρυχθεί απολέσας την ελληνικήν ιθαγένειαν. Τούτο ισχύει και δια τον αλλογενή τον γεννηθέντα και κατοικούντα εν τη αλλοδαπή …. Περί τούτων αποφαίνεται ο Υπουργός των Εσωτερικών μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Ιθαγενείας».

5. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: H αιτούσα γεννήθηκε το έτος 1962 στο Μέγα Δουκάτο του Νομού Ροδόπης, ως τέκνο γονέων ελλήνων υπηκόων και ήταν εγγεγραμμένη στα δημοτολόγια του δημοτικού διαμερίσματος … του Δήμου … (πρώην Κοινότητας …) του Νομού Ροδόπης. Κατόπιν του Ε.Π. …/28.5.1991 πιστοποιητικού του Προέδρου της Κοινότητας … Νομού Ροδόπης και του …/28.11.1991 εγγράφου της Αστυνομικής Διευθύνσεως Ροδόπης, η Διεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, με το …/9.1.1992 έγγραφό της, πληροφόρησε το Τμήμα Ιθαγενείας του Υπουργείου Εσωτερικών, ότι η αιτούσα: α) αναχώρησε νομότυπα, ως κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου η ισχύς του οποίου έληξε στις 16.9.1991, το έτος 1987 για την Τουρκία, όπου εγκαταστάθηκε μονίμως και όπου διέμενε και ο σύζυγός της, ο οποίος είχε αποστερηθεί την ελληνική ιθαγένεια το έτος 1988 και β) δεν άφησε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, γεγονός που στοιχειοθετεί πρόθεση μη επανόδου της. Εν όψει των στοιχείων αυτών, κατόπιν της συμφώνου γνώμης του Συμβουλίου Ιθαγενείας (συνεδρίαση …/25.2.1992), η αιτούσα κηρύχθηκε, με την προσβαλλομένη Φ…./1992 απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών, ως απολέσασα την ελληνική ιθαγένεια, κατά το προπαρατεθέν άρθρο 19 του Κώδικος Ελληνικής Ιθαγενείας.

6. Επειδή, από τα ανωτέρω στοιχεία προκύπτει ότι η Διοίκηση συνήγαγε την πρόθεση της αιτούσης να μην επιστρέψει στην Ελλάδα από το γεγονός ότι η αιτούσα δεν κατέλιπε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα. Και ναι μεν η αιτούσα δεν επικαλείται ούτε προσκομίζει στοιχεία για την απόδειξη της υπάρξεως ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, η κρίση, όμως, της Διοικήσεως περί ελλείψεως προθέσεως της αιτούσης να επιστρέψει στην Ελλάδα κλονίζεται από τα στοιχεία που προσκομίζει η αιτούσα και, ειδικότερα, α) από το εκλογικό της βιβλιάριο, από το οποίο προκύπτει ότι, μετά την έκδοση της προσβαλλομένης, η αιτούσα εψήφισε στις βουλευτικές εκλογές της 9.4.2000 και β) από τα εκδοθέντα στο όνομά της από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στο Dortmund της Γερμανίας και από τη Νομαρχία Ροδόπης, από 13.8.1996 και από 8.8.2001 αντιστοίχως, διαβατήρια πενταετούς ισχύος. Για τον λόγο, επομένως, αυτόν, ο οποίος βασίμως προβάλλεται, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλομένη πράξη ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη.