Αριθμός 2322/2011
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Ε΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 4 Μαΐου 2011, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Ε΄ Τμήματος, Χρ. Ράμμος, Θ. Αραβάνης, Σύμβουλοι, Ολ. Παπαδοπούλου, Χρ. Λιάκουρας, Πάρεδροι. Γραμματέας η Ειρ. Δασκαλάκη.
Για να δικάσει την από 14 Ιουνίου 2005 αίτηση:
των : 1) Κωνσταντίνου Δημ. Τούλα, 2) Ιωάννας συζ. Κωνσταντίνου Τούλα, 3) Σωκράτη Ιωαν. Θέου, 4) Αναστασίας συζ. Σωκράτη Θέου, 5) Γεωργίου Κων. Παπαδημητρίου, 6) κληρονόμων Κωνσταντίνου Αχ. Γιαννούλα, 7) Θεοδώρας συζ. Δημ. Τρίγκα, κατοίκων Κορωπίου Αττικής και τη δίκη συνεχίζει ο Γεώργιος Σκρέκης, ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Γεώργιο Πώποτα (Α.Μ. 10671), που τον διόρισε στην πρώτη επ’ ακροατηρίου συζήτηση και 8) Εμμανουήλ Αναστ. Τζανετή, κατοίκου Κορωπίου Αττικής, ο οποίος δεν παρέστη,
κατά του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ήδη Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο οποίος δεν παρέστη.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 20/2005 απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων (Ε.Ε.Δ.Α.) Εφετείου Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Χρ. Λιάκουρα.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων που παρέστησαν, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή για την άσκηση της υπό κρίση αίτησης έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθμ. 643102, 1263068/2005 ειδικά έντυπα παραβόλου).
2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση της υπ’ αριθμ. 20/2005 απόφασης της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων του Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή των αιτούντων κατά της υπ’ αριθμ. 76/2002 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Δασικών Αμφισβητήσεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής και έγινε δεκτή προσφυγή του Γενικού Γραμματέα Περιφερείας Αττικής κατά της ίδιας απόφασης. Με την απόφαση αυτή της πρωτοβάθμιας επιτροπής έγιναν μερικώς δεκτές αντιρρήσεις των αιτούντων κατά της υπ’ αριθμ. 1261/2.3.1999 πράξης του Δασάρχη Πεντέλης με την οποία έκταση 106,039 στρεμμάτων στη θέση «Στέρνιζες» του Δήμου Κορωπίου είχε χαρακτηρισθεί εν μέρει αγροτική και εν μέρει δασική. Η υπόθεση συζητείται μετά την 4434/2010 απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία, αφενός απορρίφθηκε η κρινόμενη αίτηση ως προς τον τελευταίο αιτούντα Εμ. Τζανετή λόγω μη νομιμοποιήσεως ως προς αυτόν του δικηγόρου που υπογράφει το δικόγραφο και αφετέρου κρίθηκε ότι ως προς του λοιπούς αιτούντες η δίκη νομίμως συνεχίζεται από τον Γ. Σκρέκη αναβλήθηκε δε η περαιτέρω συζήτηση της υπόθεσης προκειμένου να αποσταλεί από τη Διοίκηση ο φάκελος της υπόθεσης.
3. Επειδή, εκκρεμούσης της υπό κρίση αίτησης εκδόθηκε ο ν. 3900/2010, με τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 47 του οποίου προστέθηκε, στην παρ.1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977, όπως ίσχυε, μεταξύ άλλων, περίπτωση ιδ΄, σύμφωνα με την οποία, υπάγονται στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Εφετείων και οι διαφορές για τον χαρακτηρισμό εκτάσεων κατά το άρθρο 14 του ν. 998/1979. Περαιτέρω, στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 50 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι «Οι διατάξεις των άρθρων 47 παράγραφοι 1 και 2, 48 παρ. 2, 3 και 4 και 49 καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς υποθέσεις». Συνεπώς, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις η υπό κρίση αίτηση ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ενόψει, όμως, και του γεγονότος έχει εκδοθεί η ανωτέρω απόφαση του Δικαστηρίου επί της αιτήσεως αυτής συντρέχει λόγος να δικαστεί η υπόθεση από το Συμβούλιο της Επικρατείας σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 67 παρ. 2 του π.δ/τος 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (Α΄ 8) .
