Αριθμός 601/2008
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20 Απριλίου 2007, με την εξής σύνθεση: Γ. Παναγιωτόπουλος, Πρόεδρος, Ε. Γαλανού, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Αγγ. Θεοφιλοπούλου, Δ. Πετρούλιας, Αικ. Συγγούνα, Ν. Ρόζος, Αθ. Ράντος, Ε. Δανδουλάκη, Χρ. Ράμμος, Στ. Χαραλάμπους, Μ. Καραμανώφ, Ι. Μαντζουράνης, Αικ. Σακελλαροπούλου, Αικ. Χριστοφορίδου, Δ. Αλεξανδρής, Κ. Βιολάρης, Μ.-Ε. Κωνσταντινίδου, Αθ. Καραμιχαλέλης, Α.-Γ. Βώρος, Κ. Ευστρατίου, Ελ. Αναγνωστοπούλου, Γ. Ποταμιάς, Μ. Γκορτζολίδου, Ε. Νίκα, Ι. Γράβαρης, Ε. Αντωνόπουλος, Γ. Τσιμέκας, Ι. Ζόμπολας, Σ. Μαρκάτης, Δ. Γρατσίας, Σ. Παραμυθιώτης, Φ. Ντζίμας, Σύμβουλοι, Π. Τσούκας, Ε. Σταυρουλάκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Τριάδη.
Για να δικάσει την από 5 Μαρτίου 2001 αίτηση :
του Δήμου Γοργοποτάμου Ν. Φθιώτιδας, ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο Ι. Σταμούλη (Α.Μ. 7849), που τον διόρισε με απόφασή της η Δημαρχιακή Επιτροπή,
κατά των : 1) Υπουργού Ανάπτυξης, 2) Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι οποίοι παρέστησαν με τον Κ. Γεωργάκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και 3) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας, η οποία παρέστη με την δικηγόρο Φ. Κανέτη (Α.Μ. 90 Δ.Σ. Λαμίας), που την διόρισε με απόφασή του ο Νομάρχης,
και κατά του παρεμβαίνοντος Αθανασίου Κωνσταντίνου Λόζου, κατοίκου Λαμίας Ν. Φθιώτιδας (Καλυβίων 144), ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Γ. Τσιούνη (Α.Μ. 2974), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.
Η πιο πάνω αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της υπ΄ αριθμ. 3147/2006 αποφάσεως του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να επιλύσει η Ολομέλεια το ζήτημα που αναφέρεται στην απόφαση.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών Δήμος επιδιώκει να ακυρωθούν : 1) η υπ’ αριθμ. 14/54/2000 απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 18 του Ν. 2218/1994 Νομών Φθιώτιδας, Ευρυτανίας και Φωκίδας, 2) το από 30.6. 2000 και από 1.8.2000 πρακτικό της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού ζώων και επεξεργασίας ζωϊκών προϊόντων της Νομαρχίας Φθιώτιδας, 3) το από 9.4.1997 πρακτικό της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού ζώων και επεξεργασίας ζωϊκών προϊόντων, 4) το από 4.9.1997 πρακτικό της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού ζώων και επεξεργασίας ζωϊκών προϊόντων, 5) το από 7.1.1998 πρακτικό της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού ζώων και επεξεργασίας ζωϊκών προϊόντων της Νομαρχίας Φθιώτιδας, 6) η υπ’ αριθμ. 129949/ 29.10.1991 απόφαση των Υπουργών Γεωργίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, 7) η υπ’ αριθμ. 120417/8.5.1996 απόφαση των ίδιων πιο πάνω Υπουργών και κάθε άλλη συναφής πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της παραπεμπτικής αποφάσεως, η οποία επέχει θέση εισηγήσεως από τον Εισηγητή, Σύμβουλο, Ν. Ρόζο.