ΤΜΗΜΑ ΥΠΟΨ.ΝΣΚ 2017
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
20-3-2017
- Ο Χ υπέβαλε στο Υπουργείο Πολιτισμού την από 5-4-2015 αίτηση για τη χορήγηση έγκρισης ανέγερσης οικοδομής σε ακίνητό του, που ευρίσκεται σε εκτός σχεδίου περιοχή και γειτνιάζει με αρχαιολογικό χώρο. Ενόσω εκκρεμούσε η αίτησή του, εκδόθηκε η υπ’ αρ. ΥΠΠΟ/285/15-4-2015 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού μετά από γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 16-4-2015, χωρίς όμως την απεικόνιση του όλου χώρου και με την οποία καθορίσθηκε προς ανάδειξη του ως άνω αρχαιολογικού χώρου Ζώνη Προστασίας Α΄. Σε αυτήν κατά το νόμο, απαγορεύεται ολοσχερώς η δόμηση και εκεί περιλαμβάνεται το ακίνητο του Χ.
- Με την υπ’ αρ. ΥΠΠΟ/1063 απορρίφθηκε από τον Υπουργό Πολιτισμού απόφασή του, η αίτηση του Χ. για τη χορήγηση έγκρισης ανέγερσης οικοδομής, με την αιτιολογία ότι, σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση ΥΠΠΟ/285/15-5-2015, απαγορεύεται πλέον απολύτως η δόμηση στο ακίνητό του. Η πράξη αυτή κοινοποιήθηκε στον Α την 30-6-2015 από τον υπάλληλο του οποίου το όνομα και η υπογραφή δεν προέκυπτε στο αποδεικτικό επίδοσης προς τον Α.
- Ομοίως με την υπ΄αριθμ. 125/1-8-2015 απορρίφθηκε και το αίτημα του προς την αρμόδια πολεοδομία για έκδοση οικοδομικής άδειας με την αιτιολογία ότι : α) αφενός επρόκειτο για αρχαιολογική περιοχή και άρα δεν επιτρέπεται η δόμηση και β) διότι δεν είναι κύριος της εκτάσεως αλλά συγκύριος.
- Κατά της υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/1063 απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού αλλά και κατά της υπ΄αριθμ. 125/1-8-2015 πράξεως της πολεοδομίας ο Χ, άσκησε αίτηση ακύρωσης την 19-11-2015 ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, προβάλλοντας α) ότι η πράξη του ΥΠΠΟ δεν φέρει χρονολογία β) ότι η απόφαση ΥΠΠΟ/285/15.5.2015 είναι αναιτιολόγητη, γ) ότι η πράξη της πολεοδομίας είναι παράνομη διότι είναι κύριος της εκτάσεως ( θεωρείστε ότι αυτό αποδεικνύεται αληθές από τα στοιχεία που προσκόμισε προαποδεικτικώς), δ) παραβιάζεται σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα στην ιδιοκτησία αφού πλέον δεν μπορεί να το ασκήσει.
- Με βάση τα ανωτέρω, να κριθεί:
- Είναι αρμόδιο το ΣτΕ να δικάσει την διαφορά;
- Είναι εμπρόθεσμη η αίτηση ακύρωσης;
- Είναι παραδεκτοί και βάσιμοι οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης;