ΑΠ 7/2005 (Ολομ.) – Υποχρέωση αιτιολογίας και όρια αναιρετικού ελέγχου
Η απόφαση 7/2005 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου πραγματεύεται την υποχρεωτικότητα της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας των δικαστικών αποφάσεων και προσδιορίζει τα όρια εντός των οποίων είναι επιτρεπτός ο αναιρετικός έλεγχος. Το δικαστήριο επαναλαμβάνει τη θεμελιώδη θέση της νομολογίας σύμφωνα με την οποία η αναιρετική διαδικασία δεν αποτελεί μέσο επανεξέτασης της ουσίας της υπόθεσης, αλλά αποσκοπεί αποκλειστικά στον έλεγχο νομίμων πλημμελειών της απόφασης, με επίκεντρο την τήρηση των διατάξεων περί αιτιολογίας κατά το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ ΚΠΔ.
ΑΠ 1442/2010 – Ερμηνεία του όρου «εργοδότης» υπό το πρίσμα της ουσιαστικής εξάρτησης
Η απόφαση 1442/2010 του Αρείου Πάγου αφορά τον καθορισμό της έννοιας του εργοδότη και την ερμηνεία των σχέσεων εργασίας που παρουσιάζονται με συμβατικό μανδύα ανεξάρτητης συνεργασίας. Το δικαστήριο έκρινε ότι ο καθοριστικός παράγοντας για την απόδοση της ιδιότητας του εργοδότη είναι τα πραγματικά περιστατικά της εξαρτημένης απασχόλησης, ανεξαρτήτως της τυπικής διατύπωσης της σύμβασης. Επισημάνθηκε η σημασία της διαρκούς παροχής εργασίας, της υπαγωγής σε έλεγχο, καθώς και της μονομερούς καθοδήγησης και εποπτείας από τον αντισυμβαλλόμενο.
ΑΠ 6/2008 (Ολομ.) – Προστασία της προσωπικότητας του εργαζομένου έναντι προσβλητικής συμπεριφοράς
Η απόφαση 6/2008 της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αναφέρεται στη θεμελίωση της ενοχικής ευθύνης του εργοδότη σε περιπτώσεις όπου λαμβάνει χώρα προσβολή της προσωπικότητας του εργαζομένου εντός του πλαισίου της εργασιακής σχέσης. Η δικανική κρίση επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση της συμπεριφοράς του εργοδότη και στη διάκριση μεταξύ νόμιμης άσκησης του διευθυντικού δικαιώματος και καταχρηστικής, προσβλητικής πρακτικής που προσβάλλει την αξιοπρέπεια, την τιμή και την ψυχική υγεία του εργαζομένου. Αναγνωρίζεται η δυνατότητα αποζημίωσης για ηθική βλάβη κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59 και 914 ΑΚ.
ΑΠ 173/2015 – Αυτοτέλεια και θεμελίωση της προσυμβατικής ευθύνης
Η απόφαση 173/2015 του Αρείου Πάγου διασαφηνίζει τη νομική φύση της προσυμβατικής ευθύνης, ερμηνεύοντας συνδυαστικά τις διατάξεις των άρθρων 197 και 198 ΑΚ. Το ανώτατο δικαστήριο υιοθέτησε την κρατούσα άποψη κατά την οποία η προσυμβατική ευθύνη δεν εντάσσεται στο πλαίσιο των ενοχών ex contractu, αλλά συνιστά αυτοτελή μορφή αδικοπρακτικής ευθύνης, η οποία ερείδεται επί της παραβίασης των αρχών της καλής πίστης και της εμπιστοσύνης κατά τη φάση των διαπραγματεύσεων. Κρίσιμο στοιχείο συνιστά η πρόκληση ζημίας από συμπεριφορά που δημιούργησε δικαιολογημένη προσδοκία συμβατικής σύναψης.
ΑΠ 2198/2014 – Αποδεικτική δύναμη ηλεκτρονικών εγγράφων
Η απόφαση 2198/2014 του Αρείου Πάγου πραγματεύεται τη νομική αντιμετώπιση των ηλεκτρονικών αρχείων και εγγράφων στο πλαίσιο της αποδεικτικής διαδικασίας. Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως η ύπαρξη τεχνικών στοιχείων που αποδεικνύουν τη γνησιότητα ή η συσχέτισή τους με μαρτυρικά ή άλλα δεδομένα, ηλεκτρονικά έγγραφα δύνανται να αποτελέσουν πλήρη ή επικουρικά αποδεικτικά μέσα με ιδιωτική φύση, εντασσόμενα στις γενικές διατάξεις περί εγγράφων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Συμπερασματική Επισήμανση
Η ερμηνευτική προσέγγιση και η συστηματική επεξεργασία των αποφάσεων του Αρείου Πάγου καθίσταται ουσιώδης για την εμπέδωση της νομολογιακής σταθερότητας, τη διδασκαλία της ερμηνευτικής μεθοδολογίας και την καλλιέργεια ενσυνείδητης νομικής κρίσης. Η ένταξη τέτοιων αποφάσεων στη διδακτική ύλη του Νομικού Σπουδαστηρίου ενισχύει τη θεωρητική συγκρότηση και επιτρέπει την εξοικείωση των σπουδαστών με τη δικαιοδοτική λειτουργία σε ανώτατο επίπεδο, υπηρετώντας το αίτημα για συνδυασμό νομικής ακαδημαϊκής κατάρτισης και πρακτικής επάρκειας.