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο του αιτούντος Δήμου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τους πληρεξουσίους του παρεμβαίνοντος και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας και τον εκπρόσωπο των Υπουργών, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, με την κοινή απόφαση 129949/29.10.1991 των Υπουργών Γεωργίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας παραχωρήθηκε στον Αθανάσιο Λόζο έκταση 15 στρεμμάτων του αγροκτήματος Βαρδατών του Ν. Φθιώτιδος προς τον σκοπό ιδρύσεως μονάδας εκτροφής γουνοφόρων ζώων και επεξεργασίας γούνας υπό τον όρο, μεταξύ άλλων, ότι η μονάδα θα λειτουργήσει εντός τριών ετών από την κοινοποίηση στον παραχωρησιούχο της αποφάσεως της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων που θα καθόριζε το τίμημα της παραχωρήσεως. Η προθεσμία αυτή παρατάθηκε μετά τη λήξη της (26.1.1996) για τρία έτη ακόμη με την κοινή απόφαση 120417/ 8.5.1996 των Υπουργών Γεωργίας και Αναπτύξεως. Ακολούθως, ύστερα από αίτηση του Αθανασίου Λόζου για την χορήγηση άδειας ιδρύσεως εκτροφείου γουνοφόρων ζώων, η Πρωτοβάθμια Επιτροπή Σταυλισμού Ζώων του Ν. Φθιώτιδας, με το από 7.1.1998 πρακτικό, έκρινε ότι ο χώρος είναι κατάλληλος για τον σκοπό αυτό και γνωμοδότησε υπέρ της χορηγήσεως αδείας ιδρύσεως εκτροφείου 2.000 μινκ, το πρακτικό δε αυτό επικυρώθηκε με το από 30.6/1.8.2000 πρακτικό της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Σταυλισμού Ζώων, με το οποίο απερρίφθη ένσταση δημοτών του αιτούντος Δήμου κατά του πρακτικού της πρωτοβάθμιας επιτροπής. Στη συνέχεια, με την απόφαση 130/24.10.2000 του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Γοργοποτάμου απερρίφθη αίτηση του Αθανασίου Λόζου για την χορήγηση άδειας ιδρύσεως του εκτροφείου, πλην η απόφαση αυτή ακυρώθηκε με την απόφαση 14/20.12.2000 της Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/94 κατόπιν προσφυγής του Αθανασίου Λόζου. Με αίτησή του ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο Δήμος Γοργοποτάμου ζήτησε την ακύρωση των ανωτέρω κοινών υπουργικών αποφάσεων, των πρακτικών των Επιτροπών Ελέγχου Σταυλισμού Ζώων (Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας) και της αποφάσεως της Επιτροπής του άρθρου 18 του ν. 2218/1994. Επ΄ αυτής εκδόθηκε αρχικώς η 4580/2005 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με πενταμελή σύνθεση, η οποία παρέπεμψε την υπόθεση, λόγω σπουδαιότητος, στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος και, εν συνεχεία, η 3147/2006 απόφαση του αυτού Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με επταμελή σύνθεση. Με την τελευταία αυτή απόφαση απορρίφθηκε η αίτηση, καθ΄ ό μέρος στρέφεται κατά των κοινών αποφάσεων 129949/29.10.1991 των Υπουργών Γεωργίας και Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και 120417/8.5.1996 των Υπουργών Γεωργίας και Αναπτύξεως, β) έγινε δεκτή η παρέμβαση, κατά το μέρος αυτό και γ) παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, προς επίλυση το ζήτημα αν η διαφορά, η οποία γεννάται από την προσβολή των πρακτικών των Επιτροπών Ελέγχου Σταυλισμού Ζώων (Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας) είναι ακυρωτική ή ουσίας, από το οποίο εξαρτάται η δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας να εκδικάσει την παρούσα υπόθεση, καθ΄ όσον αυτές προσβάλλονται.
