Μόνη η επίκληση της ιδιότητας του καθηγητή Τμήματος ΤΕΙ και του απορρέοντος από αυτή εύλογου ενδιαφέροντος για την νομιμότητα της εκλογής των μελών Ε.Π. και την εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος, δεν αρκούν για την θεμελίωση εννόμου συμφέροντος προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά πράξης διορισμού ή εξέλιξης μέλους Ε.Π. του Τμήματος, αλλά απαιτείται ο αιτών, μέλος Ε.Π. του Τμήματος να επικαλείται και να αποδεικνύει συγκεκριμένη προσωπική και άμεση βλάβη, την οποία υφίσταται από την πράξη αυτή – η ερμηνεία αυτή του άρθρου 47 παρ. 1 του π.δ. 18/189 δεν προσκρούει στο άρθρο 16 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος.
Αριθμός 5066/2012
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Γ΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16 Οκτωβρίου 2012, με την εξής σύνθεση: Δ. Πετρούλιας, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Γ΄ Τμήματος, Μ. Βηλαράς, Μ. Σταματελάτου, Δ. Μακρής, Μ. Πικραμένος, Σύμβουλοι, Σ. Κωνσταντίνου, Δ. Βανδώρος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Δ. Τετράδη, Γραμματέας του Γ΄ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 17 Οκτωβρίου 2006 αίτηση:
του Αθανασίου Γεωργίου Μπράτσου, κατοίκου Γλυφάδας Αττικής (Ηφαίστου 3), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Δ. Κούτσικα (Α.Μ. 12202), που τον διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθήνας, το οποίο παρέστη με τη δικηγόρο Σ. Δροσοπούλου (Α.Μ. 11441), που την διόρισε με πληρεξούσιο,
και κατά του παρεμβαίνοντος Χρήστου Κίτσου, κατοίκου Αιγάλεω Αττικής (Αγ. Σπυρίδωνος), ο οποίος δεν παρέστη.
Στη δίκη παρεμβαίνει με προφορική δήλωση στο ακροατήριο, ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τον Π. Λαμπρόπουλο, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. Φε.7/4673/12.5.2006 πράξη του Προέδρου του ΤΕΙ Αθήνας.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Δ. Βανδώρου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του Τ.Ε.Ι. και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (Α΄ 1862759, 3313830/2006 γραμμάτια παραβόλου).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, η οποία εισάγεται προς συζήτηση μετά την 193/2012 παραπεμπτική απόφαση της πενταμελούς σύνθεσης, ζητείται η ακύρωση της Φε.7/4673/12.5.2006 πράξης του Προέδρου του ΤΕΙ Αθήνας (ΦΕΚ τ. ν.π.δ.δ. 255/29.8.2006), με την οποία ο Χρήστος Κίτσος εξελίχθηκε από τη βαθμίδα του τακτικού Αναπληρωτή Καθηγητή στη βαθμίδα του Καθηγητή του Γενικού Τμήματος Μαθηματικών της Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών, στο γνωστικό αντικείμενο «Γενικά Μαθηματικά στο πλαίσιο των διδασκομένων από το Τμήμα Ενοτήτων (Ανάλυση, Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Στατιστική)».
3. Επειδή, με έννομο συμφέρον και εν γένει παραδεκτώς παρεμβαίνει ο Χρήστος Κίτσος, υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης πράξεως.
4. Επειδή, παραδεκτώς, σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 2 περ. β΄ του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), παρεμβαίνει υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης πράξης, με προφορική δήλωση στο ακροατήριο, ο εποπτεύων το ΤΕΙ Αθήνας Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (βλ. ΣτΕ 791/2012 κ.α.).
5. Επειδή, στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι : «Καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει». Εξάλλου, στο άρθρο 95 παρ. 1 περ. α΄ και παρ. 4 του Συντάγματος ορίζεται ότι : «1. Στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν ιδίως : α) Η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών για υπέρβαση εξουσίας ή για παράβαση νόμου. … 4. Οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει».