4. Επειδή, στην παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 1 παρ. 5 του ν. 3208/2003 (Α΄ 303), ορίζονται τα εξής: «Παρά τη έδρα εκάστου νομού συγκροτείται Επιτροπή Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων, η οποία είναι αρμοδία διά την επίλυσιν διαφορών αναφερομένων εις τον χαρακτήρα περιοχής τινος ή τμήματος της επιφανείας της γης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως ή εις τα όρια ταύτης. Επίσης η Επιτροπή αύτη αποφαίνεται επί παντός ετέρου θέματος παραπεμπομένου εις αυτήν κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου … Κατά της αποφάσεως της Επιτροπής ταύτης χωρεί προσφυγή ενώπιον Δευτεροβαθμίου Επιτροπής, εδρευούσης εις την έδραν του οικείου Εφετείου … Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Δικαιοσύνης και Γεωργίας είναι δυνατή η αύξηση του αριθμού των προβλεπομένων με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής επιτροπών. Οι πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες επιτροπές επίλυσης δασικών αμφισβητήσεων συγκροτούνται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας». Σύμφωνα δε με την παρ. 5 του αυτού άρθρου, «Δι’αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας, δημοσιευομένων εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δύναται να ρυθμίζεται παν θέμα αναφερόμενον εις την λειτουργίαν των κατά το παρόν άρθρον συμβουλίων και επιτροπών, ως και την ενώπιον αυτών διαδικασίαν». Περαιτέρω, στο άρθρο 14 του νόμου αυτού ορίζονται τα εξής: «1. Εάν δεν έχει καταρτισθεί εισέτι δασολόγιον, ο χαρακτηρισμός περιοχής τινός ή τμήματος της επιφανείας της γης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως και ο καθορισμός των ορίων τούτων δια την εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος νόμου, ως και ο προσδιορισμός της κατηγορίας εις ην ανήκει το δάσος ή η δασική έκτασις κατά τας εν άρθρω 4 διακρίσεις, ενεργείται κατ’ αίτησιν οιουδήποτε έχοντος έννομο συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως διά πράξεως του κατά τόπον αρμοδίου δασάρχου. 2. Η κατά την προηγουμένην παράγραφον πράξις, ερειδομένη επί σχετικής εισηγήσεως αρμοδίου δασολόγου και των τυχόν υφισταμένων στοιχείων φωτογραφήσεως και χαρτογραφήσεως της περιοχής ή παντός ετέρου σχετικού στοιχείου, δέον να είναι προσηκόντως ητιολογημένη …. Η πράξις αύτη κοινοποιείται εις τον υποβαλόντα την σχετικήν αίτησιν ιδιώτην ή νομικόν πρόσωπον ή δημοσίαν υπηρεσίαν, αποστέλλεται δε εις τον οικείον δήμον ή κοινότητα και εκτίθεται επί ένα μήνα μερίμνη του δημάρχου ή του προέδρου της κοινότητος εις το δημοτικόν ή κοινοτικόν κατάστημα. Ανακοίνωσις περί της συντάξεως της ως άνω πράξεως και της αποστολής αυτής εις τον οικείον δήμον ή κοινότητα μετά περιλήψεως του περιεχομένου της δημοσιεύεται εις δύο τουλάχιστον τοπικάς εφημερίδας ή εις μίαν τοπικήν και μίαν εφημερίδα των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης. 3. Κατά της πράξεως του δασάρχου περί ης αι προηγούμεναι παράγραφοι, επιτρέπονται αντιρρήσεις του νομάρχου, ως και παντός έχοντος έννομον συμφέρον φυσικού ή νομικού προσώπου, εντός δύο μηνών από της κατά τα ανωτέρω προς αυτό κοινοποιήσεως, ή, εφόσον δεν συντρέχει περίπτωσις κοινοποιήσεως, από της τελευταίας των κατά την προηγουμένην παράγραφον δημοσιεύσεων, ενώπιον της κατά το άρθρο 10 παρ. 3 επιτροπής του νομού, εις ον ευρίσκεται η υπό αμφισβήτησιν έκτασις ή το μεγαλύτερον τμήμα αυτής. Η επιτροπή ως και η δευτεροβάθμιος τοιαύτη, λαμβάνουσα υπ’ όψιν τον σχετικόν φάκελον και τας προτάσεις του ενδιαφερομένου ως άνω ιδιώτου, νομικού προσώπου ή δημοσίας υπηρεσίας, δυναμένη δε και να διενεργήσει αυτοψίαν προς μόρφωσιν ασφαλεστέρας γνώμης περί της υφισταμένης εν τη περιοχή καταστάσεως, αποφαίνεται ητιολογημένως εντός τριμήνου προθεσμίας από της υποβολής των αντιρρήσεων. 4…». Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι η απόφαση του δασάρχου και των οικείων Επιτροπών σχετικώς με τον χαρακτήρα ορισμένης έκτασης ως δασικής ή μη, πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογημένη με την περιγραφή της μορφολογίας του εδάφους, του είδους, της σύνθεσης, της πυκνότητας και των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών της βλάστησης. Η αιτιολογία αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου.
5. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ύστερα από την από 23.1.1998 αίτηση των αρχικώς αιτούντων για τον χαρακτηρισμό έκτασης 106,039 στρεμμάτων που βρίσκεται στη θέση «Στέρνιζες» του Δήμου Κορωπίου εκδόθηκε από τον Δασάρχη Πεντέλης η υπ’ αριθμ. 1261/2.3.1999 πράξη χαρακτηρισμού με το ακόλουθο περιεχόμενο « 1. Τα τμήματα Τ1/α2 εμβαδού 7,858 στρ., Τ2/α2 εμβαδού 14,186 στρ. (με μπλε διαγράμμιση), Τ2/α1/Γ εμβαδού 2,6 στρ. Τ2/α1/Θ εμβαδού 4,6 στρ. και Τ2/α1/Ι εμβαδού 1,3 στρ. (με κίτρινη διαγράμμιση), είναι μη δασικές εκτάσεις και εμπίπτουν στην παρ.6α του άρθρου 3 του ν. 998/1979. 2. Τα υπόλοιπα τμήματα (με πράσινη διαγράμμιση) συνολικού εμβαδού 75,099 στρ. είναι δασικές εκτάσεις και εμπίπτουν στην παραγρ. 2 του άρθρου 3 του ν.998/79 διότι καλύπτονταν και εν μέρει καλύπτονται από δένδρα χαλεπίου πεύκης και αείφυλλα πλατύφυλλα (σχίνα, πουρνάρια, αγριελιές κ.λπ.), τα οποία αποτελούσαν και αποτελούν οργανική ενότητα, συνέβαλαν και συμβάλλουν στην διατήρηση της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας, εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν την διαβίωση του ανθρώπου εντός του φυσικού περιβάλλοντος. Η πιο πάνω εκτάσεις από άποψη ωφελιμότητας ανήκουν στα εδ. δ, ε της παρ.1 του άρθρου 4 του ν. 998/79 και από άποψη θέσης στο εδάφιο ζ της παρ.2 του άρθρου 4 του ν. 998/79». Κατά της ως άνω πράξης και κατά το μέρος της που με αυτή η προαναφερόμενη έκταση των 75,099 στρεμμάτων χαρακτηρίσθηκε ως δασική, τόσο οι αρχικοί αιτούντες όσο και λοιποί ιδιοκτήτες τμημάτων της εν λόγω έκτασης άσκησαν αντιρρήσεις, επί των οποίων η Πρωτοβάθμια Επιτροπή Δασικών Αμφισβητήσεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής αφού προέβη σε επιτόπια θεώρηση της επίμαχης έκτασης και αξιολόγησε τα έγγραφα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν οι αρχικοί αιτούντες και το Δασαρχείο, την πράξη χαρακτηρισμού καθώς και φωτοερμηνεία αεροφωτογραφιών, εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 76/2002 απόφαση της. Στην απόφαση αυτή παρατίθενται με αναλυτικό τρόπο οι εκτάσεις που ανήκουν σε κάθε ιδιοκτήτη καθώς και ο χαρακτηρισμός τους κατά την ανωτέρω 1261/2.3.1999 πράξη του Δασάρχη Πεντέλης. Ειδικότερα, αριθμήθηκαν οι ιδιοκτησίες του Κωνσταντίνου Τούλα ως 1α, 1β και 1γ εμβαδού 4.013, 4.970 και 16.314,7 τ.μ., αντίστοιχα, των κληρονόμων Κωνσταντίνου Γιαννούλα ως 2α και 2β, εμβαδού 26.890,23 και 12.500 τ.μ., αντίστοιχα, της Θεοδώρας Τρίγκα ως 3, εμβαδού 3.340 τ.μ., του Εμμανουήλ Τζανετή, ως 4, εμβαδού 2.937,23 τ.μ., των Σωκράτη και Αναστασίας Θέου ως 15α και 15β, εμβαδού 1.53,6 τ.μ. και 1.160 τ.μ. αντίστοιχα και Γεωργίου Παπαγεωργίου ως 16, εμβαδού 1.520 τ.μ. ( συνολικό εμβαδόν όλων των εκτάσεων 62.298,76 τ.