2. Επειδή με το άρθρο 1 του Α.Ν. 2520/1940 (ΦΕΚ 273Α΄) ορίζεται ότι «1. Προς προστασίαν της δημοσίας υγείας εν γένει επιτρέπεται η έκδοσις υγειονομικών διατάξεων, ων η εκτέλεσις δύναται να ανατίθεται εις αστυνομικά, υγειονομικά ή άλλα δημόσια όργανα. 2. Τα δι΄ υγειονομικών διατάξεων επιβαλλόμενα μέτρα θέλουσιν αποβλέπει ιδίως εις την υγιεινήν εν γένει και καθαριότητα. . . εργοστασίων, καταστημάτων, . . . τον σταυλισμόν των ζώων και την κατεργασίαν των προϊόντων αυτών, την από υγιεινής απόψεως καταλληλότητα των προς βρώσιν τροφίμων. . .», με το δε άρθρο 2 ότι «1. Τις υγειονομικές διατάξεις που προβλέπονται στο προηγούμενο άρθρο εκδίδει ο Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις περιπτώσεις που οι διατάξεις αυτές αφορούν και την προστασία του περιβάλλοντος, συνυπογράφονται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων» (όπως η παρ. αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 31 του Ν. 1650/1986, ΦΕΚ 160 Α΄). Περαιτέρω, τα της ιδρύσεως και λειτουργίας πτηνοτροφικών μονάδων, που περιλαμβάνονται στις προβλεπόμενες από τις ανωτέρω διατάξεις εγκαταστάσεις σταυλισμού ζώων, ρυθμίζονται από: Α) Την κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Υ1β/2000/29.3.1995 «Υγειονομική Διάταξη περί όρων ιδρύσεως και λειτουργίας πτηνο-κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων» (ΦΕΚ 343 Β΄), εκδοθείσα κατ΄ επίκληση, πλην άλλων, των ανωτέρω Α.Ν. 2520/1940 και Ν. 1650/1986. Με αυτήν καθορίζονται, μεταξύ άλλων, τα της επιλογής της θέσεως των μονάδων αυτών (άρθρ. 2), τα της συλλογής και διαθέσεως των υγρών κ.λπ. αποβλήτων (άρθ. 7, το οποίο παραπέμπει, κατά τα λοιπά, στις διατάξεις της ειδικής νομοθεσίας περί διαθέσεως λυμάτων και λοιπών αποβλήτων), τα της χορηγήσεως άδειας ιδρύσεως και λειτουργίας των μονάδων αυτών με απόφαση του οικείου Ο.Τ.Α., κατόπιν σύμφωνης γνώμης της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής (άρθρο 8), τα της διαδικασίας εκδόσεως των εν λόγω αδειών (άρθρα 11 και 12 αντιστοίχως) και τα της ασκήσεως υγειονομικού ελέγχου επί των κάθε είδους πτηνο-κτηνοτροφικών εγκαταστάσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις της Υγειονομικής Διατάξεως Α16/8577/1983, ΦΕΚ 526Β΄ (άρθρο 19). Το άρθρο 5 της τελευταίας αυτής Υγειονομικής διατάξεως ορίζει ότι «1. Καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος» είναι τα καταστήματα, στα οποία γίνεται παρασκευή ή και διάθεση σε πελάτες (καθισμένους, όρθιους, περαστικούς) φαγητών ή γλυκισμάτων ή οποιουδήποτε άλλου παρασκευάσματος τροφίμων ή ποτών ή αποθήκευση ή συντήρηση ή εμπορία κάθε είδους τροφίμων ή ποτών, καθώς και τα καταστήματα προσφοράς υπηρεσιών εξαιτίας των οποίων μπορεί να προκληθεί βλάβη στη δημόσια υγεία, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην παρούσα και στις άλλες Υγειονομικές Διατάξεις. 2. «Εργαστήρια ή εργοστάσια υγειονομικού ενδιαφέροντος» είναι τα εργαστήρια ή εργοστάσια, στα οποία γίνεται παρασκευή, επεξεργασία, συσκευασία κ.