6. Επειδή, στο άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8) ορίζονται τα ακόλουθα: «1. Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά, προσβάλλονται από αυτήν». Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως δεν αρκεί το γενικό ενδιαφέρον για την τήρηση της νομιμότητας κατά την άσκηση της διοικητικής λειτουργίας, αλλά απαιτείται προσωπικό και άμεσο έννομο συμφέρον, η ύπαρξη του οποίου κρίνεται, όταν ο αιτών δεν είναι ο αποδέκτης της προσβαλλόμενης πράξης, από το σύνδεσμο μεταξύ των εννόμων συνεπειών της πράξης αυτής και της συγκεκριμένης νομικής κατάστασης ή ιδιότητας του αιτούντος. Ως εκ τούτου, μόνη η επίκληση της ιδιότητας του Καθηγητή Τμήματος ΤΕΙ και του απορρέοντος από αυτήν εύλογου ενδιαφέροντος για τη νομιμότητα της εκλογής των μελών του ΕΠ και την εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος, δεν αρκούν για τη θεμελίωση εννόμου συμφέροντος προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της πράξης διορισμού ή εξέλιξης μέλους ΕΠ του Τμήματος, αλλά απαιτείται ο αιτών, μέλος του Τμήματος, να επικαλείται και να αποδεικνύει συγκεκριμένη προσωπική και άμεση βλάβη, την οποία υφίσταται από την πράξη αυτή. Τούτο δε, ανεξαρτήτως του εάν στη σχετική διαδικασία εκλογής δεν μετείχαν και άλλοι υποψήφιοι. Η ανωτέρω έννοια της διάταξης του άρθρου 47 παρ. 1 του π.δ. 18/1989, δεν προσκρούει στις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, που κατοχυρώνουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και την πλήρη αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ, διότι, πάντως, με τη ρύθμιση αυτή, που αφορά τη δυνατότητα προσφυγής στο αρμόδιο δικαστήριο για το δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας των εν λόγω πράξεων, δεν περιορίζεται ούτε η ακαδημαϊκή ελευθερία, ούτε η πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ. Κατά τη γνώμη του Συμβούλου Μ. Πικραμένου, πέραν των ανωτέρω, απαιτείται επιπλέον ο αιτών Καθηγητής να έχει επικαλεσθεί τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την προαναφερθείσα συγκεκριμένη, άμεση και προσωπική βλάβη, την οποία θα υποστεί από την έκδοση πράξης διορισμού ή εξέλιξης μέλους του ΕΠ του Τμήματός του και κατά το στάδιο της διοικητικής διαδικασίας έκδοσης της εν λόγω πράξης. διοικητικής διαδικασίας έκδοσης της εν λόγω πράξης. Ειδικότερα, το αιτούν μέλος ΕΠ πρέπει να προβάλει τις σχετικές αιτιάσεις κατά την εν λόγω διοικητική διαδικασία, ανεξαρτήτως αν μετέχει ή όχι ως μέλος του εκλεκτορικού σώματος, προκειμένου να καθίστανται γνωστές στην ακαδημαϊκή κοινότητα οι θέσεις του έναντι των υποψηφίων σε επίκαιρο χρόνο, ήτοι σε χρόνο που δεν έχει ολοκληρωθεί η εκλογή. Και τούτο διότι η κατά το άρθρο 16 παρ. 1 του Συντάγματος ακαδημαϊκή ελευθερία επιβάλλει, εκτός των άλλων, όπως τα μέλη ΕΠ διατυπώνουν γνώμη για ζητήματα εκλογής ή εξέλιξης άλλων μελών ΕΠ του Τμήματός τους, πρωτίστως στο πλαίσιο των οργάνων του Τμήματος, ιδίως όταν επικαλούνται στοιχεία που τα θεωρούν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, δυσμενή για την κρίση των υποψηφίων, προκειμένου στη συνέχεια να αμφισβητήσουν δικαστικά την επιλογή εκ μέρους του αρμοδίου προς τούτο σώματος.
7. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο παρεμβαίνων διορίστηκε, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 2916/2001, σε θέση Καθηγητή του Γενικού Τμήματος Μαθηματικών της Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών του ΤΕΙ Αθήνας, με γνωστικό αντικείμενο «Γενικά Μαθηματικά στο πλαίσιο των διδασκομένων από το Τμήμα Ενοτήτων (Ανάλυση, Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Στατιστική)» με την Φ1/Ε5/956/17.5.2001 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ τ. ν.π.δ.δ. 138/29.6.2001). Η θέση του αυτή μετατράπηκε αυτοδικαίως, δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 2916/2001, σε προσωποπαγή θέση Αναπληρωτή Καθηγητή, όπως διαπιστώθηκε με τη Φ18/Ε5/2399/17.10.2001 απόφαση του Υφυπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β΄ 1428/22.10.2001). Ακολούθως, με τη Δ.5/3567/8.4.2002 πράξη του Προέδρου του ΤΕΙ Αθήνας (ΦΕΚ τ. ν.π.δ.δ. 88/23.4.2002), η θέση αυτή μετατράπηκε, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 περ. β΄ υποπερ. αα΄ του ν. 2916/2001, ήτοι κατόπιν κρίσης εκλεκτορικού σώματος, σε τακτική θέση Αναπληρωτή Καθηγητή στο ίδιο Τμήμα και με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο. Τέλος, με την προσβαλλόμενη Φε.7/4673/12.5.2006 πράξη του Προέδρου του ΤΕΙ Αθήνας (ΦΕΚ τ. ν.π.δ.δ. 255/29.8.2006), ο παρεμβαίνων εξελίχθηκε, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 περ. β΄ τελευταίο εδάφιο του ν. 2916/2001 , ήτοι κατόπιν κρίσης από εκλεκτορικό σώμα από τη βαθμίδα του τακτικού Αναπληρωτή Καθηγητή στη βαθμίδα του Καθηγητή στο ίδιο Τμήμα και με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο.
8. Επειδή, προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός του, ο αιτών, Καθηγητής του ανωτέρω Τμήματος του ΤΕΙ Αθήνας, προβάλλει ότι βλάπτεται από την προσβαλλόμενη πράξη, διότι λόγω της εξέλιξης του παρεμβαίνοντος από τη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή στη βαθμίδα του Καθηγητή με το ανωτέρω γνωστικό αντικείμενο, θα αφαιρεθούν ώρες διδασκαλίας από τον ίδιο, που, όπως ισχυρίζεται, έχει ως γνωστικό αντικείμενο την «Αριθμητική Ανάλυση». Ο λόγος αυτός προβάλλεται αορίστως και αναποδείκτως, αφού δεν επεξηγείται πώς η εξέλιξη του παρεμβαίνοντος στη βαθμίδα του Καθηγητή, με το γνωστικό αντικείμενο «Γενικά Μαθηματικά στο πλαίσιο των διδασκομένων από το Τμήμα Ενοτήτων (Ανάλυση, Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Στατιστική)» θα οδηγήσει σε αφαίρεση μαθημάτων του αιτούντος και ποιών ακριβώς, ενόψει και των ισχυρισμών του παρεμβαίνοντος ότι έως σήμερα εξακολουθεί, υπό την ιδιότητα του Καθηγητή, να διδάσκει τα ίδια ακριβώς μαθήματα τα οποία δίδασκε και ως Αναπληρωτής Καθηγητής, με το ίδιο ακριβώς γνωστικό αντικείμενο. Περαιτέρω, ο αιτών προβάλλει ότι βλάπτεται από την προσβαλλόμενη πράξη, διότι οι σπουδές των φοιτητών στους οποίους ο παρεμβαίνων θα διδάξει θα υποβαθμισθούν, τα «Συμβούλια σχετικά με την Ανάλυση και τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά» και τα εκλεκτορικά σώματα, στα οποία θα λάβει μέρος ο παρεμβαίνων ως Καθηγητής, θα λαμβάνουν εσφαλμένες αποφάσεις και θα ζημιώσουν τον αιτούντα και την υπηρεσία και τα ερευνητικά προγράμματα τα οποία θα αναλάβει δεν θα αντιμετωπισθούν ικανοποιητικά, με ανεπιθύμητα για το γενικό συμφέρον και τη μαθηματική επιστήμη αποτελέσματα. Όμως, με τον ισχυρισμό αυτό δεν μπορεί να θεμελιωθεί το απαιτούμενο από το άρθρο 47 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 προσωπικό και άμεσο έννομο συμφέρον για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη 7.
9. Επειδή, συνεπώς, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να γίνει δεκτή η παρέμβαση.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την αίτηση.
Δέχεται την παρέμβαση.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Επιβάλλει στον αιτούντα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, η οποία ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ, του ΤΕΙ Αθήνας, η οποία ανέρχεται σε εννιακόσια είκοσι (460 + 460) ευρώ και του παρεμβαίνοντος, η οποία ανέρχεται σε εξακόσια σαράντα (180 + 460) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 2012 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 27ης Δεκεμβρίου 2012.
Ο Πρόεδρος του Γ’ Τμήματος Η Γραμματέας του Γ’ Τμήματος