μ.). Ακολούθως, με την εν λόγω απόφαση η αρμόδια Επιτροπή, η οποία αναφέρεται στις διαπιστώσεις από την εξέταση αεροφωτογραφιών των ετών 1937, 1945, 1959, 1978 και 1991, δέχθηκε εν μέρει τις αντιρρήσεις και ακύρωσε την 1261/2.3.1999 πράξη χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πεντέλης κατά το μέρος που αφορά ορισμένες από τις ιδιοκτησίες των αρχικών αιτούντων. Ειδικότερα, έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι τμήμα 3.863 τ.μ.της ιδιοκτησίας 1α, τμήμα 3.170 τ.μ. της ιδιοκτησίας 2β και τμήμα 250 τ.μ. της ιδιοκτησίας 15α, δεν είναι δασικές αλλά αγροτικές εκτάσεις της παρ.6α του άρθρου 3 του ν. 998/1979, και ακύρωσε την πράξη χαρακτηρισμού ως προς τις εκτάσεις αυτές, ως προς τις υπόλοιπες δε εκτάσεις που φέρονται ότι ανήκουν στους αρχικούς αιτούντες διατήρησε τον χαρακτηρισμό τους ως δασικών. Κατά της απόφασης αυτής άσκησαν προσφυγή τόσο ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής όσο και οι εν λόγω αιτούντες. Ειδικότερα, με την προσφυγή του ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Αττικής ζήτησε την ακύρωση της απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής για την έκταση που στο τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την πράξη χαρακτηρισμού φέρεται υπό στοιχεία τ1/α1 με πράσινη διαγράμμιση και εν μέρει με πράσινη και κόκκινη διαγράμμιση, εμβαδού 8,5 στρεμμάτων, εντός τη οποίες βρίσκονται και εκτάσεις των αιτούντων, οι δε αρχικοί αιτούντες την ακύρωσή της για εκτάσεις τους που στο ίδιο ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα περιλαμβάνονται στην έκταση Τ3/α2 που φέρει πράσινη διαγράμμιση και Τ2/α1 που φέρει πράσινη διαγράμμιση και εν μέρει πράσινη και κόκκινη διαγράμμιση. Επί των προσφυγών αυτών εκδόθηκε η προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 20/2005 απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων του Εφετείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή η προσφυγή του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής και απορρίφθηκε η προσφυγή των ως άνω αιτούντων. Κατά της πράξης αυτής ασκείται η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως.
6. Επειδή, εξ άλλου στο άρθρο 13 του ν. 2690/1999 «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις» (Α΄ 45/9.3.1999), ο οποίος εφαρμόζεται εν προκειμένω, ορίζεται ότι: «1. Για τη νόμιμη συγκρότηση συλλογικού οργάνου απαιτείται ο ορισμός, με πράξη, όλων των μελών (τακτικών και αναπληρωματικών) που προβλέπει ο νόμος ….. 2 … 3 … 4 … 5. Το συλλογικό όργανο μπορεί να λειτουργήσει, όχι όμως πέρα από ένα τρίμηνο, αν κάποια από τα μέλη του εκλείψουν ή αποχωρήσουν για οποιοδήποτε λόγο ή απολέσουν την ιδιότητα βάσει της οποίας ορίστηκαν εφόσον, κατά τις συνεδριάσεις του, τα λοιπά μέλη επαρκούν ώστε να υπάρχει απαρτία 6 …» και στο άρθρο 14 παρ. 3 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι: «3. Τα αναπληρωματικά μέλη καλούνται προς αναπλήρωση απόντων ή κωλυομένων μελών της ίδιας κατηγορίας, εκτός αν ο ορισμός τους δεν έχει γίνει κατά τέτοια αντιστοιχία».
7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι κατά την συνεδρίαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Εφετείου Αθηνών της 3.2.2005, κατά την οποία συζητήθηκαν οι προσφυγές τόσο του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής όσο και των αρχικών αιτούντων, ήταν παρόντα τέσσερα μέλη, ως πρόεδρος δε μετέσχε, αντί του ορισθέντος, με την υπ’ αριθμ. 1896/253/11.2.2004 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αττικής προέδρου της εν λόγω Επιτροπής Μ. Δέτση, Προέδρου Εφετών, ο οποίος με το από 24.12.2004 π.δ. (ΦΕΚ Γ΄ 343/31.12.2004) προήχθη σε Αεροπαγίτη, αναδρομικά από την 13.11.2004, ο ορισθείς με την ίδια απόφαση ως αναπληρωτής του Σ. Ρέππας, επίσης Πρόεδρος Εφετών. Σύμφωνα, όμως, με τις ανωτέρω εκτεθείσες διατάξεις, ήταν μεν επιτρεπτό να συνεδριάσει η ανωτέρω Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων στις 3.2.2005, παρά το ότι κατά την ημερομηνία αυτή, λόγω της προαγωγής του σε Αεροπαγίτη, ο πρόεδρός της Μ. Δέτσης, είχε απωλέσει την ιδιότητα με την οποία ορίστηκε στην επιτροπή, αφού δεν είχε παρέλθει τρίμηνο από την προαναφερόμενη ημερομηνία δημοσίευσης του π.δ/τος περί προαγωγής του από την οποία ο ανωτέρω απώλεσε και την ιδιότητα του προέδρου της επιτροπής και υπήρχε απαρτία του συλλογικού οργάνου, κατά τα οριζόμενα στην ανωτέρω διάταξη του άρθρου 13 παρ. 5 του ν. 2690/1999, η οποία αποσκοπεί στην εύρυθμη και συνεχή λειτουργία των συλλογικών οργάνων της Διοικήσεως, μη νομίμως, όμως, παρέστη ο αναπληρωτής του Μ. Δέτση Σ. Ρέππας, διότι, όπως συνάγεται από την διάταξη του άρθρου 14 παρ. 3 του ίδιου νόμου, τα αναπληρωματικά μέλη καλούνται προς αναπλήρωση των απόντων ή προσκαίρως κωλυομένων τακτικών μελών του συλλογικού οργάνου, όχι δε και των ελλειπόντων τακτικών μελών του (πρβλ. ΣτΕ 195/2011, 518/2009, 1582/2003, 1211/2002, 1514/1995). Συνεπώς, για το λόγο αυτό, ο οποίος είχε προβληθεί και ενώπιον της αρμόδιας Δευτεροβάθμιας Επιτροπής, και ο οποίος προβάλλεται και με την υπό κρίση αίτηση βασίμως και λυσιτελώς, εφόσον κατά νόμο η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατ’ ενάσκηση ευχερείας εκτίμησης των δεδομένων της υπόθεσης (πρβλ. ΣτΕ 195/2011, 3831/2009), η απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προκειμένει να εκδοθεί νέα πράξη από την αρμόδια Επιτροπή με νόμιμη συγκρότηση και σύνθεση, αποβαίνει δε περιττή η εξέταση των λοιπών λόγων ακυρώσεως.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.
Ακυρώνει την υπ’ αριθμ. υπ’ αριθμ. 20/2005 απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων του Εφετείου Αθηνών και αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση, κατά το αιτιολογικό.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου.
Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος που ανέρχεται σε εννιακόσια είκοσι (920) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 14 Ιουνίου 2011
Ο Πρόεδρος του Ε’ Τμήματος Η Γραμματέας
Κ. Μενουδάκος Ειρ. Δασκαλάκη
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 3ης Αυγούστου 2011.
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας του Ε’ Τμήματος
του Β’ Τμήματος Διακοπών
Αικ. Συγγούνα Κ. Καρυστινός