λπ., χειρισμοί τροφίμων και ποτών, χωρίς όμως απευθείας διάθεση των προϊόντων τους στο Καταναλωτικό Κοινό, καθώς και τα εργαστήρια ή εργοστάσια χάρτινων ή πλαστικών ή από οποιοδήποτε άλλο υλικό παρασκευαζόμενων ειδών, τα οποία προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για μια μόνο φορά ως περιέκτες τροφίμων ή ποτών ή ως μέσα ατομικής υγιεινής, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην παρούσα και στις άλλες Υγειονομικές Διατάξεις». Β) Την απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 83840/12.12.1986 «Αποστάσεις από πόλεις, χωριά, οικισμούς. . . για την ανέγερση. . . ή επέκταση. . . κτηνοτροφικής ή πτηνοτροφικής εγκαταστάσεως (ΦΕΚ 1Β/1987), που έχει εκδοθεί κατ΄ επίκληση των διατάξεων από 17.7-16.8.1923 Ν.Δ/τος «Περί σχεδίων πόλεων. . .» (ΦΕΚ 210Α΄) και στην οποία παραπέμπει το άρθρο 2 παρ. 2 της ανωτέρω, Υ1β/2000/29/3/1995, κοινής υπουργικής αποφάσεως και Γ) το άρθρο 15 του ν. 1579/1985 «Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας … κ.λπ.» (Α΄ 217), το οποίο καθορίζει τη σύνθεση και τις αρμοδιότητες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου Επιχειρήσεων Σταυλισμού Ζώων και Επεξεργασίας Ζωϊκών Προϊόντων σε κάθε νομό. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 4 του ν. 1650/1986 (Α΄ 160) και 4 και 6 της κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσης κ.υ.α. 69269/5387/24.10.1990 (Β΄ 678), όπως ίσχυαν κατά τον κρίσιμο χρόνο εκδόσεως των προσβαλλομένων πράξεων, προϋπόθεση για την έκδοση αδείας ιδρύσεως και λειτουργίας πτηνο – κτηνοτροφικής μονάδας είναι η έγκριση περιβαλλοντικών όρων, επί πλέον δε, εφ’ όσον πρόκειται περί μονάδας άνω των 5.000 πουλερικών ή άνω των 20 χοιρομητέρων, και προέγκριση χωροθετήσεως (άρθρο 4 κατηγορία Α ομάδα ΙΙ περιπτ. 1 στοιχεία ε΄ και στ΄ και άρθρο 8 παράγρ. 2 της κ.υ.α. 69269/1990 – ΣΕ 3619/95 Ολ.).
3. Επειδή, εξ άλλου, το Π.Δ. 410/1995 περί Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (Α΄ 231) ορίζει στο άρθρο 24 παράγρ. 1 περίπτ. ιθ΄ ότι στην αρμοδιότητα των Δήμων και Κοινοτήτων ανήκουν ιδίως «… ιθ) η χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας όλων των καταστημάτων και επιχειρήσεων, οι όροι λειτουργίας των οποίων καθορίζονται από υγειονομικές διατάξεις …». Περαιτέρω, με την παράγρ. 4 του άρθρου 29 του ν. 2721/ 1999 (Α΄ 112) προστέθηκε στο άρθρο 1 του ν. 1406/1983 (Α΄ 182) παράγρ. 3, η οποία ορίζει τα εξής : «3. Στη δικαιοδοσία των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων υπάγονται, εκδικαζόμενες ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά: α) τη χορήγηση ή την ανάκληση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας και την επιβολή κυρώσεων κατά τη λειτουργία καταστημάτων και εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς και των επιχειρήσεων που εξομοιούνται με αυτά, περιλαμβανομένων και των διαφορών που προκαλούνται από πράξεις, οι οποίες εκδίδονται κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας περί μηχανολογικών εγκαταστάσεων και αποτελούν προϋπόθεση για τη χορήγηση των ανωτέρω αδειών. . .».
4. Επειδή, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διατάξεως, ερμηνευόμενης σε συνδυασμό με τις παρατιθέμενες στη σκέψη 2 διατάξεις, ιδίως δε εκείνη του άρθρου 5 της Υγειονομικής Διατάξεως Α1β/8577/1983, ως «επιχειρήσεις που εξομοιούνται με καταστήματα και επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος», οι διαφορές εκ της ιδρύσεως και λειτουργίας των οποίων μεταφέρθηκαν με προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια, νοούνται οι επιχειρήσεις οι οποίες όχι μόνο έχουν το ίδιο ή παρόμοιο αντικείμενο δραστηριότητας με αυτό των καταστημάτων και εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, όπως οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με την παρασκευή, επεξεργασία, συσκευασία, διακίνηση και λοιπούς χειρισμούς προϊόντων τα οποία θέτουν, περαιτέρω, στη διάθεση καταστημάτων ή εργαστηρίων υγειονομικού ενδιαφέροντος, αλλά, επί πλέον, διέπονται, όσον αφορά στην ίδρυση και στη λειτουργία τους, από διατάξεις, εντασσόμενες προεχόντως στην υγειονομική νομοθεσία. Επομένως, δεν εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή επιχειρήσεις που έχουν αντικείμενο ουσιωδώς διάφορο από αυτό των καταστημάτων και επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος, για την ίδρυση δε και λειτουργία τους εφαρμόζονται και άλλες διατάξεις που δεν εντάσσονται στην υγειονομική αλλά σε άλλες νομοθεσίες, όπως η βιομηχανική, η πολεοδομική και η νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος. Ειδικότερα, δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω κατηγορία επιχειρήσεις για την ίδρυση των οποίων ακολουθείται διακεκριμένο στάδιο περιβαλλοντικής αδειοδοτήσεως. Εφ΄ όσον δε οι εκδιδόμενες κατά το στάδιο αυτό πράξεις (προέγκριση χωροθετήσεως, έγκριση περιβαλλοντικών όρων) υπάγονται με αίτηση ακυρώσεως στην αρμοδιότητα του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει και οι συναφείς διαφορές, που αφορούν στην ίδρυση και στη λειτουργία των εν λόγω μονάδων, εν όψει των σοβαρών επιπτώσεων που συνεπάγεται για το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον η ίδρυση και λειτουργία τους, λόγω του μεγέθους των εγκαταστάσεών τους, της παραγωγής αποβλήτων, εκπομπών κλπ., να εκδικάζονται από το ίδιο δικαστήριο, χάριν ενιαίας κρίσεως της υποθέσεως και οικονομίας της δίκης.
5. Επειδή στην προκειμένη περίπτωση τα προσβαλλόμενα πρακτικά των Επιτροπών Ελέγχου Σταυλισμού Ζώων (Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας) εκδόθηκαν κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 15 του Ν. 1579/1985 και της Υγειονομικής Διατάξεως Υ1β/2000/29.3.1995, η οποία, όπως αναφέρεται στη σκέψη 2, όχι μόνο εκδόθηκε κατ΄ εξουσιοδότηση τόσο του Α.Ν. 2520/1940, όσο και του ν. 1650/1986, αλλά και παραπέμπει στην εκδοθείσα κατ΄ επίκληση του Ν.Δ. της 17.7-16.8.1923 83840/12.12.1986 απόφασης του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Εξ άλλου, με την επίσης προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 18 του Ν. 2218/1994 έγινε δεκτή προσφυγή κατά πράξεως Ο.Τ.Α. η οποία εκδόθηκε κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 24 παρ. 1 περ. ιθ΄ του π.δ. 410/1995 περί Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα. Σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγούμενη σκέψη, η επίμαχη μονάδα δεν εμπίπτει στις επιχειρήσεις που εξομοιώνονται με καταστήματα ή εργαστήρια υγειονομικού ενδιαφέροντος, κατ΄ άρθρο 29 παρ. 4 του Ν. 2721/1999, εφ΄ όσον δεν έχει ως αντικείμενο την παρασκευή, επεξεργασία, συσκευασία ή διακίνηση προϊόντων απ΄ ευθείας διαθέσιμων σε καταστήματα ή εργαστήρια υγειονομικού ενδιαφέροντος, η δε ίδρυση και λειτουργία της δεν διέπεται από διατάξεις εντασσόμενες προεχόντως στην υγειονομική νομοθεσία, αλλά στην νομοθεσία περί προστασίας του περιβάλλοντος. Τούτου δε έπεται ότι η προκείμενη διαφορά είναι ακυρωτική, υπαγόμενη στην αρμοδιότητα του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (άρθρ. 5 παρ. 1 περ. α΄ και στ΄ π. δ/τος 361/2001, ΦΕΚ 244Α΄), στο οποίο και πρέπει να παραπεμφθεί προς εκδίκαση, επιλυομένου του παραπεμφθέντος ζητήματος.
Διά ταύτα
Επιλύει το παραπεμφθέν ζήτημα.
Παραπέμπει την υπόθεση προς εκδίκαση στο Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 16 Μαΐου 2007
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Γ. Παναγιωτόπουλος Α. Τριάδη
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 15ης Φεβρουαρίου 2008.
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Γ. Παναγιωτόπουλος Β. Μανωλόπουλος